Tag: omgeving

Trending: eigenaar spelers jaren league bonis veld

Toon alle shouts

Erik070 schreef:

Hoe doe je dat dan?
Als ik inlog in de ticketing omgeving dan staat er bij de wedstrijd tegen Utrecht "geen aankooprecht"

Kan je helemaal naar rechts scrollen of verschuiven als je in die ticket omgeving zit. Dan zie je een tab ADO account. Die aanmaken en de Idin doen en dan zou het moeten lukken. Zo ging het bij mij in ieder geval meer met geluk dan wijsheid haha

schreef:

Ik was er inzake MVV mee bezig en lukte niet.
Feit is wel dat als jou dat ineens wel lukt dat het gewoon een onduidelijke puinbak is. Communicatie is gewoonweg weer helemaal kut en dat moet toch echt eens beter. Dat je een euro moet betalen om je te registreren is al te zielig voor woorden. Die euro kan me geen reet schelen maar man man man.

Het is inderdaad vrij onduidelijk. Want ik dacht dat ik zelf die verificatie niet meer hoefde te doen als scc houder en ook al via het nieuwe account een kaartje voor Dordt uit had gehaald. In eerste instantie kreeg ik niet de optie om extra kaartje te kopen afgelopen vrijdag, maar toen ik helemaal rechts van die omgeving (het zijn verschillende tabs zeg maar) schoof kwam ik op tab ADO account ofzo. Die heb ik toen aangeklikt en Idin gedaan en daarna kreeg ik ineens wel de optie om een extra kaart te kopen en dat ook maar gelijk gedaan . Het was vrijdag ook drama stonden nog vrij veel mensen buiten hierdoor en er zat totaal geen snelheid in de afhandeling hiervan

Law schreef:

Seizoenskaarthouder kan wel een extra kaart bestellen

Hoe doe je dat dan?
Als ik inlog in de ticketing omgeving dan staat er bij de wedstrijd tegen Utrecht "geen aankooprecht"

wijstaanboven schreef:

Na een aantal wedstrijden blijkt nu al dat Kuyt de juiste poppetjes niet op de juiste plek wist te zetten. Sellouki en Thomas zijn absolute versterkingen die onder Kuyt geen minuut kregen. Gelukkig ziet Advocaat dat wel.

Spelen ook andere zaken hierin mee waar wij geen rekening mee houden. Aanpassingsproblemen bijvoorbeeld; jongens komen ineens in een compleet andere omgeving terecht

Edwin Post schreef:

Zoals ik al meerdere keren heb gezegd stoppen met die jeugdopleiding. Een goede scouten en gebruik maken van technische snufjes dat is de toekomst ipv opleiden voor andere clubs voor noppes. Kijk maar eens wat er uit Den Haag rondloopt bij andere clubs daarmee kan je top5 eredivisie spelen ipv top 5 rechterrijtje kkd.

Maar als iedereen zo denkt, dan rolt er toch nergens meer een goede speler van de band?

Ik heb er zelf ook wel voor gepleit, stoppen met de jeugdopleiding. Maar dan moet je de clubs in je omgeving wel faciliteren met trainers en dergelijken, om zeker te weten dat je meedoet (eerste optie?) om de beste jongens en meisjes. Anders leidt het nergens toe. Ze zijn je snel zat, als je alleen maar komt oppikken.

VI Pro: Dirk Kuijt gaat kopje onder in de ouderwetse Haagse slangenkuil
12:45
Door Bart Kruijt
Dirk Kuijt begon in de zomer met grootse plannen aan zijn eerste klus als trainer in het betaald voetbal, maar moet een halfjaar later al zijn eerste ontslag zien te verwerken. Over de mislukte missie van de Katwijker in de weer ouderwets onrustige slangenkuil die ADO Den Haag heet.

In augustus, kort voor de start van een nieuw seizoen in de Keuken Kampioen Divisie, maakte VI een rondje langs de twintig hoofdtrainers in de competitie. We vroegen de coaches onder meer naar hun verwachtingen voor het aankomende voetbaljaar. Dirk Kuijt toonde daarbij direct zijn ambitie. 'We willen graag promoveren en dat kan via de bovenste twee plekken of anders via de nacompetitie. Maar als coach streef je het hoogst haalbare na, dus ik ga wel voor de titel', klonk het strijdbaar.

Kuijt was twee maanden eerder aangesteld bij ADO, waar hij het stokje overnam van interim-trainer Giovanni Franken. Hij was na het ontslag van Ruud Brood tijdelijk doorgeschoven en er nog in geslaagd om ADO naar de drempel van de Eredivisie te brengen. In de al veelvuldig besproken play-offfinale ging het tegen Excelsior op onvoorstelbare wijze toch nog mis voor ADO, dat daardoor minstens een extra jaar Keuken Kampioen Divisie-voetbal moest accepteren. Kuijt werd door zijn zaakwaarnemer Rob Jansen, die zoals bekend een sterke band heeft met ADO, naar voren geschoven als de man die de tweevoudig landskampioen terug naar de Eredivisie moest brengen.

Een van de eerste dingen die Kuijt deed was inpraten op boegbeeld Thomas Verheydt. De Haagse spits kon een doelpuntrijk debuutseizoen bij de club van zijn hart verzilveren met een lucratief avontuur in het (verre) buitenland, maar besloot na lang wikken en wegen om toch bij ADO te blijven. Hij tekende een nieuw (overigens ook vrij lucratief) contract in het Bingoal Stadion en begon vol goede moed aan de voorbereiding. De missie van Verheydt was duidelijk: hij wilde ADO in zijn tweede seizoen bij de club alsnog van de KKD-nachtmerrie verlossen. 'Want ik kan de club niet zo achterlaten', liet de aanvaller optekenen.

Zelfs de sjeik krijgt Thomas Verheydt niet weg bij zijn geliefde ADO Den Haag
De spits kon een succesvol seizoen verzilveren met een lucratieve transfer, maar besloot om met ADO Den Haag op promotie te blijven jagen.

Nu, ruim vier maanden later, vraagt Verheydt zich haast dagelijks af hoe hij zo stom had kunnen zijn. De spits loopt met zijn ziel onder zijn arm rond bij ADO, dat bezig is aan zijn slechtste seizoen ooit en zeventiende staat in de Keuken Kampioen Divisie. De ploeg heeft maar vier van de zestien wedstrijden gewonnen en slechts een punt meer dan Helmond Sport, op het moment de slechtste bvo uit het Nederlandse voetbal. De titel waar Kuijt het in augustus over had is wel héél erg ver weg; zelfs deelname aan de play-offs is allesbehalve in het zicht. Want wat nog zorgwekkender is dan de plek op de ranglijst, is dat er totaal geen vooruitgang zit in het vertoonde spel.

Ook tegen Roda JC Kerkrade, de laatste wedstrijd voor de WK-stop (0-1 nederlaag), was het voetbal van ADO weer niet om aan te gluren.

JANMAAT
Wanneer de resultaten tegenvallen, weet je bij ADO één ding zeker: dan wordt het onrustig. In de afgelopen periode werd dat nog maar eens bevestigd. Er waren al een poosje heel wat spanningen voelbaar, voordat de pot een kleine twee weken geleden overkookte en Daryl Janmaat plotseling zijn vertrek aankondigde. Janmaat had in de zomer een punt achter zijn actieve spelersloopbaan gezet en was toen direct verdergegaan als technisch manager van ADO, maar vijf maanden na zijn carrièreswitch volgde de conclusie dat hij deze stap beter niet had kunnen zetten.

Daryl Janmaat: 'Ik ga niet voor andermans keuzes staan, zeker niet als ik het er niet mee eens ben’
Janmaat baalde onder meer van het gebrek aan beloofde begeleiding in zijn nieuwe functie en dat er beslissingen werden genomen waar hij niet achter stond. Zelf had hij geen beslissingsbevoegdheid, waardoor hij daar weinig aan kon veranderen. 'En ik ga niet voor andermans keuzes staan, zeker niet als ik het er niet mee eens ben', zei Janmaat tegen VI. 'Het grootste punt waar ik mee zat is dat er mensen beslissen die drieduizend kilometer verderop zitten en geen idee hebben wat er überhaupt speelt binnen de club. Dat hoort niet, vind ik.'

Namens de Amerikaanse grootaandeelhouder Bolt werd Ignacio Beristain naar voren geschoven als de man die verantwoordelijk is voor wat er bij ADO gebeurt, maar hij moet ook de boel draaiende houden bij Estoríl (een andere club uit het Bolt-portefeuille) en zit zodoende geregeld in Portugal. Na een weinig zeggend interview met het clubkanaal in april heeft Beristain zich ook nooit meer publiekelijk uitgesproken over de situatie bij ADO.

FRANKEN
Janmaat twijfelde al een tijdje over een snel vertrek als technisch manager bij de club van zijn hart en een gesprek met de directie, dat hij kort voor de uitwedstrijd tegen Telstar voerde, was voor hem de welbekende druppel die de emmer deed overlopen. Janmaat wil op de inhoud van dat gesprek niet ingaan, maar duidelijk is dat hij op verzoek van de spelersgroep Franken naar voren had geschoven als nieuwe assistent voor Kuijt bij het worstelende eerste elftal. Chris van der Weerden vertrok al in september naar Vitesse, maar is nog steeds niet opgevolgd in de staf. Franken is nu weer de coach van Jong ADO en maakte in het vorige seizoen veel indruk op de spelers van het eerste elftal. Zij wilden daarom graag weer met hem samenwerken.

De spelers van ADO Den Haag lopen weg met Giovanni Franken.
Janmaat kon dat echter niet regelen en Edwin Reijntjes zag het doorschuiven van de Jong ADO-trainer niet zitten. In een statement dat de algemeen directeur uitbracht legde hij uit dat er dan een 'verstandshuwelijk' zou ontstaan, waarmee hij suggereerde dat de spelers Franken eigenlijk als opvolger van Kuijt wilden hebben. Iets waar hij overigens best eens gelijk in zou kunnen hebben, want van meerdere kanten hoorden we al een tijdje dat een aantal spelers allang geen vertrouwen meer had in Kuijt. De trainer zei daarover: 'Tsjah, wat kan ik met die verhalen? Ik kan alleen zeggen dat ik vorige week een heel goed gesprek heb gevoerd met mijn spelers, waarin we heel erg open en eerlijk naar elkaar waren. Ik heb honderd procent vertrouwen in mijn spelers en in mijn staf en met dit soort verhalen, of een eventueel vertrek, ben ik dan ook helemaal niet bezig.'

Twee dagen daarvoor had Reijntjes, die zelf ook al maanden onder druk staat, nog duidelijk gemaakt dat Kuijt (en hijzelf) gewoon zouden blijven zitten. Volgens de algemeen directeur zou een ontslag, van hemzelf of voor Kuijt, de problemen waar ADO mee kampt niet oplossen. Grootaandeelhouder Bolt denkt daar blijkbaar anders over, want donderdag is Kuijt alsnog op straat gezet. Of daar inderdaad een torenhoge afkoopsom voor moest worden betaald, zoals hier en daar werd gesuggereerd, is onduidelijk. Kuijt en Reijntjes ontkennen dat er een afkoopsom was. Een officieel bericht over het congé van Kuijt is er overigens nog steeds niet.

Kuijt en zijn spelers hadden na de wedstrijd tegen Roda van vorige week woensdag een kleine week vrij en begonnen gister (woensdag) weer met werken. Toen is besloten om alsnog te breken met de trainer, die ondanks de mooie beloftes van Bolt in de zomer zeker niet de beste spelersselectie tot zijn beschikking heeft gekregen, maar wel verweten kan worden dat hij van het beschikbare materiaal geen team heeft gemaakt. Ook leek een tactisch plan vaak te ontbreken en werden er geen spelers beter onder Kuijt. Daarmee zijn de slechte resultaten van dit seizoen wel verklaard.

Of Reijntjes zijn baan wél behoudt, is afwachten. De directeur zal zelf niet opstappen, zo heeft hij benadrukt, maar het is onduidelijk of ze bij Bolt nog wel vertrouwen hebben in de zakenman. De fans zien hem in ieder geval liever nog vandaag dan morgen vertrekken, zo werd ook tijdens het duel met Roda wel weer duidelijk. Reijntjes bezocht deze thuiswedstrijd in het opnieuw matig gevulde Bingoal Stadion uit voorzorg onder politiebegeleiding.

LEUGENS EN VALS SPEL
Ook de spelersgroep heeft het gehad met Reijntjes. De directeur en de voetballers van ADO gaan al maandenlang rollebollend met elkaar over straat, mede door niet betaalde premies in het afgelopen seizoen. Voor de selectie was dat destijds reden genoeg om te gaan staken. Reijntjes wordt er ook van beschuldigd dat hij een dubieuze rol heeft gespeeld in de overnamesoap, waarbij hij geïnteresseerde partijen bewust buiten de deur zou hebben gehouden, om zijn eigen positie veilig te stellen. Bolt wilde Reijntjes namelijk gewoon laten zitten, in tegenstelling tot andere overnamekandidaten. De directeur ontkent deze aantijgingen met klem.

Ricardo Kishna is pas net terug bij ADO Den Haag.
Na het statement dat Reijntjes vorige week uitbracht was de maat in ieder geval vol voor Verheydt en Ricardo Kishna, die daags voor de wedstrijd tegen Roda een transferverzoek indienden. In een verklaring aan Omroep West gaven Verheydt en Kishna tekst en uitleg bij deze beslissing en lieten zij weten zich totaal niet te kunnen vinden in het gevoerde beleid en het statement van Reijntjes. De directeur werd beschuldigd van het verspreiden van leugens en mensen met vals spel tegenover elkaar opzetten.

Verheydt en Kishna beklaagden zich over het plotselinge vertrek van Janmaat, met wie zij een erg goede band hebben, en benadrukten dat de spelers Franken helemaal niet naar voren hadden geschoven als opvolger voor Kuijt. 'Maar het wordt wel gecommuniceerd alsof wij een coupe willen plegen', mopperde het duo. 'Wij houden te veel van deze club om dit maar door te laten gaan. Wij trekken hier onze grens.'

ADO lijkt zo weer op een ouderwetse soap, waarin het ene probleem moeiteloos overgaat in het andere. De directeur beschuldigen van liegen zou bij negen van de tien clubs toch tot een schorsing leiden, maar niet bij ADO, waar Verheydt en Kishna tegen Roda gewoon aan de aftrap verschenen. Intern was er wel gesproken over een schorsing, maar Kuijt had verzocht om het duo gewoon te mogen selecteren en kreeg zijn zin. Na de met 0-1 verloren wedstrijd stonden Verheydt en Kishna de pers te woord. Extra uitleg over het statement, wat de twee bijvoorbeeld bedoelden met het 'liegen' van Reijntjes, wilden zij niet geven. 'We hebben het gevoel dat wat we er verder over zeggen verkeerd kan vallen, of in een andere toon kan worden opgevat', zei Kishna. 'Nu hebben we dit zelf goed op papier kunnen zetten en daar staan we volledig achter. Hier laten we het voor nu even bij.'

Verheydt zei niet veel meer, maar liet zich wel ontglippen dat hij hoopt dat hij na januari nog voor de club speelt. Zo is het transferverzoek toch vooral een manier om Reijntjes verder onder druk te zetten dan een expliciete vertrekwens. 'Natuurlijk voel ik die druk', zei Reijntjes daarover. 'Maar ik sta daar nuchter in en zal mijn rug recht houden. Als die jongens weg willen gaan, dan moeten ze gaan. We zullen daar binnenkort nog eens over spreken. Eerst moet iedereen maar eens afkoelen.' Dat lijkt een goed idee. 'Er zijn echt heel veel dingen gebeurd', verzuchtte Verheydt.

Ook Kuijt slaakte na de wedstrijd tegen Roda een diepe zucht. De afgelopen periode was hem niet in de koude kleren gaan zitten. 'Ja, ik heb er wel last van gehad', gaf hij toe. 'Ik heb veel meegemaakt in mijn carrière, maar dit nog niet. Er komen bij alle clubs weleens dingen naar buiten, maar dit is een extreme situatie. De situatie waarin we werken, is gewoon heel erg onveilig. Alles wat wij doen ligt heel snel op straat. Er worden zoveel dingen naar buiten gebracht en opgeschreven… Ik kan niet ontkennen dat daar ook wel waarheden bij zitten, maar ook heel veel onwaarheden. Dat kost gewoon heel veel energie.'

Aan opstappen dacht Kuijt niet, zo benadrukte hij nog maar eens. 'Ik zie altijd een weg naar boven', zei hij. 'Ik ben het er volledig mee eens dat de resultaten beter moeten, maar dat begint bij een omgeving waarin je elkaar kunt vertrouwen. Ik zie het in ieder geval nog steeds allemaal zitten, zeker. Ik kan niet ontkennen dat het voor een beginnend trainer een behoorlijke klus is, maar ik kan je wel vertellen dat ik heel strijdbaar ben en blijf. Ik heb altijd vertrouwen in mezelf gehad en dat ik er uiteindelijk uitkom. Dit wordt een mooie uitdaging om dat te bewerkstelligen.'

Die kans krijgt hij niet. Ondanks de belofte van Reijntjes dat de trainer zou blijven zitten, is Kuijt donderdag alsnog ontslagen.
Het is nog onduidelijk wie de opvolger van Kuijt zal worden. Duidelijk is wel dat Danny Buijs als een kandidaat wordt gezien. De voormalig speler van ADO zit zonder werk sinds zijn ontslag bij het Belgische KV Mechelen en is daardoor per direct beschikbaar. ADO speelt pas op 11 december zijn volgende wedstrijd. Almere City is dan de tegenstander

https://www.ad.nl/regiosport-den-haag/voetbalattributen-en-oude-beelden-laten-eenzame-ouderen-stralen-we-halen-ze-uit-hun-isolement-br~a5e9a9af/


PREMIUM
Schoenen met stalen neuzen en krantenknipsels uit het verleden. Eenzame ouderen halen voetbalherinneringen op in het stadion van ADO Den Haag. In het midden voormalig FC Den Haag-speler Jacques Smit. © Frank Jansen
Voetbalattributen en oude beelden laten eenzame ouderen stralen: ‘We halen ze uit hun isolement’
Voetbalschoenen met stalen neuzen, krantenknipsels uit het verleden en zelfs een lederen bal met veters. Eenzame ouderen leven bij de maandelijkse bijeenkomsten van ADO in de Maatschappij helemaal op als de verhalen en beelden van vroeger over tafel gaan. ,,We halen ze uit hun isolement. Vaak zie je ineens hun ogen weer stralen.”

Martin van Zaanen 22-10-22, 140

Het is halverwege de ochtend en het achterste gedeelte van De Brasserie op de begane grond van het Bingoal Stadion loopt aardig vol. Vanaf hier heb je een mooi uitzicht op de gracht om het veld en de tribunes met groene en gele stoeltjes. Op de wand van de gracht staan volop historische ADO Den Haag-afbeeldingen en foto’s. Net als op de muren in De Brasserie. Al valt dat in het niet bij wat vrijwilligers binnen op de tafels hebben uitgestald.

Onder die vrijwilligers verzamelaar Hans de Jager en levenslang ADO-lid en wandelende voetbalencyclopedie Frans Leermakers. Ze komen met het ene na het andere voorwerp van ADO, Holland Sport en FC Den Haag op de proppen. Tijdschriften, krantenknipsels en verzamelplaatjes. Maar ook stokoude voetbalschoenen met stalen neuzen en leren ballen, met veter. Als klap op de vuurpijl nemen voormalig eerste elftalspeler Jacques Smit (81) en legendarisch clubicoon Lex Schoenmaker (75) plaats aan tafel. Dit alles onder de noemer ADO-Herinneringen, één van de projecten van de stichting ADO Den Haag in de Maatschappij.

,,De deelnemers aan dit project zijn inwoners van verschillende woonzorgcentra. Zij worden uitgenodigd om hier samen herinneringen op te halen aan de hand van historische voorwerpen en beeldmateriaal. Zo bieden we ze de kans om uit hun isolement te komen en weer eens sociale contacten op te doen”, vertelt Lewis Walker, één van de organisatoren.

De Jager vult aan: ,,Het is goed als deze mensen prikkels krijgen. En voetbalhistorie kan bij uitstek voor die prikkels zorgen. Mensen die zich nog maar heel moeilijk dingen kunnen herinneren, krijgen soms ineens een helder moment als ze iets van vroeger horen of zien. Dan zie je die ogen ineens weer stralen. In gedachten zijn ze terug in hun jeugd. En voelen zich weer even jong.”

Elke bijeenkomst met de ouderen kent de opbouw van een wedstrijd: de eerste helft, de rust, de tweede helft en het ‘Haags Kwartiertje’. Al snel is in De Brasserie duidelijk dat het werkt. Deelnemers laten de herkenbare voorwerpen door hun handen glijden. Namen komen naar boven. Aad Mansveld, die ‘lange’ Van Vianen en Abe Lenstra. Sommige gezichten van de deelnemers, onder wie opvallend veel vrouwen, krijgen een weemoedige glans als ze beginnen te vertellen.
Iedere keer als we een glimlach van herkenning op het gezicht van de deelnemers kunnen laten verschij­nen, word ik daar gelukkig van

Lewis Walker
Opvallend is de aandacht, die alle ouderen krijgen. En hoe iedereen in z’n eigen tempo en met z’n eigen intensiteit aan deze bijeenkomsten kan meedoen. De Jager: ,,Weet je wat ik ook mooi vind? Om te zien hoe de begeleiders van die mensen er ook in opgaan. Zo’n stadion blijft toch een aansprekende omgeving. Als dit voor hen eens per maand ook een uitje is, vind ik dat hartstikke mooi meegenomen.” Lewis Walker: ,,Iedere keer als we een glimlach van herkenning op het gezicht van de deelnemers kunnen laten verschijnen, word ik daar gelukkig van.”

Een extra dimensie aan deze bijeenkomst, vormen de twee helden van weleer, die zelf op het veld hebben bijgedragen aan de sportieve successen van de club. Smit, tussen 1959 en 1969 verdediger bij FC Den Haag, en Schoenmaker vertellen uit eerste hand hoe het er toen allemaal aan toeging. Eerstgenoemde heeft wel een idee waarom juist voetbalherinneringen van toen zich zo hardnekkig in het geheugen nestelen. ,,In die tijd zag je op televisie af en toe een flard voetbal voorbijkomen”, zegt hij. ,,Maar je zag het vooral met je eigen ogen. Zo’n bezoek aan het Zuiderpark met alle geuren, kleuren en emoties blijft denk ik langer hangen. Helemaal als dat jeugdherinneringen zijn.”
Schoenmaker weet nog wel een aantal redenen. ,,In de tijd dat wij speelden, was het ook allemaal een stuk overzichtelijker. Teams kwamen jaar in, jaar uit in dezelfde samenstelling het veld op. Clubs speelden altijd in dezelfde tenues.” Daarbij speelde hij in een tijd dat de topclubs met knikkende knieën naar een uitverkocht Zuiderpark kwamen. Schoenmaker knikt: ,,Dat scheelt ongetwijfeld ook. Neem onze Europese avonturen, onder andere tegen West Ham United. Daar worden wij als jongens van toen nog steeds op aangesproken.”

ADOZoetermeer schreef:

Mogen ze überhaupt wel van de orginele kleuren van ADO den Haag afwijken volgens de statuten vraag ik me af. Kleuren liggen toch vast?

Niks is voor de eeuwigheid, ook niet als iets "vastligt".

Indertijd is de blunder begaan om afstand te doen van de originele kleuren rood-groen. Dat was afgedwongen, in het kader van een fusie met Holland Sport.
Groen-Geel is een hockeyclub die sinds 1932 op de Roggewoning speelt, aan de Buurtweg (Wassenaar).
En het is niet de enige vereniging met die kleuren.

Dat is allemaal lang geleden, en het lijkt mij duidelijk dat allang weer voor die originele kleuren gekozen had kunnen worden. Zo nodig bij een statutenwijziging. Nu er tegenwoordig sprake is van een uit- en thuisshirt, is dat een argument te meer.

In de commerciële omgeving waar ook ADO voor gekozen heeft, heeft traditie een ondergeschikte betekenis. Zo ook de clubkleuren.

https://www.vi.nl/pro/waarom-de-gouden-eredivisie-debutant-op-zijn-25ste-kiest-voor-een-normaal-leven.

Was toch een talentje?

Waarom de gouden Eredivisie-debutant op zijn 25ste kiest voor een normaal leven

Door Dave Aalbers
Voor veel mensen klinkt voetballen in het buitenland als de droom. Dat was het lange tijd ook voor Dennis van der Heijden. De voormalige jeugdinternational stond de afgelopen vier jaar onder contract bij clubs in Italië en Polen, maar besloot op zijn 25ste dat hij genoeg had gezien van een leven ver weg van zijn familie en vrienden. Terwijl zijn beste jaren als voetballer nog moeten komen, kiest hij bewust voor een normaal leven.

Weinig spelers die zo als een raket op het Eredivisie-toneel zijn verschenen als Van der Heijden. Zo’n zes jaar geleden mocht hij als jonkie van achttien voor het eerst op de bank zitten namens ADO Den Haag tegen Excelsior. ‘Ik zag wat familieleden op de tribune zitten’, vertelt hij in zijn woonkamer in Maassluis. ‘Ik vond het al bijzonder dat ik mocht warmlopen en dacht: Dit zal hem wel zijn voor vandaag.’ Tot zijn verbazing riep trainer Henk Fraser even later zijn naam. In de 77ste minuut stapte hij bij een 2-1 achterstand het veld op.

`Er stonden verschillende cameraploegen, dus ze adviseerden me om thuis te blijven`

Een paar seconden later schoot hij met zijn allereerste balcontact de gelijkmaker keihard tegen de touwen. Zijn debuut werd nog gekker, want vijf minuten voor tijd schoot hij ook nog de 2-3 binnen. Hij weet nog goed dat hij die avond een hapje ging eten met z’n vrienden. Mensen herkenden hem plotseling van televisie. Eigenlijk moest hij de volgende ochtend naar school, maar hij kreeg al snel een belletje dat dit niet zo’n handig idee was. ‘Er stonden verschillende cameraploegen, dus ze adviseerden me om thuis te blijven.’ Op dinsdag besloot hij wel weer naar de les te gaan en stapte hij onder applaus van zijn medeleerlingen het lokaal binnen. Er was die dag weinig aandacht voor de les: ‘Iemand had de samenvatting op het grote scherm gezet.’

Van der Heijden was in die tijd ook regelmatig te gast bij jeugdelftallen van het Nederlands elftal, waar hij in een talentvolle lichting speelde met jongens als Frenkie de Jong, Abdelhak Nouri, Donny van de Beek en Steven Bergwijn. Op dat moment had niemand – inclusief hijzelf – zien aankomen dat hij op zijn 25ste het profvoetbal vaarwel zou zeggen.

NORMAAL LEVEN
Nu zit Van der Heijden op een dinsdagavond aan tafel in zijn nieuwbouwhuis in Maassluis. Hij is net terug van een dag werken, heeft snel wat eten naar binnen geschoven en moet na het interview weer door naar de training van VV Capelle, een club uit de Vierde Divisie. Een paar maanden eerder speelde hij nog voor een kleine twintigduizend man in Polen, maar tegenwoordig ziet zijn leven er vrij normaal uit.

`Ik vond de tijd die ik met mijn familie en vrienden miste te kostbaar`

Tijdens zijn laatste buitenlandse avontuur bij Chrobry Glogow begon het gevoel steeds harder te knagen: Is dit eigenlijk wel het leven dat ik wil leiden? ‘Het is niet zo dat ik het niet goed of leuk had’, verduidelijkt hij. ‘Maar ik vind het niet waard om nog een jaar of zeven in buitenland te zijn. Dat vind ik – zeker op mijn leeftijd – zonde van mijn tijd. Het is niet zo dat ik daar slecht verdiende, maar ik speelde me er ook niet financieel onafhankelijk mee. Ik vond de tijd die ik met mijn familie en vrienden miste te kostbaar.’

Hij weet nog goed dat hij vorig seizoen na de Poolse winterstop al heel erg begon uit te kijken naar de zomer in Nederland. Heimwee vindt hij een te zwaar woord, maar hij twijfelde wel of hij daarna nog zin had om opnieuw weg te gaan uit zijn vertrouwde omgeving. Terwijl het seizoen nog in volle gang was, begon hij zich langzaam te oriënteren op een maatschappelijk leven in Nederland.

Dennis van der Heijden en Abdelhak Nouri vieren een doelpunt tijdens het EK Onder-19.
Dennis van der Heijden en Abdelhak Nouri vieren een doelpunt tijdens het EK Onder-19.
ANTIKRAAK
Sinds hij zelf een huis kocht, merkte hij steeds vaker dat hij op sites als Funda bleef hangen. Werken in het vastgoed leek hem wel wat, waardoor hij vanuit Polen een sollicitatie inplande bij een Nederlands bedrijf in die branche. Het gesprek verliep dusdanig positief dat hij werd aangenomen. Naast zijn baan kon hij aansluiten bij VV Capelle, waar hij de kans kreeg om samen te voetballen met een van zijn beste vrienden. ‘Ik weet ook dat er honderdduizend anderen zijn die een leven als prof zouden willen. Dus het was wel een beslissing waar ik goed over na moest denken. Voetballen is nog steeds het allerleukste wat er is, maar ik had het buitenland gewoon echt gezien.’

Hij werkt momenteel voor een vastgoedbedrijf dat duizenden antikraakpanden in Nederland bezit. De laatste tijd racete hij in zijn auto stad en land af om aan de hand van een checklist te controleren of de huizen allemaal netjes onderhouden zijn. Zo’n fulltime werkweek met dagen van negen tot half zes was zeker even wennen. ‘Ik merk wel dat ik nu veel minder vrije tijd heb’, vertelt hij. ‘Normaal had ik na de training de hele dag om uit te rusten. Deze job is best fysiek. Het is niet zo dat ik de hele dag zware dingen til, maar ik ben wel de hele dag onderweg.’

Hij merkt dat hij ’s avonds niet altijd meer de energie over heeft om drie keer in de week het onderste uit de kan te halen op de trainingen. Daarom heeft hij besloten binnenkort met deze baan te stoppen en werk te zoeken dat beter aansluit bij voetballen op hoog amateurniveau. ‘Voetbal is toch een fysieke job die ik er nog bij heb. Daar wil ik me ook voor honderd procent voor kunnen inzetten. Ik wil niet gaan jobhoppen, dus wil nu een weloverwogen beslissing nemen. Ik wil iets gaan doen waar ik plezier uit haal en wat ik voor een langere periode kan doen. Wie weet heeft iemand nog een leuke uitdaging voor me.’

Dennis van der Heijden in zijn woonplaats Maassluis.
© Dave Aalbers
Dennis van der Heijden in zijn woonplaats Maassluis.
BLAUWE KUITEN
Hoewel hij nog een beetje zoekende is, beseft hij regelmatig dat hij de juiste beslissing heeft genomen. ‘Bijna dagelijks wel’, zegt hij. ‘Alleen al dat ik nu mijn eigen vaste plekje heb. Als voetballer was ik continu van woonplaats aan het wisselen. Ik heb eigenlijk nooit gehad dat ik een paar jaar op een vaste plek woonde. Bijna iedere zomer was het: waar ga ik nu weer naartoe verhuizen?’ Het nomadenbestaan van een voetballer is nu eenmaal niet voor iedereen weggelegd. Na zijn ronkende debuut bij ADO Den Haag speelde Van der Heijden in Nederland voor FC Volendam en Almere City, waarna hij in 2018 een transfer verdiende naar het Italiaanse Carpi, op dat moment uitkomend in de Serie B.

`Het was soms wel veertig graden en we bleven maar rondjes om het trainingsveld rennen`

‘Profvoetballer zijn was al een droom, maar in het buitenland spelen voelde toch als iets extra speciaals’, legt hij uit. Hij kon prima wennen aan het leven in Italië, al was het zeker in de beginfase even aanpoten. ‘Ik weet nog goed dat ik op een gegeven moment tijdens de voorbereiding blauwe kuiten had’, vertelt hij. ‘Ik had helemaal geen tik gehad, maar het kwam puur door het vele lopen. Het was soms wel veertig graden en we bleven maar rondjes om het trainingsveld rennen.’

Van der Heijden tekende voor vier jaar bij Carpi en kreeg vanaf het begin te horen dat ze hem rustig wilden brengen. ‘Ze hadden een paar jaar daarvoor nog in de Serie A gespeeld’, vertelt hij. ‘Er werd ook uitgesproken dat ze weer terug naar het hoogste niveau wilden. Ik dacht: Leuke uitdaging, daar gaan we voor.’ Die plannen pakten compleet anders uit. De club draaide slecht en binnen no time waren er twee trainers ontslagen. ‘Ik verwachtte wel een kansje te krijgen. Alleen ging het zo slecht dat het niet het moment was om een jonge jongen te laten debuteren.’

`Naar Bari was een treinrit van acht uur, waarbij we langs de zee reden. En dan stonden er in dat stadion honderden supporters. Daar genoot ik wel echt van`

De spits speelde geen minuut in de Serie B, maar genoot desondanks wel van zijn eerste ervaringen in het buitenland. ‘Iedere wedstrijd kwam ik op een nieuwe plek of bij een ander groot stadion. Naar Bari was bijvoorbeeld een treinrit van acht uur, waarbij we langs de zee reden. En dan stonden er in dat stadion honderden supporters. Daar genoot ik wel echt van.’

Om meer ervaring op te doen in het Italiaanse voetbal werd hij verhuurd aan Fermana in de Serie C. ‘Daar leefde ik een half jaar lang in een hotel’, vertelt hij. ‘Ik zat in een heel klein kamertje, maar had wel uitzicht op zee. Ik kon er ook altijd lekkere pasta’s krijgen. Ik zat er prima, maar wie leeft er nou een half jaar in een hotel? Dat was weer een heel andere ervaring om mee te maken.’ In die periode bij Fermana speelde hij regelmatig, maar ondertussen degradeerde zijn werkgever Carpi naar het derde niveau van Italië. In het seizoen erna maakte hij uiteindelijk zijn enige acht minuten voor de club.

POOLSE TEAMBUILDING
Na een verhuurperiode van anderhalf jaar aan TOP Oss liet zijn zaakwaarnemer vorig jaar weten dat er een Poolse club interesse in hem had. ‘Eigenlijk dacht ik direct: Dit is niks voor mij.’ Polen voelde voor hem in eerste instantie niet aan als een droombestemming. De trainer van Chrobry Glogow, Ivan Djurdjevic, was een oud-teamgenoot van Aleksandar Rankovic, die Van der Heijden weer kende van ADO. De aanvaller belde via FaceTime met Djurdjevic en werd zo tóch enthousiast over deze kans. ‘Dat gesprek verliep zo positief dat ik een goed gevoel kreeg. Hij heeft me omgepraat, maar daar heb ik geen spijt van gekregen.’

`Na een uitwedstrijd stopten we binnen een kwartier bij een benzinepomp en werd het bier ingeslagen`

Van der Heijden was zo alweer toe aan zijn zevende club in zes jaar tijd. Het werd een mooi avontuur, waarin hij zich regelmatig verbaasde. ‘Na een uitwedstrijd stopten we binnen een kwartier bij een benzinepomp en werd het bier ingeslagen’, lacht hij. ‘Zo is dat in ieder land anders. In Italië rookte een aantal spelers bijvoorbeeld altijd in de kleedkamer. Dat is toch grappig om te hebben meegemaakt.’

Hij kan zich ook nog goed herinneren dat de trainer op een gegeven moment een bijzondere manier van teambuilding had bedacht. ‘Op een uurtje rijden lag een van de hoogste bergen van Polen’, zegt hij. Om dichter tot elkaar te komen had de trainer het idee om met z’n allen omhoog te lopen. ‘Richting de top is het natuurlijk koud, dus we liepen echt met van die spikes onder onze schoenen. Het was geen kleine berg; dus het was echt een uitdaging. De hele groep viel uiteen. Iedereen was echt voor zichzelf aan het bikkelen om aan de top te komen.’

Niemand van de selectie was van plan om op te geven. Zeker niet omdat de trainer een verrassing had voor de voetballers die de top zouden bereiken. ‘Iedereen wilde het daardoor écht halen. Uiteindelijk stonden we met z’n allen op de top. Daar moesten we ons echt vasthouden, anders waaide je de reling over.’ De selectie bleef ook op locatie slapen en was langzaam toch wel benieuwd naar de verrassing van de trainer. ‘Kwamen er een aantal vrouwen langs, ingehuurd door de trainer’, lacht Van der Heijden. De aanvaller heeft zelf een relatie, maar zijn vrijgezelle ploeggenoten vonden het een aangename verrassing. Het zijn een voor een herinneringen aan zijn buitenlandse avonturen die hij nooit zal vergeten.

SHIRTJES OPHANGEN
Uiteindelijk steeg het kleine clubje tot grote hoogte en werd de finale van de play-offs om promotie bereikt. Daar speelde Van der Heijden voor een kleine twintigduizend toeschouwers – in ieder geval voorlopig – zijn laatste wedstrijd als prof.

`Het is hectisch, maar mooi geweest. Het is eigenlijk niet normaal op hoeveel plekken ik in de afgelopen zes jaar heb gewoond`

Het jochie dat ooit als een raket de Eredivisie in werd gelanceerd, is een stuk eerder klaar met zijn profcarrière dan hij zelf had gedacht. ‘Het is hectisch, maar mooi geweest. Het is eigenlijk niet normaal op hoeveel plekken ik in de afgelopen zes jaar heb gewoond. Het zijn allemaal kleine ervaringen die me uiteindelijk een wijzer persoon hebben gemaakt.’

Binnenkort is hij van plan om al zijn voetbalshirts een mooi plekje in zijn huis te geven. ‘Dan denk ik toch dat ik met trots mag terugkijken’, zegt hij. ‘Ik heb een shirt van het Nederlands elftal met mijn eigen naam erop, heb in het buitenland gespeeld en nog een Gouden Veter gewonnen als Speler van de Week. Dat zijn allemaal mooie dingen die niemand me meer afneemt.’

Wat vind je van dit artikel?

oodh schreef:

AZ,Heerenveen, Groningen?

AZ heeft een heel klein achterland (concurrentie van Amsterdam).

Heerenveen en Groningen teren op een stevige omzet van SCC`s en hebben weinig bedrijvigheid in de omgeving in vergelijking met onze club.

Ik blijf erbij dat ADO de potentie en mogelijkheid heeft om bij de top zes te horen. Maar ja, al die ego`s ..............

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Langebach2, Alle ballen op Jort en 116 gasten.

Bekijk de topshouts