Tag: leidde

Trending: brom vitesse play telstar trainer spelers

Toon alle shouts

slash070 schreef:

'judas streken'

ach....

Het vertrek van John van den Brom bij ADO Den Haag in 2011 veroorzaakte veel commotie en leidde tot een langdurige discussie in de Nederlandse voetbalwereld. Van den Brom had ADO Den Haag in zijn eerste seizoen naar Europees voetbal geleid, maar koos ervoor terug te keren naar Vitesse, zijn oude club, wat leidde tot onvrede onder de supporters van ADO Den Haag.

Achtergrond en vertrek
John van den Brom had bij ADO Den Haag nog een contract tot medio 2012. Vitesse toonde interesse in de trainer, en na moeizame onderhandelingen tussen de twee clubs werd een akkoord bereikt. Van den Brom tekende een contract voor twee jaar met een optie voor nog een seizoen bij Vitesse .
Supportersvereniging Vitesse


De overgang verliep echter niet zonder problemen. Van den Brom had ADO Den Haag niet tijdig geïnformeerd over de gesprekken met Vitesse, wat leidde tot boosheid onder de supporters van ADO Den Haag.

Reactie van Van den Brom
Tijdens zijn presentatie bij Vitesse gaf Van den Brom toe dat hij zijn vertrek niet goed had aangepakt. Hij zei: "Ik ben dom en naïef geweest. Liefde maakt blind, zullen we maar zeggen. Maar ik heb ervan geleerd." Hij erkende dat hij ADO Den Haag eerder had moeten inlichten over de gesprekken met Vitesse.

bommetjebas schreef:

Mooie reactie! En ben het grotendeels met je eens behalve dat Kalezic (zeker bij nog een jaar KKD) ook mag blijven van mij. We zouden gewoon als beste team bovenaan staan als Bonis zou scoren en al helemaal stijf bovenaan als Reischl en misschien zelfs Maasland niet geblesseerd zouden zijn.

Overall is Kalezic een geschikte coach om met ADO te promoveren en doet hij het meeste van zn werk goed behalve de wissels op de twee meest belangrijke wedstrijden na maar als we een spits hadden gehad die zou hebben gedaan waarvoor hij gekomen is dan zou ADO alsnog bovenaan staan en zou niemand maar ook niemand het over Kalezic hebben in negatieve zin. Hij heeft een mentaliteit die goed past bij ADO die zijn spelers keihard laat vechten maar is ook duidelijk naar de spelers en weet dat met alleen schuim op de bekken je er niet komt. Hij heeft met de TD een solide verdediging en middenveld gebouwd. Had deze selectie een Steijn of Verheijd gehad dan hadden we 100% gepromoveerd en ook als Reischl of misschien zelfs Maasland niet geblesseerd zouden zijn. Dat is iets waar Kalezic weinig aan kan doen. Mathijsen bevalt me goed, het enige wat je de TD kan verwijten is het nalaten van het halen van een topspits dat je pumten opleverd. Kijk maar naar Volendam, hun verdediging en middenveld is slechter dan van ADO maar dat maakt niet uit omdat de tegenstanders achteruit lopen dankzij voornamelijk Veerman.
Wat net zo belangrijk is zijn de zeer goede prestaties en ervaring van Kalezic: meteen in zijn eerste seizoen als trainer werd hij kampioen met jong Utrecht en leidde hij ze naar de eredivisie voor beloften, vervolgens flikte hij dit weer maar dan met de hoofdmacht van de Graafschap en handhaafde ze vervolgens in de eredivisie. Dit zou hij ook met ADO geflikt hebben om de redenen die ik bovenaan noemde en ook vorig seizoen als toen de concurrentie niet zo enorm groot zou zijn.

Verder handhaafde hij Roda JC in de eredivisie die pas net gepromoveerd waren. Later heeft hij in zijn seizoen met Jong Utrecht het puntenrecord geëvenaard waarna hij stopte omdat hij een nieuwe uitdaging wilde. Verder heeft hij gewerkt bij PSV en veel ervaring als trainer opgedaan in het buitenland.
De enige reden om hem te vervangen is als er een toptrainer met goede ervaring en prestaties aanklopt maar het aantal dat dit wilt en betaalbaar is is ws precies nul

Volgens MTV Urheilu verhuist centrale verdediger Diogo Tomas van de voetbalclub van Helsinki naar het buitenland.

Tomas, 27, kwam deze winter bij HJK met een contract voor het seizoen 2024. Het contract bevatte een buitenlandse clausule, die een nieuwe verandering van omgeving mogelijk maakte.

HJK had zich voorbereid op het vertrek van Tomas. Half juli nam de club de Griekse verdediger Georgios Antzoulas over , waarna ze hun winst versterkten met Daniel O'Shaughnessy .

Tomas werd vorige week donderdag de held van HJK, toen zijn gelijkmaker in de slotminuten de ploeg naar een 2-1 overwinning leidde tegen Klaksvik. De overwinning garandeerde HJK een plaats in de competitiefase van de Conference League.

Tomas, die wordt beschouwd als een van de belangrijkste spelers van HJK, zal echter de rest van het seizoen niet te zien zijn in de ploeg van Toni Korkekunnas in het Veikkausliiga-kampioenschap en in de Europese herfstwedstrijden.

Tomas speelde in totaal 24 wedstrijden op het lagere niveau van HJK. Zelfs in Huhkaji scoorde de centrale verdediger, die vier keer verscheen, drie doelpunten voor het team uit Helsinki.

Opgegroeid in Tampere Ilves, speelde hij in zijn carrière eerder bij onder meer FC Haka, KuPS en het Noorse Oddi.

Weet niet of dit al gepost was - Onderstaand artikel staat in de VI-PRO van gisteren:

Verjongd ADO Den Haag zint op revanche. 11.00 uur, 23 aug. 2024

Door Chris Tempelman
Hoe vergaat het ADO Den Haag? In de Keuken Kampioen Divisie zullen de spotlights altijd gericht zijn op de residentieclub.

Trainer Darije Kalezic weet het en verschuilt zich niet. ‘ADO Den Haag moet in de KKD altijd het allerhoogste willen bereiken.’

Toen Darije Kalezic vorig seizoen naar Den Haag kwam, liet hij al duidelijk blijken wat de intenties waren. ‘Twee mensen hebben vanaf het eerste moment geroepen dat ADO Den Haag moest promoveren: Joris Mathijsen en ik’, blikt hij terug. ‘Dat deden we met ons volle verstand. Niemand in Nederland vond dat, maar je kunt in Den Haag niet roepen dat je alleen mee wil doen. Supporters smeekten om deelname aan de play-offs. Je moet ook voor het hoogst haalbare gaan. Zeker in Den Haag. In perspectief: ik volgde Dick Advocaat op. De grote Dick Advocaat die met alle macht probeerde de play-offs te halen en die dat niet lukte.’

Hoewel de eigenaar van de club (Global Football Holdings, red.) de trainer en td de druk van het moeten promoveren niet oplegde, uitten Mathijsen en Kalezic hun ambitie. ‘Twee jaar noemden zij dat als wenselijk. Eerst stappen maken op diverse vlakken, dat moest ook en is ook gebeurd. Wij zagen kansen op het veld en staken onze nek uit.’

Wie dat doet, kan een reactie verwachten. En dus kreeg het duo met kritiek te maken, aangezien hun missie mislukte. Verklaarbaar volgens Kalezic, maar voor de buitenwereld moeilijk te begrijpen. Het leidde tot de bekende Haagse ergernissen en irritaties en de onvermijdelijke berusting in weer een jaar KKD. Vooral de afloop van het seizoen was er één met een zwart randje. Het rumoerige einde kwam in Rotterdam, waar de fanatieke aanhang zich liet gelden en halverwege de beslissende play-off het stadion diende te verlaten nadat zij hun onvrede op de verkeerde manier had geuit. Op het veld doolde het elftal, wat uiteindelijk leidde tot een smadelijke 7-1 nederlaag. Een rumoerige zomer kondigde zich aan, maar Mathijsen en Kalezic hielden zich rustig, keken in de spiegel en gingen het gesprek aan. Kalezic was de kop van Jut. Bij de supporters en bij de regionale pers.

‘Wat niet iedereen weet, is dat Joris en ik voor het seizoen een grote bijeenkomst hebben gehad met vertegenwoordigers van de supportersgroepen. Twee uur lang hebben we naar elkaar geluisterd en gesproken, een mooi signaal van beide kanten. De betrokkenheid is enorm, daarom vind ik dat wij open en transparant moeten communiceren om dingen toe te lichten. Daar zat wel wat oud zeer, dat is niet altijd even goed gegaan. Ik heb wel een mening over hoe de mensen zich uiten, maar het gaat erom dat je elkaar vragen stelt en antwoorden kunt toelichten. Gewoon als volwassen mensen onder elkaar, zonder de emotie van een verloren wedstrijd.'

'Voor ADO-supporters is winnen niet altijd het allerbelangrijkste'

'Bij ADO – en bij meer clubs – verwachten supporters dat je wint, maar voor ADO-supporters is winnen niet altijd het allerbelangrijkste. Belangrijk is dat zij kunnen zien en herkennen dat spelers alles geven op het veld, strijd en passie uitstralen. Je speelt voor hun club, dat moet je als speler ook uitstralen. Vanaf het begin vond ik het zeer belangrijk om de voetbalcultuur in Den Haag beter te leren kennen en mijn team te laten presteren op een manier waarmee onze supporters zich kunnen identificeren. Ik heb bij De Graafschap gewerkt, dat is best vergelijkbaar met dat D’ran-gevoel. Dan krijg je de fans ook mee en dat willen we graag.’

Wat Kalezic ook merkte was dat supporters zich afkeerden van ADO Den Haag. ‘Dat is niet uit de lucht komen vallen. We hebben ervan geleerd en het achter ons gelaten, de focus is nu gericht op de toekomst.’ Mooie woorden die kracht bijgezet moeten worden. ‘ADO leeft in de stad, iedereen wil het beste voor de club. Hoe het is gelopen, is vervelend. Wij zijn het seizoen uitstekend begonnen, supporters zijn het verleden heel snel vergeten en het geloof is teruggekeerd. Zeven maanden lang ging het goed en door verschillende omstandigheden hebben we ons proces niet tot een succesvol einde gebracht. De kritiek was logisch, supporters mogen – sterker nog: moeten – teleurgesteld zijn.’

De teleurstelling noemt hij begrijpelijk. ‘Door het seizoensverloop, maar ook omdat niet iedereen alle ins en outs kent.’ Wie Kalezic vraagt naar het juiste verhaal achter het merkwaardig verlopen seizoen krijgt dan ook een gedetailleerd verslag. Het is de zienswijze van de oefenmeester uiteraard, maar wie goed luistert moet toegeven dat er argumenten zijn die verklaren waarom de goede start geen vervolg kreeg.

ADO Den Haag presenteerde zich lange tijd als promotiekandidaat. ‘We hebben maximaal gepresteerd’, noemt Kalezic het. ‘We hadden iets meer individuele kwaliteiten dan dat we een collectief hadden. Daaruit hebben wij het maximale rendement gehaald. Henk Veerman is topscorer geworden, Daryl van Mieghem is assist-koning geworden. Henk is zelfs voor de eerste keer in zijn carrière topscorer van de competitie geworden. Als je objectief kijkt, is dat prima. Die jongens hebben individuele prijzen gewonnen. Lange tijd hield het ons op koers voor promotie. Maar ook toen het goed ging, hebben we onszelf nooit het ultieme zetje naar de top kunnen geven.’

'De balans sloeg door naar het individu, we waren iets te weinig een team'

‘Willem II en Groningen waren Eredivisie-clubs in de KKD, we hadden méér nodig om echt aan te haken. Het is nooit gelukt om een serie van zes, zeven wedstrijden neer te zetten waarin we domineerden. De balans sloeg door naar het individu, we waren iets te weinig een team. Als het even moeizaam ging, hadden we te weinig houvast, we konden niet terugvallen op een bepaalde basis. Ik heb geen spijt van de keuzes die we daarin gemaakt hebben, maar ik heb wel gezien dat er meer fundament nodig is waar we op kunnen leunen. Dat zoeken we nu.’

Kalezic weet de vinger te leggen op het moment waar het mis ging. ‘Met Joel Ideho hadden we een snelle onberekenbare buitenspeler in bloedvorm, maar hij raakte vanaf begin februari drie maanden geblesseerd. Ik heb toen vastgehouden aan onze ingezette visie en Alex Schalk op zijn positie gezet. Een ander soort speler, geen één-op-één-vervanger. We hebben twee maanden geprobeerd in 4-3-3 te blijven spelen, tot eind maart. We hadden maar negen punten uit zeven duels gehaald en zijn gaan analyseren waar het mis ging. Het was overduidelijk dat we niet meer het team waren zoals daarvoor en zo doorgaan betekende zelfs gevaar om de play-offs mis te lopen. Daarnaast heeft een aantal spelers ook aangegeven dat ze zich in de huidige selectie niet meer thuisvoelden in een viermansverdediging en dat zo verder doorgaan niet zou werken. Dat was ook het standpunt van de staf geweest en toen waren we helaas genoodzaakt om te gaan switchen.’

‘De laatste zes weken hebben we in het nieuwe systeem gespeeld. Toen hebben we veel gewisseld, maar we vonden wel een nieuwe formatie. Het elftal kwam boven water en met Schalk achter de twee spitsen hadden we een wapen gevonden. Hij was de nieuwe leider van de ploeg geworden. Tegen De Graafschap in de play-offs bleek dat de sleutel, maar helaas raakte Schalk toen geblesseerd.'

'Tegen De Graafschap waren wij duidelijk de baas in beide wedstrijden. De tweede wedstrijd moesten wij met negen man uitspelen met als gevolg dat we met de hakken over de sloot de halve finale hebben gehaald. Tegen Excelsior moesten we zonder onze beste man van dat moment, Schalk, spelen. Daarnaast hadden we spelers die na langdurige afwezigheid in de selectie terug zijn gekomen, zoals Van der Sande, Surmeli, Ideho, Klas en Vigen. Op dat moment waren zij vanzelfsprekend niet in hun beste vorm. Derijck kwam zelfs door blessures niet meer in actie. Dat hebben we simpelweg niet meer kunnen opvangen.’

Het lijkt een klaagzang van een trainer die een kans op promotie uit de vingers voelde glippen en het siert Kalezic dat hij erkent ook missers te hebben begaan. Dat is wel de realiteit bij iedere KKD-ploeg met ambities. De details en de afhankelijkheid van kwalitatief goede spelers is groot. ‘We moeten dat op kunnen vangen, dat is de grootste opgave aanstaand seizoen.’

Sekou Sylla glipt langs Joep van der Sluijs van FC Dordrecht.
© Pro Shots/Remko Kool
Sekou Sylla glipt langs Joep van der Sluijs van FC Dordrecht.
Nu wacht jaar twee onder Kalezic. Zijn kenmerkende enthousiasme is aanstekelijk, hij zint op revanche. ‘Er zijn vijftien spelers vertrokken’, begint de trainer als we hem vragen naar de huidige situatie in Den Haag. ‘Er gebeurt nog vrij weinig op de markt, er is bij veel clubs geen geld. Wij willen nog wel wat doen en er gaat ook nog wel wat gebeuren in de laatste weken.’

ADO Den Haag nam afscheid van enkele oudere spelers. ‘We wilden verjongen’, geeft Kalezic aan. ‘De grootste omslag wordt de zoektocht naar het collectief. In een eerste seizoen heb ik als trainer dingen bevestigd gekregen. Zoals gezegd heeft dat met de cultuur van de club te maken, maar het zit hem ook in het sportieve. Begrijp mij niet verkeerd, ik ben ook voor strijd en passie en de supporters met een warm gevoel naar huis sturen. Als die basis goed is, volgt de rest. Ik herinnerde mij laatst de wijze woorden die Ben Mandemakers ooit tegen me zei. Hij zei: “Als ik een directeur aanstel, ga ik pas na een jaar koffie met hem drinken. Pas dan is zijn rugzak goed genoeg gevuld om te kunnen praten”. Ben is één van de succesvolste mensen die ik ken, dus daar zal wel wat in zitten. Mijn rugzak is ook gevuld. En toch mogen we ook niet vergeten dat alle cijfers overduidelijk beter waren dan het seizoen daarvoor en dan sommige mensen nu willen doen geloven. Dat zijn feiten, het bestaat niet dat emotie dat van tafel kan vegen.’

‘In die zin is het nu tijd voor de volgende stap. Groningen vind ik een mooi voorbeeld. Niet te vergelijken qua mogelijkheden, maar na twee, drie maanden waren ze twaalfde in de KKD. De keuze voor de jeugd en het collectief heeft zich uitbetaald. Met het hart, de energie en de power werd herkend door de supporters, de verbondenheid was weer gevonden. Dat is een ideaal scenario.’

'Wij gaan gewoon ongelofelijk ons best doen en de mensen in Den Haag weer trots maken'

Behoort ADO Den Haag nu tot de promotiekandidaten of niet? Kalezic hoopt het, maar bekent dat hij die conclusie nog niet kan trekken. ‘Het is nog te vroeg, veel clubs zitten nog in een opbouwfase. Ik reken op Volendam, als je Veerman en Mühren hebt, heb je veertig goals in je ploeg. Dan ben je al een eind. Roda JC zal voortborduren op het ingezette beleid. Dat is geen garantie, maar als je kijkt naar vorig seizoen zijn ze gewoon goed op weg. Cambuur met het nieuwe stadion. Daar ging het kaarsje vorig seizoen vroeg uit, maar dat gaat zeker weer branden. Dordrecht misschien, zij kunnen frivool voetballen en kennen geen druk. Die moeten niets. Dat is gewoon een lastige ploeg.’

En ADO Den Haag? ‘Wij gaan gewoon ongelofelijk ons best doen en de mensen in Den Haag weer trots maken.’

Opvallend nieuws bij ADO Den Haag deze morgen: Giovanni Franken is niet langer de trainer van ADO onder 21, zo melden bronnen. Het contract van de 44-jarige coach, die ADO in 2022 op een haar na naar promotie leidde, wordt in onderling overleg per direct ontbonden.

Aad schreef:

Was mij niet opgevallen, je bent scherp vanochtend.

Het viel me gelijk op dat Asante eruit gelaten is, hij lijkt weinig credits te hebben onder de supporters. De wedstrijden ervoor (o.a. Groningen-uit) werd hij juist becomplimenteerd op tv en radio dat juist hij de sterkhouder was.
Alleen is er vergeten iemand ter vervanging van hem in de vermoedelijke opstelling te zetten.

Vooropgesteld, ik ben 'fan' van het type speler dat Asante is, met zijn potentiële waarde voor de toekomst, maar ook ik ergerde me over zijn handelen in Emmen en hoopte op een wissel.
De aftrap werd genomen en hij verspilde direct heel nonchalant de bal en dat gebeurde kort erna weer. Vervolgens lijdt Hamdaoui knullig balverlies voor onze 16. Asante kon erger voorkomen, maar weer ongeconcentreerd ingrijpen leidde tot 1-0. De handsbal was pure pech, maar in je 16 met armen niet langs je lichaam..puur gebrek aan concentratie dus wisselen, klaar.
Ik schrijf hem niet af. Op die assist na vond ik Hamdaoui ook slecht in de 1e helft. Met de juiste focus overkomt het ze allebei niet

Superfan schreef:

Verbazingwekkend hoe slecht jij leest. Wentges is een van onze talenten maar zijn zwakke punten verbeteren niet. Een spelhervatting komt zelden aan en bij hoge ballen blijft hij ondanks zijn 2 meter staan of hij grabbelt onzeker. Hij heeft vandaag een paar prima reddingen gehad, net zoals bijna elke week maar hij zorgt ook elke week voor billenknijp-momenten.

Ik lees prima. Verder verschillen we gewoon van mening en dat is niet erg. Iedereen mag zijn of haar eigen mening hebben.

Je weet dat Hugo in voorbereiding twee keer een bal inspeelde bij de verdediging (en cdm) en dat het direct tot een tegendoelpunt leidde, omdat de ontvangende speler niet voetballend de oplossing kon vinden. Toen heeft de trainer gezegd dat hij dat dit jaar niet meer wilde zien en elke bal gewoon lang gespeeld dient te worden.

Dat neemt niet weg dat Hugo nooit een fantastisch meevoetballende keeper gaat worden en dat moet je ook niet verwachten. Zoals ik eerder aangaf is hij een lange keeper en heeft hij andere specifieke kwaliteiten. Laten we hem dan ook niet een meevoetballende keeper willen maken. Benut z’n kwaliteiten en hij is een hele talentvolle en degelijke doelman.

Haagse Haas schreef:

De eerste 10 minuten waren toch echt wel voor Grunn om eerlijk te zijn

Ja met dat gekut achterin wat uiteindelijk niet leidde tot een doelpunt. En erna?

Dat het een rumoerig en bijzonder jaar was voor DHC is een understatement. De roemrijke Delftse club degradeerde, de cijfers zeggen alles: precies één punt in 26 wedstrijden en dramatische doelcijfers van 19 voor en 185 tegen. Over het verval van een traditieclub met een rijk verleden, maar ook over de voorgenomen wederopstanding.

Dit verhaal is afkomstig uit het VI-weekblad. Bekijk hier wat er nog meer in de laatste editie staat!
Eerlijk is eerlijk, de insteek van dit verhaal was dat trainer John de Letter ondanks alle ellende mocht aanblijven. De oer-DHC’er (‘ooit stuurde Johan Derksen een verslaggever naar Delft omdat daar een aardig linksbackie rondliep’) beleefde een seizoen zoals hij dat in zijn lange loopbaan nog nooit had beleefd. Niettemin mocht de ervaren oefenmeester blijven. Een kans op eerherstel als beloning voor bewezen inspanningen, leek het. Totdat vorige week woensdagavond laat De Letter plotseling appt: ‘Hopelijk heb je nog niets geschreven, ik mag niet door als hoofdtrainer bij DHC.’ We spreken af de andere dag te bellen. Voorzitter John van Zweden blijkt teruggekomen te zijn op zijn eerdere woorden. De samenwerking met de trainer is per direct verbroken. We lezen een uitleg, maar laten De Letter reageren.

‘We hadden een mondeling akkoord, er stond niets op papier’, begint hij. ‘Vriendjes van Van Zweden, zaakwaarnemers die spelers her en der aanboden en onderbrachten, hebben plaatsgenomen in de TC en die hebben een lading nieuwe spelers gehaald. Ik had ook mijn contacten, maar kreeg te horen dat ik dat niet hoefde te doen. Toen voelde ik al nattigheid. Ze verweten mij negatief te zijn, maar ik wilde ook het beste voor de club. Ik wilde met een stabiele ploeg aan de slag. Maandagavond had ik een afspraak met de TC, dinsdag belde John me dat het beter was dat we niet verder gingen. Dat viel me rauw op mijn dak, ook al voelde je wel dat het die kant op kon gaan. DHC is mijn club, de club was op sterven na dood toen ik mijn nek uitgestoken heb. Dan voelt dit als stank voor dank, ja.’

Is dit het einde bij DHC voor De Letter? Zijn liefde voor de club is in ieder geval danig op de proef gesteld. ‘Ik heb wel een knauw gekregen, dat mag je gerust weten. Ze hebben aangeboden om iets anders binnen de club te zoeken voor me, maar dat heb ik afgewezen. Eerst de zaak maar even goed afwikkelen en zelf tot rust komen. Het is wel een seizoen geweest waar je van bij moet komen. Ik gun de club het beste, maar DHC is DHC niet meer. Ze proberen het wel, maar ik ben heel benieuwd of het gaat lukken.’

Het is een passend einde van een rampseizoen. Een plotwending waar een scenarioschrijver trots op zou zijn geweest. Soapminnend Nederland had een seizoen DHC moeten volgen om aan zijn trekken te komen. We blikken terug op wat zich allemaal heeft afgespeeld aan de Brasserskade.

Enkele dagen voor zijn gedwongen afscheid spraken we met De Letter over het bewogen seizoen in Delft. Hij keek met gemengde gevoelens terug. ‘Het was een apart seizoen’, vertelde De Letter. Spelers vertrokken vorige zomer massaal en DHC had geen representatief elftal meer over. ‘De vraag was meer of we een groep van zestien spelers bij elkaar konden krijgen of dat het op zou houden. Dat laatste mocht niet gebeuren, dat wilden we te allen tijde voorkomen. Uiteindelijk vonden we achttien jongens, maar zonder ervaring en niet van het vereiste niveau. Het besef dat het zwaar zou worden, dat we veel zouden gaan verliezen was er zeker. Iedereen die meedeed wist waar-ie aan begon. Ik ook. Je hoopt dat het mee kan vallen, maar de uitslagen waren duidelijk.’

'De doelstelling om niet te degraderen pasten we al na een paar wedstrijden aan in: Als we het seizoen maar uit kunnen spelen'

De Letter stapte in bij zijn DHC en hoopte kleine stapjes te maken. ‘Mijn hartje klopt voor DHC. Ik zat thuis een beetje te niksen, ik kon wel wat afleiding gebruiken. Ik ben 57 en dertig jaar trainer, deze oude lul kon de verleiding simpelweg niet weerstaan. De doelstelling om niet te degraderen pasten we al na een paar wedstrijden aan in: Als we het seizoen maar uit kunnen spelen. Ik ben een trainer en vraag toewijding van spelers. Die was er niet. Van niet trainen tot te laat komen, dan ga je je als elftal ook niet verbeteren. Het werd een soort van bezighouden en overleven.’

Begin april eindigde de martelgang. DHC verloor met 1-15 van VELO en was officieel gedegradeerd uit de Eerste Klasse. Voor de trainer viel er geen eer te behalen. ‘Het was zwaar. In het begin denk je er nog wat van te kunnen maken, maar dat lukte totaal niet. We kregen wel complimenten voor de manier waarop we ons presenteerden, maar dat was puur uit beleefdheid. Het voelde meer als een vorm van medelijden.’

Maar de missie om te overleven was gelukt. Op de achtergrond was een reanimatieplan in de maak. Met dank aan John van Zweden. De behangkoning, trainer van het vierde elftal bestaande uit voormalige DHC-coryfeeën, was de beoogde redder in nood. Van Zweden wilde DHC weer tot leven wekken en oude tijden doen laten herleven. Hij nam de voorzittershamer over en ging op zijn bekende enthousiaste wijze aan de slag.

'John van Zweden heeft een aardig netwerk en dat gebruikte hij. Er kwamen ruim vijftig nieuwe spelers'

‘Hij heeft een aardig netwerk en dat gebruikte hij. Er kwamen ruim vijftig nieuwe spelers. Geen tien of vijftien, maar meer dan vijftig’, vertelde De Letter. Dat dat uiteindelijk leidde tot het vertrek van de trainer wist De Letter toen nog niet. ‘DHC gaat komend seizoen weer werken met een eerste en een tweede en een Onder-23-ploeg. Het zag eruit als een mooi projectje. We regelden onderlinge wedstrijdjes om te zien wat het niveau was. We konden selecteren. Ik wilde met niemand afspraken maken over een plek in het eerste. Ik wilde eerst zien of ze dat waard waren. Dat is waar een trainer voor aangesteld wordt toch? Het is lastig in te schatten hoever je kunt komen, maar hier kon ik wel een team van maken in ieder geval. Het wordt nooit meer zoals het vroeger was, maar dit gaf hoop op een betere toekomst.’

Een toekomst zonder De Letter dus. ‘Als ze denken dat ze zonder mij verder kunnen, moeten ze dat vooral doen. Zo gaat dat helaas.’ De jacht op rehabilitatie zal DHC komend seizoen inzetten. De rijke historie kan wel een nieuw hoofdstuk gebruiken. Aan opperpositivo John van Zweden zal het niet liggen. Maar die voorspelde ook dat het met ADO Den Haag allemaal goed zou komen

Edwin Grünholz liep in 2022 tegen zijn grenzen aan: ‘Op het trainingsveld bij ADO ging ik zelfs neer’
INTERVIEWEdwin Grünholz (53) heeft een ultra-druk jaar achter de rug. Als je alleen al op een rijtje zet wat de Haagse voetbaltrainer in 2022 allemaal ondernam, overkwam en meemaakte, moet je daar bijna zelf van bijkomen. Van het overlijden van broer John tot het behalen van de trainerscursus en van de achtbaan met ADO Den Haag tot de amateurs van Quick Boys. ,,In die periode heb ik mijn kinderen amper gezien.”

Voor Edwin Grünholz is de tijd om even bij te komen van 2022 aangebroken. Zo tussen de feestdagen in, gaan de gedachten van de Haagse voetbaltrainer vaak terug naar vroeger. ,,Ik houd van de feestdagen. Dat heb ik van huis uit meegekregen. We waren thuis met dertien kinderen. Eerst woonden we in Spoorwijk, toen in de Schilderswijk”, vertelt Grünholz. ,,Kwamen kerst en oud en nieuw eraan, dan kwamen we met zo veel mogelijk in ons ouderlijk huis samen. Ieder jaar was het één grote gezellige bende. Ik denk dat omdat ik zo ben opgegroeid, ik zo graag mensen en reuring om me heen heb.”

De Grünholzjes gingen vroeger niet naar de kerk, maar hun ouders gaven de kinderen wel wat mee van het geloof. In hun geval het katholieke. Wat is daar bij Edwin nu nog van over? ,,Ach, ik kijk ernaar zoals zo’n beetje iedereen: tussen vertwijfeling en zekerheid. Net als veel mensen, geloof ik dat er iets is. Op vakantie in Italië ga ik wel kerkjes binnen, enzo. Die sfeer spreekt me aan.”

Nicky is in 2019 overleden, hij deed hetzelfde werk als ik. Naast een collega was hij een vriend

Edwin Grünholz
De trainer van Quick Boys (waar hij na dit seizoen stopt) omschrijft zichzelf als een sfeergevoelig persoon. ,,Bij ons thuis staat vanaf al begin december Sky Radio Christmas aan. Mijn vrouw is er gek op. Mijn dochter ook, die heeft het zelfs opstaan tijdens het studeren. Die liedjes hebben iets.”

Dit is ook de periode van de Top 2000 en vergelijkbare hitlijsten vol evergreens. Alleen is het bijna nooit een verrassing wie op nummer één staat: ‘Bohemian Rhapsody’ van Queen. Grünholz vindt er het zijne van. ,,Nee, geef mij maar ‘Feliz Navidad’ van José Feliciano. Gitaren, blazers, Spaans en swingend. Dat nummer is zo vrolijk. Dat verveelt nooit.”

Jeugdwerker
Als jeugdwerker bij Stichting WijkZ (voorheen Stichting Mooi) in het Wateringse Veld voelt hij zich als een vis in het water. Niet voor niets werkt hij er al 23 jaar. Halverwege het interview neemt hij zijn bezoek mee naar de recreatieruimte van zijn werkgever. Daar staat een tafeltennistafel en liggen bordspelen. En hangt de grote muurschildering van een stoere power-ooievaar. Gemaakt door de bekende ADO Den Haag-fan Nicky Baggerman. ,,Nicky is in 2019 overleden”, vertelt Grünholz. ,,Hij deed hetzelfde werk als ik. Naast een collega was hij een vriend. Deze muurschildering heeft hij zó prachtig gemaakt. Elke dag denk ik: Wat heeft die gozer dat goed gedaan. Het straalt zo veel kracht en liefde voor de club uit.”

Zo is tijdens het interview de link naar ADO Den Haag snel gelegd. Het is de club waar Grünholz als jochie op de tribune stond, in de jeugd en in het eerste elftal speelde en ook nog jeugdtrainer was. Vorig seizoen was hij er assistent-trainer en zelfs tijdelijk interim-hoofdtrainer. Bij de Haagse club maakte hij van dichtbij de verloren nacompetitiewedstrijd tegen Excelsior mee. Maar daarop terugblikken, vindt Grünholz nu nog te vroeg. De wond is nog te vers.

Dick Advocaat
,,Mijn zoon en dochter zetten nog wel eens de beelden op om me te plagen. Maar die zet ik meteen af. Wat waren we er dichtbij, hè? Ik ben ieder geval onwijs blij dat Dick Advocaat erin in gestapt; er is in Den Haag geen grotere naam dan Dick Advocaat. Al kan Dick de komende tijd wel flink aan de bak.”

Dat gold dit jaar voor Grünholz, die eerder bij Haaglandia en Westlandia coachte, ook. Een drukker en hectischer jaar dan dat van hem is bijna onmogelijk. Ga maar na. Hij was in 2022 hoofdtrainer van Quick Boys in de Jack’s League en assistent-trainer van ADO Den Haag. Hij voltooide de cursus coach betaald voetbal, inclusief stages bij Sparta, NAC, Club Brugge en RKC Waalwijk en haalde ook nog hij zijn HBO-certificaat jongerenwerk.
Angst
,,Ik heb in die hele periode m’n kinderen amper gezien”, licht de 53-jarige Hagenaar toe. ,,Alleen al het aantal uren dat ik onderweg was, was onvoorstelbaar. Daar betaalde ik op een gegeven moment ook de tol voor. Ik kreeg een aantal malen duizelingen. Een keer bij ADO op het trainingsveld ging ik zelfs neer. Gelukkig was er geen ernstige oorzaak en ben ik gewoon tegen mijn grenzen aangelopen. Wel had ik een tijdje angst dat het nog een keer zou gebeuren. Die angst is nu gelukkig weg.”

Als Grünholz zijn verhaal doet, lijkt hij een koele kikker. Maar uiteraard is de ‘Magiër’, zoals zijn fans de begenadigde technicus vroeger noemden, ook maar een mens van vlees en bloed. Zo bleek in september tijdens zijn afsluitende praatje bij RKC, waar hij de laatste opdracht voor zijn diploma met succes voltooide. ,,Toen kwamen er even wat emoties bij me naar boven”, blikt Grünholz terug. ,,De spelersgroep, met onder anderen Michiel Kramer, had me zo fantastisch gesteund en van hoofdtrainer Joseph Oosting kreeg ik alle ruimte. Joseph heeft een vergelijkbaar traject als ik afgelegd. Hij heeft zich ook via de amateurs ontwikkeld en heeft zich gestadig omhoog gewerkt. Net als ik, was ook hij aanvankelijk een paar keer afgewezen voor de cursus. En je ziet hoe goed hij het nu doet.”

En dan was er in januari ook nog het EK zaalvoetbal in Nederland. Het leidde qua publiciteit tot een fikse revival voor Grünholz, die door velen lang als de beste zaalvoetballer ter wereld werd beschouwd. ,,Ja, dat was leuk. Maar aan de andere kant ook weer niet veel meer dan dat. Erkenning doet je goed, maar het is inmiddels wel lang geleden. Ik ben 53 jaar nu. Ik heb tot mijn 41ste doorgevoetbald. Maar na mijn 34ste was het echte serieuze er wel vanaf.”

Overlijden broer John
Op woensdag 9 februari dit jaar overleed op 67-jarige leeftijd zijn broer John. ,,Dat heeft er ongelooflijk bij me in gehakt”, knikt Edwin. ,,Tijdens de feestdagen zal het gemis voor ons extra groot zijn. Niet toevallig zette ik als John z’n assistent mijn eerste stappen op het trainerspad. In 2004, bij RVC/Rijswijk. Als jonge jongen was ik heel iel. En ondanks dat ik niet zo overkwam, heel verlegen en veel te bescheiden. Daardoor waren er altijd twijfels of ik het zou redden. John ontfermde zich over me. Hij gaf me zelfvertrouwen en zei: ‘Gewoon doorbijten, Ed. Jij komt er wel.’ Zonder John was ik nooit zo ver gekomen.”

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

BLEISWIJK-1, carbayon, john 147, Marko1969, Erik70, ClubAchterVanDuinen, wiegah070, Bastiano, Langebach2, 10 en 107 gasten.

Bekijk de topshouts