Tag: kater

Trending: trainer az spelers kkd clubs kans

Toon alle shouts

VI PRO:

De nieuwe carrière van Daryl Janmaat: `Ik weet heel goed dat ik het niet alleen kan`

Door Bart Kruijt
INTERVIEW
Blijven voetballen werd door aanhoudend blessureleed steeds lastiger en dus besloot Daryl Janmaat (33) om toe te happen toen hij de kans kreeg om de nieuwe technisch manager van ADO Den Haag te worden. Een gesprek met de voormalig international over het einde van zijn spelersloopbaan en de start van een nieuwe carrière. ‘Ik ben heel erg nieuwsgierig naar wat ik allemaal ga ervaren.’
Dit verhaal is afkomstig uit de nieuwste VI. Bekijk hier wat er nog meer in de laatste editie staat!
Tijdens het interview houdt Daryl Janmaat (33) met een schuin oog de telefoon die voor hem op tafel ligt goed in de gaten. Het is allemaal nog even wennen, zijn nieuwe leven als technisch manager. Nog geen twee maanden geleden was Janmaat nog gewoon speler van ADO en zat hij, ondanks een scheurtje in zijn lies, bij de selectie voor de thuiswedstrijd tegen Excelsior in de finale van de nacompetitie. Hoe dat duel verliep, is bij iedereen wel bekend. Vanaf de kant zag Janmaat hoe een zeker lijkend succes toch nog werd verspeeld en dat niet ADO, maar Excelsior terugkeerde naar de Eredivisie. Voor ADO volgt een nieuw seizoen in de Keuken Kampioen Divisie.
Hoe kijkt u nu terug op die wedstrijd tegen Excelsior?
‘Het was natuurlijk een behoorlijke klap. Voor de club, voor de spelers; voor iedereen eigenlijk. Niet eens dat je niet promoveert, want dat kan gebeuren, maar puur de manier waarop het misging. 3-0 voor, met nog tien minuten op de klok, en het dan niet halen… Zoiets had ik nog nooit meegemaakt. De kater was er zeker, maar ik denk er niet vaak meer aan terug, om eerlijk te zijn. We kijken weer vooruit, gaan nu gewoon door en willen in het aankomende seizoen alsnog promoveren. Ik merk dat iedereen binnen de club er zo in staat. Excelsior is hier geen thema meer.’
Kunnen we de mislukte promotiewedstrijd een passend slotstuk van uw terugkeer als speler bij ADO noemen?
‘Zo zou ik het niet willen omschrijven, maar ik begrijp wel wat je bedoelt. Bij de club was het in de afgelopen anderhalf jaar ontzettend chaotisch en ik heb zelf door blessureleed niet kunnen brengen wat ik gewild had. Toen ik hier binnenkwam was ik al geblesseerd, maar ik hoopte dat het snel weer beter zou gaan. Dat is eigenlijk niet gebeurd en dat is gewoon heel erg jammer. Maar ik heb in de afgelopen anderhalf jaar ook nog wel genoeg kunnen genieten, hoor.’
‘Er zijn echt goede ideeën over hoe deze club vooruit geholpen moet worden’
‘Vorig seizoen hebben we het sportief toch heel aardig gedaan met de ploeg en in een fase echt leuk gevoetbald. Periodetitel gewonnen, finale van de nacompetitie gehaald. Als speler krijg je ook niet heel veel mee van wat er in de bestuurskamer gebeurt. Je hoort weleens wat via de media en we werden zo af en toe op de hoogte gehouden door mensen binnen de club, maar je bent toch vooral bezig met wat er op het veld gebeurt. Jammer dat ik zelf niet wat vaker op dat veld kon staan. Je probeert de andere jongens natuurlijk wel te helpen, maar ik was tegelijkertijd ook druk met mezelf. Steeds weer proberen om terug te komen. Ik heb keihard gewerkt, wat dat betreft kan ik mezelf niets verwijten. Maar het wilde gewoon niet meer.’
Gemengde emoties bij supporters en spelers tijdens de play-offwedstrijd tussen ADO Den Haag en Excelsior, waarin de club van Daryl Janmaat uiteindelijk promotie naar de Eredivisie zou mislopen.
© Pro Shots
Gemengde emoties bij supporters en spelers tijdens de play-offwedstrijd tussen ADO Den Haag en Excelsior, waarin de club van Daryl Janmaat uiteindelijk promotie naar de Eredivisie zou mislopen.
Het was vooral de knie die niet meer wilde.
‘De problemen zijn ooit begonnen bij SC Heerenveen. Ik had steeds last van mijn kraakbeen en een meniscus die een paar keer scheurde. Ik ben zes, zeven keer geopereerd in mijn carrière. Steeds weer die knie open maken, daar wordt-ie natuurlijk niet beter van. En toen kreeg ik in Engeland ook nog een bacterie in mijn knie, dat heeft de boel helemaal verzwakt. Dat is zelfs twee keer gebeurd, door een prik die ik regelmatig kreeg ter bescherming van mijn kraakbeen. Pure pech, al had die tweede prik misschien niet meer gegeven mogen worden. Maar goed, dat kan je niet meer terugdraaien. Ik zal nu in ieder geval nooit meer een prik nemen, dat weet ik wel. Twee keer lag ik in het ziekenhuis aan een infuus, ik ben daar echt goed ziek van geweest. Daarna is het eigenlijk nooit meer helemaal goed gekomen met die knie. Ik heb altijd hoop gehouden dat het beter zou worden, maar ik ben altijd last blijven houden. Bij het optrainen kreeg ik ook steeds te maken met terugslagen. Op een gegeven moment moet je dan toch voor jezelf concluderen dat het beter is om de eer aan jezelf te houden en ermee te stoppen.’
Hoe moeilijk was het om die conclusie te trekken?
‘Natuurlijk, in een ideaal scenario bepaal je zelf tot wanneer je doorgaat. Ik ben nu een soort van gedwongen om te stoppen en dat is niet leuk. Aan andere kant: dit is ook part of the job. Blessures horen er nu eenmaal bij en ik ben blij met de hele mooie carrière die ik heb gehad. Alles meegemaakt: in de Nederlandse top gespeeld bij Feyenoord, het Nederlands elftal gehaald, aan een WK deelgenomen, bijna 150 wedstrijden in de Premier League achter mijn naam… Hartstikke mooi. Ik had het graag allemaal nog iets verder willen uitbreiden, maar ik kijk vooral met een heel goed gevoel terug. En door al die blessures voelde het ook gewoon goed om te stoppen. Dat is wel fijn, dat ik dat gevoel erbij heb. Niet dat ik nu langs het veld sta en denk: had ik daar nog maar gestaan. Het kriebelt niet meer, nee. Ik heb het wel redelijk snel kunnen afsluiten.’
Wanneer hakte u de knoop over het beëindigen van uw carrière door?
‘In het afgelopen seizoen dacht ik er al steeds vaker over na en richting het einde van het seizoen zijn we in gesprek geraakt over de functie van technisch manager. Ignacio Beristain, die namens de investeerders die ADO hebben overgenomen verantwoordelijk is voor wat er bij deze club gebeurt, vroeg me of het niets voor mij zou zijn. Tijdens de play-offs heb ik dat even losgelaten, maar daarna heb ik er tijdens mijn vakantie eens goed over nagedacht en besloten om het te doen. Toen ik hier anderhalf jaar geleden terugkeerde, was het al de intentie dat ik ook na mijn spelersloopbaan binnen de club actief zou blijven; in wat voor rol dan ook. Deze rol lag nu open. Ik had altijd wel interesse in deze functie, dus ik greep de kans nu graag aan.’
Daryl Janmaat vecht tijdens de play-offs met ADO Den Haag om de bal. Zijn tegenstander is Danny Bakker van NAC Breda.
© Pro Shots
Daryl Janmaat vecht tijdens de play-offs met ADO Den Haag om de bal. Zijn tegenstander is Danny Bakker van NAC Breda.
Het klinkt als een behoorlijke gok, van zowel de club als van u. Welke garantie is er dat u een goede technisch manager bent?
‘Belangrijk om te vermelden is dat ik deze baan alleen graag wilde aannemen omdat we alles in overleg gaan doen. Ik ben niet perse in mijn eentje verantwoordelijk; ik heb veel overleg met Ignacio en algemeen directeur Edwin Reijntjes. Zij begrijpen ook wel dat ik niet in één keer de stap kan maken van voetballer naar de directeur die hier alles kan gaan leiden. Het is nu vooral veel leren en bij veel dingen betrokken zijn. In alle e-mails sta ik steeds in de cc, zodat ik kan zien welke dingen er spelen en hoe dat loopt, en in september ga ik nog een managementcursus volgen.’
‘Ik wil hier gewoon rustig inrollen. Het is niet de bedoeling dat alles direct op mijn bordje terechtkomt, want ik weet heel goed dat ik het niet allemaal alleen kan. Als ik het in mijn eentje had moeten doen, had ik deze baan ook helemaal niet gewild. We doen het samen, met ook Dirk Kuijt als hoofdtrainer daar natuurlijk nauw bij betrokken. Met zijn vieren proberen we steeds op één lijn te komen. En van daaruit worden dan de beslissingen genomen.’
Wie doet op dit moment dan de onderhandelingen over nieuwe spelers?
‘Dat doe ik en dat doet Ignacio. We doen dat een beetje om en om. Zaakwaarnemers en clubs weten ons ook allebei te vinden. Het is zo dat Ignacio op dit moment beslissingen neemt over het budget, maar ik kan zeker zelf ook knopen doorhakken. Doordat we veel met elkaar in contact zijn, weet ik tijdens dat soort gesprekken ook precies hoe het zit en wat er mogelijk is.’
Begrijpt u dat supporters misschien liever een meer ervaren technisch manager hadden gehad?
‘Natuurlijk kan ik dat ergens wel begrijpen. Maar goed: ik ben nu aangesteld en ik bespreek alles met ervaren mensen om me heen. Wat kan ik er verder over zeggen? Ik kan andermans mening hierover toch niet veranderen. Ik doe het op mijn manier; als het goed is is het goed, als het niet goed is, dan hoor ik het wel. Ik sta er wat dat betreft heel gemakkelijk in. Ervaring moet je toch opdoen. En als je hier een oude vent op mijn positie hebt zitten, dan roepen de mensen weer dat het tijd is voor een frisse wind. Wat dat betreft is het ook nooit goed. Ik ben er met een open vizier ingegaan en ga overal meekijken. Binnenkort ga ik eens bij Martin van Geel langs en ik wil graag nog wat meer ervaren technisch directeuren bezoeken. Ik ben heel erg nieuwsgierig naar wat ik allemaal ga ervaren.’
‘Als je een oude vent op mijn positie hebt zitten, roepen de mensen dat het tijd is voor een frisse wind. Wat dat betreft is het nooit goed’
Zo klinkt het haast meer als een snuffelstage.
‘Dat is het natuurlijk niet. Dit is niet vrijblijvend, want ik ben gewoon verantwoordelijk. Ik moet ervoor zorgen dat er een goed team staat voor het eerste elftal, ik ga kijken wat er vanuit de jeugd doorkomt, het hele pakket. Maar, zoals gezegd: ik doe het niet in mijn eentje. Ik heb nu voor twee jaar getekend en we gaan kijken of dit voor beide partijen zal gaan bevallen. Ik zie het vooral als een enorm mooie uitdaging, die ik met heel veel plezier en ambitie ben aangegaan. En ik ga er het beste van maken, door dicht bij mezelf te blijven en het op mijn eigen manier in te vullen.’
Er gaan geruchten dat Rob Jansen, uw zaakwaarnemer én die van Dirk Kuijt, ook een behoorlijke vinger in de pap heeft gekregen.
‘Kijk, Wasserman is natuurlijk een groot agentschap, waar je altijd spelers vandaan kan halen. Ze hebben een groot netwerk, dus daar kan je je voordeel mee doen. En wij hebben natuurlijk goed contact met Rob, dat is duidelijk. Maar het is niet zo dat Rob bepaalt wat ik doe of wat wij doen. Helemaal niet, zelfs. Ik snap wel dat er mensen zijn die denken dat Rob veel invloed heeft in wat er hier gebeurt en in welke keuzes wij maken, maar als je kijkt naar de spelers die we tot dusver gehaald hebben: daar zit er niet één van Wasserman bij. Dus zo kan je dat direct ontkrachten.’
Net als u begint ook Dirk Kuijt aan iets nieuws.
‘Het is leuk om weer met Dirk samen te werken. Ik heb met hem samengespeeld bij het Nederlands elftal en toen was hij ook altijd al bezig met andere spelers. Wat ik tot dusver van hem gezien heb als trainer, is erg positief. En Dirk heeft natuurlijk ook een bepaalde naam, waar we van proberen te profiteren. Dirk kan zeker als een magneet werken voor spelers die we willen aantrekken, dat geloof ik direct. Of ik zelf geen trainer had willen worden? Daar heb ik wel over nagedacht hoor, en misschien is dat nog iets voor in de toekomst. Maar voor nu ben ik wel even klaar met het veld. Ja, zo voelt het wel een beetje. Misschien heeft dat deels met mijn blessures te maken, ik kan het niet helemaal verklaren, maar op dit moment vind ik de functie die ik nu heb veel interessanter.’
De nieuwe ADO-trainer Dirk Kuijt geeft tekst en uitleg.
© Pro Shots
De nieuwe ADO-trainer Dirk Kuijt geeft tekst en uitleg.
Hoe is het contact met de nieuwe eigenaren?
‘Erg goed. Ignacio is het aanspreekpunt van Bolt, hij is verantwoordelijk voor ADO en Estoril (een Portugese club uit de Bolt-portefeuille, red.), en ik heb dagelijks contact met hem. We werken goed samen en tegelijkertijd geeft hij me veel vrijheid. Ignacio hecht voor mijn gevoel veel waarde aan mijn mening, dus die samenwerking verloopt prima. En ook van hem kan ik veel leren. Ignacio is al een tijdje bezig met Estoril en heeft door de jaren heen een groot netwerk opgebouwd, waar ik dan ook weer van kan profiteren. Ik heb veel aan zijn aanwezigheid.’
In hoeverre merkt u al dat Bolt serieuze plannen heeft met ADO?
‘Dat is vrij duidelijk zichtbaar. Het spelersbudget is omhoog gegaan en er zijn echt goede ideeën over hoe deze club vooruit geholpen moet worden. De eerste prioriteit is om terug te keren naar de Eredivisie, dat moge duidelijk zijn. Vanuit daar wil je vervolgens verder bouwen. In welk tempo dat zal gaan moet blijken, want je komt altijd wel dingen tegen onderweg, maar ons gezamenlijke doel is helder. Of alle problemen uit het verleden nu voorbij zijn? Nou, voetbal is voetbal: er komen altijd wel weer nieuwe problemen langs. Soms zal je je doelen daarom ook wat moeten bijstellen. Maar op dit moment heb ik echt het idee dat er een hele interessante groep achter ADO zit, met een goede visie en een heel duidelijk plan. En ze zijn hier voor de lange termijn, dat is ook belangrijk.’
‘Dirk kan zeker als een magneet werken voor spelers die we willen aantrekken’
Wat is de doelstelling voor die lange termijn?
‘Om van ADO een club voor het linkerrijtje van de Eredivisie te maken. Maar goed, dat doe je niet zomaar. Het heeft niet alleen maar met geld te maken, want je kan er nog zoveel geld tegenaan gooien: het gaat erom dat je de juiste keuzes maakt en een goed beleid neerzet. Ik ga ervan uit dat we daarin kunnen slagen. Alles ziet er heel positief uit en ik ben blij dat ik mijn steentje hieraan mag bijdragen. Het is gewoon heel leuk als je als club een nieuwe weg inslaat en je daar dan deel van uitmaakt. Maar laten we niet te ver vooruitkijken. Eerst maar eens proberen om weer in de Eredivisie terecht te komen.’
Dat is nog gemakkelijker gezegd dan gedaan. De Keuken Kampioen Divisie is voor komend seizoen sterker dan ooit.
‘Dat klopt, er zitten nogal wat clubs in de competitie die dezelfde doelstelling hebben als wij. Dat zorgt ervoor dat we in ieder geval een heel leuk seizoen kunnen verwachten. Ik ben niet zo bezig met de concurrenten, ik kijk puur naar ADO. En dan zie ik dat het team al redelijk staat. We kunnen nog wel een paar kwaliteitsimpulsen gebruiken, maar het is niet zo dat we nog een stuk of tien spelers nodig hebben. Ik hoop dat we nog een rechtsback (daar is inmiddels Denzel Hall van Feyenoord voor binnengehaald, red.), een rechtsbuiten en misschien nog een back-up voor de linksbackpositie kunnen aantrekken. En daarnaast kunnen er natuurlijk altijd nog buitenkansjes zijn. Daar houden we de ogen altijd voor geopend.’
Als speler had u ADO sinds uw terugkeer graag nog meer willen geven. Werkt dat voor nu als een extra motivatie?
‘Zo denk ik er niet over. Ik wil gewoon mijn werk goed doen, met het team waar ik nu in zit. Daar haal ik veel motivatie uit: om samen te proberen dingen voor elkaar te krijgen. Dat had ik als speler al en dat is in deze functie hetzelfde. Ik denk dat er nu een hoop ervaren en kundige mensen bij elkaar zitten, van wie ik ook nog eens heel veel kan leren, die allemaal als doel hebben om ADO zo snel mogelijk terug naar de Eredivisie te brengen. Al met al is dit gewoon een perfecte situatie voor mij. Ik ben er alleen maar heel blij mee.’

DHFC070 schreef:

Ja na jarenlang het problemen voor je uitschuiven beleid onder Manders dacht je dat het niet erger kon maar toen kwam Hamdi met een geweldige powerpoint om de hoek kijken. Met een klein beetje administratieve achtergrond heb ik het hier al jaren geroepen en zelfs meerdere mails naar de club gestuurd.... helaas zonder resultaat.

En dan hebben we het hier over randdebielen die met fakkels en staven naar families en kinderen aan het gooien zijn met een directe link naar imagoschade en mogelijk licentie verlies.

De verantwoordelijke de afgelopen zijn werkelijk geen haar beter en hebben de club zelfs nog meer schade (hoe is het mogelijk zou je zeggen) aangedaan.
En het meest bizarre hiervan is nog dat velen zijn weggepromoveerd en elders hun zakken aan het vullen zijn.
Manders heeft ook bijna NAC naar de klote geholpen en vraag me af hoe het Zwolle was vergaan mocht Hamdi daar daadwerkelijk aan de slag zijn geweest. Niet alleen degradatie maar ook een schuldenlast van minimaal 5 miljoen.

Ja echt, onze club wordt van alle kanten verwoest. Ik kan er zo kwaad om worden. Ik heb nog nooit zo veel negatieve emoties voor de club gevoeld als sinds zondag. Wat een enorme kater.

Maar wat er op bestuurlijk niveau de afgelopen jaren is gebeurd is minstens even erg.

grijze gek schreef:

https://www.ad.nl/den-haag/vernielde-ruit-bij-leos-koffiehuis-na-verloren-ado-wedstrijd-is-de-druppel-ik-ben-er-klaar-mee~a2fdd472/

Ook dat nog
Ik heb geen premium dus kan ik niet het hele verhaal erop zetten

Vernielde ruit bij Leo’s Koffiehuis na verloren ADO-wedstrijd is de druppel: ‘Ik ben er klaar mee’

Genoeg is genoeg. Na een zoveelste incident in zijn zaak stopt Leo Dommanschet met zijn Leo’s Koffiehuis in de Haagse wijk Laak. Een beschadigde ruit na het verlies van ADO Den Haag gisteravond tijdens de promotiewedstrijd tegen Excelsior is de druppel. ‘Ik heb er geen woorden voor.’

Hij kon er zondagavond bij zijn. Bij de promotiewedstrijd tussen ADO Den Haag en de Rotterdamse club Excelsior. Maar Leo Dommanschet besloot in zijn eigen Leo’s Koffiehuis te blijven, wetende dat het rommelig kon worden. Dat werd het. Bij het stadion, maar ook bij zijn zaak. Een kapotte ruit is het gevolg.

Voor de wedstrijd was het allemaal nog gezellig. Tijdens was de sfeer in de zaak nog super. ,,Er was alleen geen sprake van eind goed, al goed. Het was echt niet leuk. Eerst sta je drie nul voor. Dan wordt het gelijk. Heb je verlenging, penalty’s.” Hij slaakt een diepe zucht. We weten allemaal inmiddels wat er daarna gebeurde. Geen eredivisie volgend seizoen voor ADO Den Haag.

Waar de Haagse supporters in het Cars Jeans Stadion het veld bestormden, besloot Dommanschet zijn koffiehuis gelijk na de wedstrijd dicht te gooien. ,,Het is toch al nooit zo dat ik openblijf tot supporters terugkomen van het stadion. Nee, het was afbouwen en naar huis. Ik had er geen zin meer in.”

Toen hij vanochtend zijn zaak wilde opengooien, ontdekte hij een ster in zijn ruit. Weer wat vernield. Het is de spreekwoordelijke druppel. Want hij maakte al genoeg mee. De afgelopen tijd werd hij beroofd, op zijn achterhoofd geslagen, werd zijn gokkast leeggehaald. Uit een potje waar geld werd ingezameld voor de zieke Bennie werd gestolen. ,,En dan die kapotte ruit. Nee. Er komt een bord met ‘Te Huur’ erop. Ik ben er klaar mee.”

Met die uitslag heeft het niets te maken. ,,Er komen veel goede klanten, daar zitten ook goede vrienden bij. Maar er zitten mensen tussen die in staat zijn hun eigen moeder te verkopen. Het is alle stress eromheen. Het is het niet meer waard. Gisteren nog. Zet ik acht asbakken buiten. Sta ik hier vanochtend driehonderd peuken op te vegen. Het is toch een kleine moeite als je een sigaret rookt om dan die peuk in de asbak te doen.”

Hetzelfde vindt hij van de supporters die zondagavond het veld bestormden en gingen rellen na het verlies van hun ‘cluppie’. ,,Ik weet niet wat voor mentaliteit sommigen hebben. Dat je bij een uitwedstrijd tegen NAC wint en daarna je eigen bussen gaat slopen. Dat mag je geen supporter noemen. En na gisteravond. Hoe kan dit? Voor sommigen schijnt het normaal te zijn.”

Een dubbele kater dus. Geen eredivisie voor ADO komend seizoen. En als het aan Dommanschet ligt, ook geen Leo’s Koffiehuis meer. ,,Ik heb vorige week bij de printshop al een bord met Te Huur laten maken. Na gisteren is die emmer vol. We gaan kijken wat de toekomst brengt.”

Puht schreef:

Wat een kater zeg.
Jaren aan goodwill in 1 avond over de balk gegooid. Wat een schande.
Kinderen met een trauma, stonden er een paar jankend op het schoolplein vanmorgen, sommigen hebben zich ziekgemeld.
Wat een afgang.
Als we hadden gewonnen hadden we nu overal positief in het nieuws geweest maar dat mag geen excuus zijn.
Geen sponsor die er nu nog instapt.
Jaren en jaren naar de klote. Dit gaat nog heel lang duren, als het al goedkomt

Zeker weten een enorme kater. Bij ons in het vak waar nooit gestaan wordt, stonden nu opeens een aantal die je nog nooit gezien hebt. En als er netjes gevraagd werd om te gaan zitten omdat er veel ouderen en kinderen in het vak zitten kreeg je verwensingen naar je hoofd dat de kinderen nu een heel nieuw arsenaal aan woorden hebben geleerd.

Klantenbinding was er gisteren dus helaas niet.

Wat een kater zeg.
Jaren aan goodwill in 1 avond over de balk gegooid. Wat een schande.
Kinderen met een trauma, stonden er een paar jankend op het schoolplein vanmorgen, sommigen hebben zich ziekgemeld.
Wat een afgang.
Als we hadden gewonnen hadden we nu overal positief in het nieuws geweest maar dat mag geen excuus zijn.
Geen sponsor die er nu nog instapt.
Jaren en jaren naar de klote. Dit gaat nog heel lang duren, als het al goedkomt

wat een bizarre wedstrijddag, deze kater gaat wel even duren en bang dat je grotendeels weer vanaf 0 moet gaan bouwen, kans is groot dat diverse sterkhouders voor nop of weinig vertrekken.
heel jammer, we waren zo dichtbij...

Zo, serieus kut geslapen en nog steeds een kater. Voor nu ff klaar met alles wat met ADO te maken heeft. Even een lekkere zomerstop. Augustus zit ik uiteraard weer vol goede moed te supporten maar voor nu is t ff op…

Ik dacht na Groningen thuis en uit echt alles meegemaakt te hebben maar het kon blijkbaar nog gekker. Ik schiet nog steeds van de ene emotie naar de andere. Hoe we lekker met 3-0 voor stonden en het gevoel hadden dat we er waren tot die 3-1 en zowel bij supporters als spelers blijkbaar een onverklaarbare twijfel erin kroop. Ongelofelijk dat we zo’n ruime voorsprong weggeven. En dan die 4-4 uit een corner helemaal schandalig! Kan er nog steeds niet bij dat dit ons niet gelukt is…… ik zal er echt nog ff een flinke kater aan over houden.

BLEISWIJK-1 schreef:

Kan iemand het hele artikel plaatsen.

Haagse nuchterheid en Chinese harde werken heeft vastgoed- en telefonie-tycoon Atom Zhou ver gebracht

O, O, DEN HAAGZodra hij kon werkte Hagenaar Atom ZHou (45) in het Chinese restaurant van zijn vader. De zaak overnemen? Dat wilde de inmiddels succesvolle Haagse ondernemer nooit. Maar af en toe nog een keer babi pangang: heerlijk! Een nieuwe aflevering in de onregelmatig verschijnende interviewserie aan de hand van het beroemde O, o, Den Haag van Harrie Jekkers.

Jorina Haspels 02-05-21, 190

Ik zou best nog wel een keertje net als vroeger in Moerwijk willen wonen
Na het eten een partijtje voetbal in de tuin, de ouders langs de lijn
In December met de hele buurt op jacht om kerstbomen te rausen
Op oudjaarsavond fikkie stoken, vooral die autobanden rookten fijn

,,Moerwijk... Mijn jeugd begon aan de andere kant van de wereld. Ik ben geboren in Wenzhou, een stad aan de kust, onder Shanghai. Een mooie stad. Heel modern. En groot. Elke keer als ik er nu kom lijkt het weer groter geworden. Er wonen nu 11 miljoen mensen.”

,,Op mijn achtste ben ik met mijn moeder en drie broers hierheen gekomen. Mijn vader werkte hier al, als kok in een Chinees restaurant in Schiedam. Heel klassiek. Ik weet nog dat ik afscheid heb genomen van mijn beste vriend en dat familie ons wegbracht naar het vliegveld.”

Chinese koks gezocht

,,Wat ik mij herinner was dat ik best enthousiast was dat we naar Nederland zouden gaan. We gingen onze vader opzoeken! Ik kon me van hem weinig herinneren. Hij was weggegaan om mijn zieke opa op te zoeken, die ooit het land was uitgevlucht vanwege de Mao-revolutie. Ze hebben elkaar niet meer gezien, maar mijn vader ging niet meer terug. Chinese restaurants waren in opkomst, en er werden koks gezocht.

Ik kwam terecht op een basisschool in Schiedam. Met mijn broers waren we de enige Chinezen. Het voelde als een warm bad. Iedereen was supernieuwsgierig. Met de lessen had ik geen moeite. Alleen voor het Nederlands ging ik een uurtje in de week de klas uit.

Zodra het kon, hielpen we onze ouders mee in het restaurant

Later, ik was elf, verhuisden we naar Den Haag, naar Transvaal. Ik kreeg al snel Nederlandse vrienden en vriendinnen. Maar dat kerstbomen rausen, enzo? Dat heb ik nooit gedaan. Zodra het kon, hielpen we onze ouders mee in het restaurant.”

Ik zou best nog wel een keertje met die ouwe naar ADO willen kijken
In het Zuiderpark, de lange zij, een warme worst, supporters om je heen
Lekker en op Theo van der Burgh en die lange van Vianen
Want bij elke lage bal dan dook die eikel er steevast overheen

Altijd aan het werk

,,Zoals zo heel veel Chinese restauranthouders kwamen mijn ouders bijna nergens. Ze waren altijd aan het werk, en woonden boven het restaurant. Ze kregen weinig van Nederland mee. Hun doel was altijd om ons, de kinderen, een beter leven te geven. Daarvoor wilde mijn vader zelfs ook kok zijn, een beroep dat in China helemaal niet in zo’n hoog aanzien stond. Dat respecteer ik enorm. Maar dat ik bijvoorbeeld met mijn vader naar een voetbalwedstrijd zou gaan, of iets anders leuks? Zo is onze band niet.”

,,Met mijn kinderen is dat nu heel anders. Ik breng ze naar paardrijles, zwemles of wat ook, en ondertussen klets je. Over de verliefdheid van je zoontje enzo. Dat vind ik als ouder heel leuk om dat mee te maken. Maar ik begrijp mijn ouders. Zij hebben hun liefde getoond op een andere manier.”

Ik begrijp mijn ouders. Zij hebben hun liefde getoond op een andere manier

Om de herinnering lacht Atom: ,,Ik weet dat ik in de keuken vooral gesprekken met mijn vader voerde over de prijzen, en hoe veel nasi of bami je in een bakje moest proppen. Ik vond dat mijn vader af en toe de prijzen moest verhogen. Maar hij was altijd bang dat klanten dan naar de concurrent zouden gaan? Welke zei ik dan? En altijd moesten die bakken overvol. Niet zuinig zijn, want je moest de klandizie behouden Maar, zei ik dan: de mensen gaan gewoon minder bestellen. Je kan meer verdienen. Niks mee te maken vond hij.”

O, o, Den Haag, mooie stad achter de duinen
De Schilderswijk, Lange Poten en het Plein
O, o, Den Haag, ik zou met niemand willen ruilen
Meteen gaan huilen, als ik geen Hagenees zou zijn

Belwinkel bij de Chinese poort

,,Ik hou echt van Den Haag. Door mijn studie en onderneming ben ik verbonden met de stad. Mijn eerste zaak was hier. Bij de Chinese poort naast de Bijenkorf. Een belwinkel. 300 vierkante meter. Het interieur heb ik zelf getimmerd. Mijn broer heeft er nu ook nog een zaak. Ik opende hem tijdens mijn studie. Overdag werkte ik in de belwinkel, om mobieltjes te verkopen. Daarna was het haasten naar het restaurant van mijn ouders om ze in de zaak te helpen en als dat klaar was, moest ik nog leren. De belwinkel heb ik niet meer. Ik geef de China Times uit, een krant voor Chinezen hier in het westen. En ik doe in vastgoed. Ik heb hier een makelaarskantoor, en sinds kort ook een vestiging in Rotterdam. Mijn klanten zijn nog veel van Chinese afkomst. Het grootste verschil, denk ik, met de Nederlandse klanten is dat ze veel gespaard hebben.”

Ik zou best nog wel een keertje net als vroeger een nachie willen stappen
Op mijn Puch een wijfie halen en daarna dansen in de Marathon
Na afloop op het Rijswijkse Plein een harinkie gaan happen
De dag daarna een kater dus naar Scheveningen, lekker bakken in de zon

Bapi Pangang

,,Uitgaan deed ik dus eigenlijk nooit. Mijn vrienden wisten dat ook wel. Want als zij vrij waren, moest ik werken in het restaurant. Ik was van de bami-nasi. Mijn broer deed de frituur. Mijn vader was van de wokafdeling. Ik weet nog dat, als ik wel eens uitging dat ik vooral de afdeling van mijn broer erg interessant vond als ik thuis kwam. Nog even een loempiaatje bakken.”

Zhou switcht van onderwerp, gaat door op het eten. ,,Trouwens,af en toe nog babi pangang. je weet hè, dat kan je nergens in China krijgen, dat lust ik ook nog wel. Echte goeie is goed knapperig van buiten, en mals van binnen. En veel saus.”

We hebben hier in Den Haag misschien niet de grootste Chinatown, maar wel de mooiste

,,Met mijn vrouw proberen we heel veel verschillend eten. We vinden zoveel lekker, maar ik geloof.. uiteindelijk is mijn favoriet wel de dim sum. Hoewel.. de Kantonese keuken vind ik ook wel lekker. Bij Full Moon hier in Chinatown hebben ze het allebei. Ik ben zo trots dat zij hier gevestigd zijn. Uit het hele land komen mensen om hier te eten. We hebben hier in Den Haag misschien niet de grootste Chinatown, maar wel de mooiste. Met de mooiste poorten, met mooie bedrijven, terwijl toch nog niet zo heel lang geleden dit een achtergebleven gebiedje was.”

O, o, Den Haag, mooie stad achter de duinen
De Schilderswijk, Lange Poten en het Plein
O, o, Den Haag, ik zou met niemand willen ruilen
Meteen gaan huilen, als ik geen Hagenees zou zijn

,,Den Haag staat bekend om de tweedeling. Arm en rijk, wit en gekleurd. Als kind kan ik me niets van discriminatie herinneren. Misschien heb ik het niet onthouden? Kan ook hoor. Ik weet wel dat ik een paar keer Bruce Lee werd genoemd, maar dat vond ik een compliment. Hij was een van mijn grote idolen. Mijn ouders keken ook nooit naar kleur. Ik mocht met elke vriendin thuiskomen die ik wilde. Dat hoefde echt niet iemand uit de gemeenschap te zijn. (grinnikend) Als je maar met iets thuiskwam.

Chinese studenten belaagd en uitgescholden

De laatste tijd is dat wel veranderd. Sinds het coronavirus in het land is zijn er berichten dat Chinese studenten belaagd en uitgescholden worden. Tegelijkertijd is er ook een negatief sentiment ontstaan. Er is een soort frame dat China overal in Nederland zou spioneren. Ik denk dat veel ook komt door de gespannen verhoudingen tussen de Verenigde Staten en China. Maar daar hebben wij als Aziaten die hier wonen niks mee te maken.”

Ik zou best nog wel een keertje... ach, wat leg ik toch te dromen
Want Den Haag is door de jaren zo veranderd, voor mij toch veel te vlug. ..
Dat Nieuw Babylon, moest dat er trouwens eigenlijk nou wel zo nodig komen?
Zo komt die ooievaar op de Vijverberg dus never-nooit meer terug

,,Dat dit frame verdwijnt, dat kan me dus niet snel genoeg gaan. Weet je, er kan nog wel wat verbeterd worden aan de mensenrechten in China. Maar we moeten niet de fout maken om onze Nederlandse maatschappij een op een te willen kopiëren naar China. Het land is zo groot, en de gemeenschappen zo verschillend. Waar China vandaan komt zo anders. Het is geen Nederland, het zou helemaal uit elkaar vallen als we het zouden besturen zoals hier. Je moet strenger zijn. Maar er is wel een grote verandering gaande. Het is een land… Eigenlijk is het net als bij onze ouders. Ze kwamen hier om heel hard te werken, daar draaide het om, om ons een beter leven te geven. De economische welvaart gaat voor het welzijn. Ik denk vaak: geef ze tijd. Het komt goed.”

O, o, Den Haag, mooie stad achter de duinen
De Schilderswijk, Lange Poten en het Plein
Oh o, Den Haag, ik zou met niemand willen ruilen
Meteen gaan huilen, als ik geen Hagenees zou

,,De Haagse nuchterheid, in combinatie met het Chinese harde werken heeft mij heel ver gebracht. Van belwinkel, naar vastgoed en mediauitgever. Ik zal me blijven doorontwikkelen, stilstand is achteruitgang. Zoals onze ouders het deden in de restaurants: het motiveerde mij het anders te doen. Hard werken, altijd hetzelfde, nooit prijzen verhogen. Heel veel van deze Chinese restauranthouders hebben geen opvolger meer. Met de zaak gaat het slechter en ze leggen hun eigen spaargeld in. Zo moet het niet. Maar ik zal ook altijd proberen harder te lopen dan een ander.Tijdens mijn hbo studie was er een ondernemingsproject. Die prijs won ons team, omdat we er volledig voor gingen de beste van de klas te zijn.”

De Day after. Wat heb ik slecht geslapen. Ik heb letterlijk een kater opgelopen. Huilen en woede namen gister de overhand.

De valse hoop van afgelopen week hielp ook niet mee.

Ik hoop dat Hamdi en co nu hun conclusies trekken. Ze hebben heel de club naar de touw geholpen. Bedankt en proost heren.

Ik ben voorlopig offline, ik heb tijd nodig om dit te verwerken.

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Langebach2, Johannes, VAKKIE-l, Tante Wil, MichelAdamsMatje, yesyes, haagse chick, Swaber, Leidado, rh_vakc, fcdh-denhaag, ADOZoetermeer, guru, PietF en 98 gasten.

Bekijk de topshouts