Behalve de man die de Amsterdam Arena het mooiste stadion van Europa vond, heb ik bij ADO Den Haag nooit een wonderlijker kerel gezien dan clubarts Ed Beeftink. Het toonbeeld van beschaving temidden van de apen op de Haagse voetbalrots weet zich inmiddels al zo’n dertig jaar moeiteloos te handhaven.

Dokters zijn in het voetbal vreemde eenden in de bijt. Het grote publiek kent ze niet of nauwelijks. Bij PSV werkt de vader van zwemmer Van den Hoogenband, zoveel weet ik nog wel, maar daarmee houdt het op. Beeftink is zo’n beetje de oudste rot in het betaalde voetbal. Alleen bij Willem II schijnt nog een arts te zitten die hem in dienstjaren overstijgt.

De onbekendheid van clubartsen komt natuurlijk ook door hun outfit. Ze hullen zich meestal in clubkostuum en zijn in de dug-out niet van de technische staf te onderscheiden. Het zou ook beter zijn als ze hun gebruikelijke witte doktersjas zouden dragen met een stethoscoop om de hals of nonchalant half bungelend uit de zak. Dan zie je tenminste wie er het veld in komt als een speler ligt te creperen.

Beeftink werkt in een huisartsenpraktijk in Bezuidenhout en runt in ziekenhuis Bronovo een bureau voor preventieve medische keuringen. Onder collega’s heeft hij het misschien niet altijd even makkelijk. Maandagochtend als de doktoren hun golf- en zeilervaringen van het afgelopen weekeind bespreken, moet Ed het over ADO hebben. Voetbal heeft in die kringen minder status, maar diep in hun hart zijn ze natuurlijk allemaal jaloers.

Want hij zit toch maar mooi elke week met zijn neus op het veld, uiterlijk onbewogen dat wel. Bij de trainers naast hem op de bank stijgen bloeddruk en hartslag tot ongekende hoogte. Medisch is dat niet verantwoord en eigenlijk dient onze arts onmiddellijk in te grijpen. Maar hij volgt alleen het spel. Beeftink heeft zo al aardig wat trainers versleten. Nu lijden Wiljan Vloet en Marco Gentile aan zijn zijde.

De geboren Enkhuizer is sinds 1977 medisch begeleider bij onze club. Hij maakte illustere spelers mee als Mansveld, Schoenmaker, Berg, Jol, Otto, Lems, Hofstede en Mols. De man zou een mooi en indringend boek over zijn ervaringen kunnen schrijven. Want reken maar dat spelers niet alleen met hun voetbalblessures bij hem aankloppen. Helaas voor de nieuwsgierigen: hij heeft een beroepsgeheim.

Met zijn schat aan ervaring kan ADO bij een transfer goud geld aan hem verdienen. Voor dokters geldt hoe ouder, hoe beter. De 56-jarige moet dus zeer gewild zijn bij Feyenoord, Ajax of misschien wel het grote Milan of Real Madrid. Gelukkig stappen clubartsen nooit over naar een andere vereniging. Bovendien moet hij gewoon blijven. Want vermakelijk blijft het; dat keurige hoofd tussen de ‘tronies’.

Dat hij zich als een heer door de club beweegt, blijkt ook elke keer weer op de nieuwjaarsreceptie (die dit jaar niet door gaat). Altijd luistert hij beleefd wat de voorzitter nu weer te vertellen heeft, nipt aan zijn drankje en schudt hier en daar een handje, terwijl de spelers als contactgestoorde vogeltjes bij elkaar in een hoekje klitten.

Hoewel, een paar jaar geleden liep toch een van de spelers op hem af. Hij wenste de dokter onder een ferme handdruk gelukkig nieuwjaar en maakte een kort praatje. Twee heren verstonden zich met elkaar. De een was dus Beeftink, de ander Romeo Castelen, we missen hem nog elke dag.

KKH - kalekophagenees

Fan1905

E.B.

Dick

Harrie

r.e.s.p.e.c.t

Joost

Delft

Mark

Nix

Roel