Tag: stabiel

Trending: stadion excelsior vak wedstrijd zaterdag woensdag

Toon alle shouts

Edwin Post schreef:

Als Kemper weg wil dan is het maar zo hij is dit jaar niet al te best dat geld trouwens voor de hele verdediging . Het gaat mij er alleen maar om wat de club ervoor krijgt en niet dat hij weer voor een aliexpress prijs verkocht gaat worden.

Mwah. Ik vind dit er wel eentje die in aanmerking komt voor contractverlenging. Als hij er niet voor in aanmerking komt, wie dan wel...

Ik vind hem dit seizoen just zeer stabiel en zijn voorzetting wordt almaar belangrijker. Heeft duidelijk een werkend lijntje met Verheijdt.

grijze gek schreef:

Nah tussendoor

Ik heb al beloofd dat ik zou minderen. Zeg ook serieuze dingen inmiddels en dat na een paar dagen.

Ook de groetjes zijn al weg.
Samen komen we er.

We gaaaaaaan promoveren! En worden net als Twente gewoon stabiel linkerrijtje

Opportunisme. Dat is de rode draad die door de club loopt. In alle geledingen. En dat al tientallen jaren.

Zijn het niet de supporters die roepen `jagen, jagen op die bal` en `we gaan Europa in` als we (toevallig) een keer te sterk zijn voor een gerenommeerde tegenstander. Tuurlijk, Europa in, dat roepen we met een stevige knipoog. Maar toch.

En anders kunnen de bestuurders er ook wel wat van. Met dat opportunisme. Dat is vaak hun `middle name`. Hoe vaak is door hen niet geroepen: `we moeten zorgen dat we stabiel in het linkerrijtje staan` (Eredivisie let wel) en `de derde stad van Nederland verdient de derde club`.

En nu? Nu staan we aan de vooravond van de nacompetitie. Voor de club een soort van achterdeur op weg naar het Nederlandse voetbalwalhalla, de Eredivisie. De mogelijkheden om die sprong te maken in de reguliere competitie zijn verspeeld. Uiteraard deed mismanagement die poging voor een belangrijk deel mislukken. Zes punten in mindering. Straf, omdat je de spullen niet voor elkaar hebt. Ga er maar aan staan. Dat maakt het in een competitie, waar de sterkste teams aardig gelijkwaardig bleken te zijn, tot een schier onoverbrugbare kloof.

Maar ook het team liet op cruciale momenten punten liggen. Wedstrijden die je in de pocket hebt, werden uit handen gegeven. Dom? Pech? Onkunde? Eigenlijk van alles wat.

En dat brengt me naar nu. Of liever, eerst nog een kleine stap terug. Naar het begin van het seizoen. De club had immers grote schoonmaak gehouden. Van veel - oudere - spelers werd afscheid genomen. En wij als supporters kregen een jong, fris en fruitig team voorgeschoteld. En overal - op de tribunes en op fora - kwam er een stemming van: we snappen dat die gasten niet meteen voor de prijzen gaan, maar mijn god, wat een verademing om te kijken naar hun inzet, bluf en enthousiasme.

Maar dan, dan gaat het `lopen`. Die jonge gasten winnen wedstrijden en pakken punten. De stand op de ranglijst spreekt boekdelen: `we doen mee!` Promotie ligt in het verschiet. Kortom, opportunisme sluipt sluw naar binnen.

De beoordeling van wat we zien verandert daarmee ook. `We` nemen spelers de maat. Ze worden beoordeeld alsof het gelouterde spelers zijn. Afgeserveerd na weer een blunder. Bekritiseerd om onbeholpenheid.

Het opportunisme in de clubleiding steekt ook weer de kop op. Brood wordt geofferd en daarvoor komt een imitatie Diego Simeone in de plaats. De leiding haast zich om te verklaren dat de ingreep noodzakelijk was. Er hadden onverkwikkelijke zaken gespeeld en Franken moest zorgen voor nieuw elan.

Die Franken laat zich inmiddels ook niet onbetuigd. Zo heb ik gelezen over scenario`s. Die zijn nodig om in de nacompetitie te overleven. Als het niet gedrukt stond, zou je het niet geloven. Wat een onzin. Om met Kieft te spreken ` die man is een beetje in zichzelf gaan geloven`. Opportunisme derhalve.

Mijn conclusie: deze spelersgroep is niet toe aan een hoger niveau. Daarom wacht ik met spanning - nog steeds! - op het plan van de nieuwe eigenaar. Een plan waarin de route naar succes staat uitgestippeld. Liefst realistisch. En als er toch iets van opportunisme moet zijn: `jagen, jagen op die bal!`. Vanaf de tribunes dan, dat wel.

Wedstrijd tegen Jong PSV was leuk, aantrekkelijk met helaas een teleurstellend resultaat. ADO speelde duidelijk en soms wat opportuun aanvallend voor de laatste kans op rechtstreekse promotie. Passie droop er van af. En eerlijk; bij tijd en wijle ook heel leuk voetbal!

Toch nog veel kritiek na afloop. De zes punten discussie. Allemaal de schuld van Jol, die er zelfs nu nog wordt bijgehaald.

Omdenken en daarom mijn stelling: volgens mij beseffen we niet wat we momenteel in handen hebben en wat voor prestatie ze dit jaar hebben neergezet. Waar kenners ons dit jaar niet in het linkerrijtje zagen eindigen spelen we vanaf het begin van het seizoen al voor de eerste vier, vijf plaatsen. Pakken we direct al een periodetitel. Ondanks de inmiddels bekende issues en problemen rond het veld. Met over het algemeen heel redelijk voetbal. Leuk om naar te kijken, types waar we ons mee kunnen identificeren. Een grotendeels Haagse selectie. Jong talent; Asante, van Reemst (onze "mini Frenkie", Steijn, Wentges, Severina, Mulder, Bourard. Aangevuld met Kishna, pure klasse. Kemper; bikkel, Matthys, superdegelijk. En dan nog helaas zonder Elia, die in zijn laatste wedstrijd ook begon te draaien.... In discussies met 020 successupporters haal ik het vaak aan: er kijk er 100x liever naar dan naar die theatermakers en rollende types als Tadic en Antony.

Aparte aandacht voor Verheijdt; cult figuur, onschatbare waarde. De sleutel tot het succes en zó belangrijk voor een team. Tien keer liever Thomas dan die altijd zeurende en verongelijkte Kramer, aan wie het nooit heeft gelegen....

Er staat een stabiel team, redelijk jong en daardoor met af en toe foutjes en uitglijers (helaas net een paar teveel) en zeker wat zwakkere broeders, maar ik heb in jaren niet meer zo kunnen genieten van best aardig voetbal.. We zijn in dat opzicht niet echt verwend, nee, ondanks de eindklassering, ook niet in de Groenendijk jaren...

Ok, het is KKD, maar wat hier al eerder rond ging, ik ga weer met plezier naar het stadion, krijg weer wat leuks voorgeschoteld.. Zelfs de nieuwe trainer heeft mijn sympathie (Wentges en van Reemst laten deburen of staan) en doet vooralsnog geen rare dingen. Die Seedorf wissel? Hij zal er zijn redenen voor hebben gehad.

Tegelijkertijd bekroop mij dinsdag na afloop het schrikbeeld van een grote uittocht. Alleen een wonderbaarlijke promotie of een genereuze sponsor zou het misschien kunnen voorkomen... .

Stein, Kishna, Matthys, Kemper, Verheijdt; ze zijn al weg, willen (helaas) weg of spelen zich met hun wekelijkse prestaties in de kijker.. Ook al komt er een club uit de onderkant eredivisie, ze lijken me moeilijk te behouden. Het lot van een clubje als ADO, ieder jaar weer opnieuw beginnen...
Of bouwt onze nieuwe sponsor een muurtje om deze selectie?

Laten we nog maar even moeten "genieten" van wat we nu hebben, zolang als het duurt. Achter deze selectie gaan staan. En wat de toekomst betreft, wat hiervoor al werd opgemerkt; wat is leuker; bovenin meedraaien met leuk voetbal of een heel jaar vechtvoetbal onderin? Ik heb dit seizoen meer kunnen genieten dan de afgelopen vijf, zes seizoenen ervoor...

rijswijk hoekpolder schreef:

Kishna, Breinburg, Reemst, Bourard, Matthys, Amofa en Seedorf een ontslagbrief gestuurd. Met Kishna, Breinburg en Reemst hoopt ADO na 1 april nog tot een akkoord te komen. Bourard en Matthys hebben een voorstel op zak.

Verrassend van Amofa. Maar ik heb er wel begrip voor. Yegen en Assante 19 jaar. Amofa 23 jaar en nog steeds niet stabiel. Terwijl de talenten niet echt onder doen.

Ik zou zelf ook met Kishna gestopt zijn.

En ik mis de ontslagbrief van Elia. Daar liep het contract ook van af.

Aad schreef:

Dat vroegen ze zich ook af over NEC en Go Ahead. En zie maar .....

Mee eens. Bij promotie naar de ED komt meer geld beschikbaar en zijn goede spelers/talenten eerder geneigd te komen dan naar een club in de KKD. Vooral als de club op meerdere vlakken stabiel oogt

FC Den Haag! schreef:

ja en daar aan het afstevenen op degradatie... en zo te zien ook niet echt geïnvesteerd in nieuwe spelers.

wat dat betreft blijf ik toch benieuwd wat we ervan kunnen verwachten de komende jaren.

Ja dat zijn we denk allemaal.
En ik verwacht echt geen bijzondere dingen.
Maar als je al financieel stabiel wordt met mensen die er geen financieele bende van maken ben ik al blij.
Stabiele eredivisie met beetje leuk voetbal

opper schreef:

Denk eens vanuit het perspectief van Damen. Waarom zou je de bank van Heracles gaan verruilen naar die van ADO? Hij zal echt wel de garantie hebben gekregen eerste keeper te worden tot iig het moment Koopmans terug is.

Ado zou eens moeten beginnen met het goed opleiden van spelers, hoeveel zijn er weggegaan die nu voor de eredivisie niet eens haalbaar zijn?

Het is pijnlijk om dan te zien dat er een wat meer ervaren keeper wordt gehaald en een jongen van de eigen jeugd weer, misschien, plaats zou moeten maken voor iemand die na dit seizoen zijn spullen weer pakt.

Als je eigen jeugd de kans wil geven dan is het wel in de KKD een mooi moment, stoom ze klaar om samen door te groeien naar de eredivisie! Zo bouw je financieel ook wat moois op.

Maar Ado maakt elke keer weer de fout om te kopen, te kopen en... juist!
Zorg dat je eerst maar hierin stabiel wordt anders gaat het nooit wat worden.

DHFC070 schreef:

Komljenovic, Seedorf, Rottier zijn rijp om door te selecteren.

Ik vond Seedorf juist uitstekend invallen.

Verder wat mij opviel:
Elia was goed, was overal. Zo hebben we er veel aan.
Wentges ging tweemaal niet vrijuit, waarbij die eerste in mijn ogen gewoon een grote fout was.
Amofa was degelijk, stabiel. Die zie ik minder en minder fouten maken.
Bourard maakt een goeie goal, maar mist ook echt een opgelegde kans, die in elk geval op goal moet. Wel vaak aanspreekbaar.
Steijn, Breinburg en Verheijdt vormen je motor. Goed!

radar schreef:

heeft iemand elia verhaal uit de vi?

The last dance van Eljero Elia

Door Stef de Bont Stef de Bont
INTERVIEW
In februari viert Eljero Elia zijn 35ste verjaardag. Een paar dagen later speelt hij met ADO Den Haag in het Jan Louwers Stadion van FC Eindhoven. En hij heeft er nog zin in ook. Het verhaal van een WK-finalist die met een grote glimlach voetbalt in de Keuken Kampioen Divisie. `Ik ben nu eenmaal een liefhebber.`
Dit interview is afkomstig uit de nieuwste VI. Bekijk hier wat er nog meer in de laatste editie staat!
De teen van Iker Casillas en het schot van Andrés Iniesta. De WK-finale van 2010 zit – of we dat nu willen of niet – in ons collectief geheugen. Iedereen weet nog waar hij was of wat hij deed toen Oranje in Johannesburg moest buigen voor Spanje. Inmiddels is het merendeel van de veertien Nederlandse spelers die op 11 juli 2010 op het veld stonden, met voetbalpensioen. Mannen als Mark van Bommel, John Heitinga en Giovanni van Bronckhorst bezitten het hoogste trainersdiploma, Rafael van der Vaart, Wesley Sneijder en Dirk Kuijt zijn toegetreden tot het gilde van analytici. Van een aantal spelers is het onduidelijk of ze ooit nog terugkeren op het veld. Doelman Maarten Stekelenburg is herstellende van een zware blessure en de inmiddels 37-jarige Nigel de Jong zit al een tijdje zonder club. Formeel heeft hij, net als Gregory van der Wiel, nooit afscheid genomen. Hetzelfde geldt overigens voor Edson Braafheid (3, die nog altijd op de website van Palm Beach Stars prijkt.
De enige die we nog wekelijks aan het werk zien is Eljero Elia. Op 13 februari wordt hij 35. Twee dagen eerder neemt hij in het Den Haag op tegen MVV Maastricht, vijf dagen later speelt hij in een waarschijnlijk leeg Jan Louwers Stadion tegen FC Eindhoven. De WK-finalist en landskampioen van Nederland, Italië en Turkije speelt sinds enkele weken zijn wedstrijden in de Keuken Kampioen Divisie. Voor de centen hoeft hij het niet te doen. Elia heeft sportief en zakelijk goed geboerd.
`Ik kon gewoon nog niet stoppen. Het vrat aan me`
Bovendien, zo vertelt hij vandaag, verdient hij bij ADO niet meer dan het wettelijk minimumloon. Hij had ook nu ergens op een strandbedje kunnen liggen met een cocktail in zijn hand, maar Elia prefereert busreizen naar Helmond en Emmen. Zelf spreekt hij van pure liefde. Voor zijn club ADO Den Haag en het spelletje waar hij als vijfjarige verliefd op werd. `Ik kon gewoon nog niet stoppen. Het vrat aan me`, klinkt het gepassioneerd. `Ik wil nog één keer laten zien wat erin zit.`
FC UTRECHT

Want dat is hem vorig seizoen niet gelukt. Na een avontuur in Istanbul wilde Elia terug naar Nederland. Hij liet een huis bouwen onder de rook van Den Haag en koos daarmee bewust voor zijn jonge gezin. FC Twente en ADO Den Haag hengelden naar zijn diensten, maar de aanvaller koos voor het verhaal van Frans van Seumeren. FC Utrecht zou in het jubileumjaar de vaderlandse top gaan aanvallen en Elia zou net dat laatste zetje kunnen geven. Zoals bekend viel dat plan in het water. Trainer John van den Brom werd ontslagen, Utrecht eindigde als zesde en haalde opnieuw geen Europees voetbal. De dertigvoudige international speelde niet meer dan een bijrol. Hij was geblesseerd, had flinke naweeën van een COVID-besmetting en sliep enige tijd in het ziekenhuis bij zijn zieke dochtertje. Met als gevolg dat hij maar tien keer in de basis stond en slechts twee keer scoorde. Het werd hem zwaar aangerekend. Van alle kanten kwam er kritiek. `Hoge bomen vangen nu eenmaal veel wind`, zegt hij daar nu over. `Dat wist ik al toen ik in Utrecht tekende. Het was gewoon een waardeloos jaar.`
Solerend voorbij Cesc Fàbregas in de WK-finale van 2010 tegen Spanje.
© PRO SHOTS
Solerend voorbij Cesc Fàbregas in de WK-finale van 2010 tegen Spanje.
Zijn contract in Utrecht liep nog een seizoen door. En dus nam Elia zich afgelopen zomer voor om nog één keer te schitteren in de Eredivisie. Zijn eigen Last Dance. Maar een goede maand later werd datzelfde contract doormidden gescheurd. `Het was een vreemde situatie. Aan het einde van het seizoen heb ik met trainer René Hake gesproken. Hij zei dat hij graag met mij doorwilde. Ik begon fit aan de voorbereiding, maar voor het eerste oefenduel kwam hij opnieuw naar me toe. Hij vertelde dat ik niet in de plannen voorkwam, dat ik geen wedstrijden zou gaan spelen. Ik mocht nog wel mee op trainingskamp, maar zou dan alleen kunnen trainen. Toen ben ik thuisgebleven en heb ik voor mezelf getraind. Ik hoopte nog op een oplossing, maar die kwam er niet. Uiteindelijk is mijn contract ontbonden. De club wilde kennelijk van me af. Ik vind het nog altijd een vreemde situatie.`
`Clubs bleven bellen. Dat is altijd zo geweest. Er lagen aanbiedingen uit de zandbak`
DUINEN

Dat was op 30 juli. De volgende dag was Eljero Elia een werkloze voetballer. Eentje van 34 jaar met een volle prijzenkast en een goede spaarrekening. Voor velen een goed moment om er een punt achter te zetten en te bouwen aan een maatschappelijke carrière. Ook bij de Hagenaar sloeg de twijfel toe. `Clubs bleven bellen. Dat is altijd zo geweest. Er lagen aanbiedingen uit de zandbak`, vertelt Elia. `Natuurlijk denk je daar wel even over na. Maar als ik ergens teken moet het complete verhaal kloppen. Ik had geen zin om mijn leventje, maar ook dat van mijn gezin, weer volledig op z’n kop te zetten. De kinderen gaan hier weer naar school. Bovendien twijfelde ik over voetbal. Eerst ben ik op vakantie gegaan om mijn hoofd leeg te maken. Marbella, Dubai; ik ben overal en nergens geweest. Die periode heb ik gebruikt om na te denken. Ik heb serieus overwogen te stoppen. De mensen om me heen verklaarden me voor gek. Ze zeiden: "Je bent nooit geblesseerd geweest, je bent nog topfit. Ook vind je het spelletje nog veel te leuk". Maar ik had geen zin meer in – sorry voor het woord – gezeik. Het misgunnen van het voetbalwereldje. Ik had van mijn zestiende tot mijn 34ste in die wereld rondgelopen. Ik vond het eigenlijk wel goed zo. Geloof me, ik was dicht bij mijn pensioen.`
`Ik bleef alleen achter. Dan speelde ik wat op de PlayStation of staarde ik naar het plafond`
`Maar dan word je geconfronteerd met het normale leven. ’s Ochtends vroeg gingen mijn kinderen naar school, mijn vrouw naar het werk. En ik? Ik bleef alleen achter. Dan speelde ik wat op de PlayStation of staarde ik naar het plafond. Ik werd er niet gelukkig van. Ik ben gaan wandelen, in de duinen. Gewoon even alles op een rijtje zetten. De uiteindelijke conclusie was dat ik maar één ding wilde en dat was lekker, zorgeloos voetballen. Op het veld staan, lekker met die bal bezig. Mijn vrouw zei het ook: "Je bent nog een veel te grote liefhebber om nu te stoppen".`
ADO DEN HAAG

Zoals gezegd, iemand met het curriculum vitae en de prijzenkast van Eljero Elia, hoeft geen contactadvertentie te plaatsen om een nieuwe werkgever te vinden. Ook in de periode dat hij even uit de sportlights verdween, bleven clubs contact zoeken met hem en zaakwaarnemer Frank Schouten. Toch was er maar één club waarmee hij écht serieus in gesprek ging: ADO Den Haag. Daar waar het op negenjarige leeftijd voor hem was begonnen en waar hij in 2004 debuteerde in het betaalde voetbal. Een jaar eerder hadden toenmalig algemeen directeur Mohammed Hamdi en teammanager Dave Sietaram al geprobeerd hem naar de Residentie te lokken. Laatstgenoemde bleef deze zomer samen met Albert van der Dussen aandringen.
`Ze bleven bellen. "Ellie, kom nu maar naar ons. Kom terug naar je cluppie". Ze stelden voor dat ik eerst gewoon eens mee zou trainen, kijken hoe dat voelde. Daar was ik wel gevoelig voor. ADO blijft mijn club. Die eerste weken waren wel zwaar, man, dat vertel ik je eerlijk. Ik had natuurlijk al een tijd geen groepstrainingen of wedstrijden meegedaan. Ik moest fit worden en trainde apart. Dat betekende vooral lopen, lopen en lopen. Ik werd helemaal gek. Verderop waren die jongens lekker aan het trainen en ik mocht alleen maar lopen. Dat gedeelte had ik dan weer niet gemist. Pas na vier weken, toen ik volledig met de groep mee kon doen, voelde ik me weer voetballer. Dat was het beste gevoel in maanden.`
Namens ADO tegen FC Dordrecht op snelheid langs Nikki Baggerman.
© Pro Shots/Wouter Dill
Namens ADO tegen FC Dordrecht op snelheid langs Nikki Baggerman.
Het werd een succesvolle snuffelstage. ADO-trainer Ruud Brood wilde Elia dolgraag toevoegen aan zijn wedstrijdselectie en bij de ex-international begon het steeds meer te kriebelen. Er was echter één probleem: ADO zat nog midden in een herstructureringstraject. De club had grote financiële problemen. Er was een herstructureringsdeskundige aangesteld om een akkoord te sluiten met de ongeveer honderdvijftig schuldeisers. Zou dit niet lukken, dan kon ADO Den Haag zomaar failliet gaan. Het maakte het lastig om Elia een contract aan te bieden. Het was gezien de financiële situatie van de club praktisch onmogelijk en bovendien zou het een heel slecht signaal afgeven als midden in een saneringsproces een dertigvoudig international op de foto zou gaan met een glas champagne. Elia moest geduld hebben.
`Ik verdien nu net zoveel als de mensen op trainingscomplex De Aftrap die de shirtjes wassen`
`Ze konden mij in eerste instantie geen contract aanbieden. Ook kon ik vanwege bepaalde regels niet op amateurbasis spelen. Ik moest wachten. Alles veranderde toen de club een sluitende begroting in kon leveren bij de KNVB. Met dank aan de gemeente Den Haag. Als gevolg daarvan kwam er een piepklein budgetje vrij en konden ze mij een arbeidscontract aanbieden. Ik verdien nu net zoveel als de mensen op trainingscomplex De Aftrap die de shirtjes wassen. Ik voetbal voor het minimumloon. Daar maak ik vooral zelf veel grappen over. Ik ben allang weer blij dat ik mag spelen. Ik ben nu eenmaal een liefhebber. Het gaat mij niet om het geld, het gaat om ADO Den Haag.`
FC TWENTE

In januari, als de aandelenoverdracht met het Spaanse Globalon definitief rond moet zijn, gaat hij nog een keer zitten met de clubleiding. Mogelijk dat zijn contract dan een upgrade krijgt. Want voor iemand die net zoveel verdient als een vakkenvuller bij de Albert Heijn, is Elia erg waardevol voor de Hagenezen. Hij wordt gezien als het geheime wapen in de strijd om promotie. Als de gesprekken met de nieuwe clubleiding worden opgestart, zal het ook gaan over een tweede carrière. De voetballoze periode van afgelopen zomer heeft Elia aan het denken gezet. Er komt een dag dat hij zijn kicksen aan de wilgen hangt en dan moet er wel een plan B zijn.
`Ik wil jeugdtrainer worden of misschien zelfs wel hoofd opleiding`
`Het gaat om the bigger picture`, zegt hij daar zelf over. `Ik wil jeugdtrainer worden of misschien zelfs wel hoofd opleiding. Ik hoop bij ADO trainersdiploma’s te kunnen halen en op technisch gebied het nodige te leren. Ik ben ook bewust bezig met de talenten in de selectie. Weet je, dit is voor het eerst in al die jaren dat ik jonge spelers tegenkom die écht leergierig zijn. En dat is zo leuk! Ze gaan niet direct de discussie met je aan maar willen vooral van je leren. Ik wil ze helpen, beter maken en advies geven. Ze hoeven niet dezelfde fouten te maken die ik heb gemaakt. Waar ik dan aan denk? Dat je soms geduld moet hebben bijvoorbeeld.`
`Toen ik bij FC Twente speelde had ik de toezegging van Joop Munsterman dat ik een transfer mocht maken. En dus was ik daar 24 uur per dag mee bezig. Ik wilde naar het buitenland en zo snel mogelijk ook. Het liefst nog in de voorbereiding. Dat werd uiteindelijk Hamburger SV. Een prachtige club, maar ik had misschien beter even kunnen wachten. Dan was HSV misschien wel Tottenham Hotspur geweest. Het zijn keuzes die uiteindelijk je hele carrière bepalen.`
`Hier bij ADO loopt echt veel talent. Ze krijgen een prachtig podium om te groeien. We moeten eerst weer stabiel worden en terug naar de Eredivisie. De club wil er alles aan doen om die jonge talenten langer aan ADO te binden. Dat vind ik heel verstandig, zo gaat dat bij AZ ook. Die jongens vormen de toekomst van de club. Samen moeten we terug naar de Eredivisie. Want ja, kom op! Dit is de derde stad van het land. ADO Den Haag hoort natuurlijk niet thuis in de Keuken Kampioen Divisie. We gaan ze terugbrengen. Dit jaar al.`
Hij klinkt strijdbaar, heel de middag al. Tegenover ons zit geen volgevreten vedette die uit verveling nog tegen een balletje trapt bij zijn eerste liefde. We luisteren naar een liefhebber die het in de basis niet uitmaakt of hij met Robin van Persie, Andrea Pirlo of Sem Steijn op het veld staat. Hij vindt het spelletje gewoon nog te leuk. Het is dan ook niet uitgesloten dat we hem volgend seizoen gewoon weer terugzien in de Eredivisie.
Elia heeft nog geen knopen doorgehakt. Misschien plakt hij er nog wel een jaar aan vast. Voorlopig koestert hij, na een moeilijk jaar, vooral wat hij heeft. `Ik ben heel rustig. Thuis is iedereen gezond en gelukkig, ik woon op vijf minuten rijden van het trainingscomplex. Ik word steeds fitter en weet dat ik nog mooie dingen ga laten zien`, klinkt het weloverwogen. `Ik heb nog steeds die drive. Als die er niet was geweest, had ik de handdoek allang in de ring gegooid. Maar ik ben nog niet klaar als voetballer. Dat voel ik.`

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

rh_vakm, wijstaanboven, t e, Lellow, Erik070, frans swa, Grimm, Wahter en 97 gasten.

Bekijk de topshouts