Tag: stuk

Trending: telstar zaterdag kalezic vol gisteren trainer

Toon alle shouts

Opnieuw een uitgebreid artikel van VI:

Inside ADO: van Super League in de rechtbank tot dreigementen uit Dallas

Achtergrond

Het is nog altijd bal bij ADO Den Haag. Terwijl een mogelijke Amerikaanse overname op losse schroeven staat, meldde de clubleiding zich donderdagochtend in een opvallend lege rechtbank in Den Haag. VI dook opnieuw in het overnamedossier ADO. ‘Intussen worden allerlei namen en zaken gelekt. Je moet niet vergeten dat wij niks te verliezen hebben.’
Circus ADO draait op volle toeren. Afgelopen maandagavond plaatsten we hier op VI PRO een verhaal over de hekkensluiter van de Eredivisie. Over de problemen met grootaandeelhouder United Vansen en het spoedeisende belang van een verkoop. Net voordat ons verhaal naar de drukker ging ontvingen we een bericht: het Chinese UVS had een deal gesloten met een Amerikaanse partij. Champagne in Peking en Den Haag? Vooralsnog niet.
Even een beknopte samenvatting. Sinds 2014 is ADO al in handen van UVS, met als voorman Hui Wang. Dit bedrijf is op haar beurt weer voor 51 procent in handen van Jiahua East Holdings Group.

Momenteel lopen er twee zaken door elkaar heen. Enerzijds is daar de verkoop van de club. UVS wil zo snel mogelijk van ADO af. Daarnaast heeft het nog een serieuze betalingsverplichting uitstaan richting de club. Er moet nog zo’n twee miljoen euro worden afgetikt. En de nood is hoog. Aanstaande zaterdag, 25 april, is de clubkas leeg. Als er niet snel iets gebeurt, dreigt ADO failliet te gaan.

Maar er was maandag dus goed nieuws. Nadat een eerder akkoord met de Cosinus Group volgens UVS was ontbonden, sloot het een deal met een Amerikaanse partij. Maandag schreven we hier over de Otium Group/Neltex Sports. Otium was de partij waar China in september al mee sprak en in maart keerden zij terug aan tafel. Inmiddels spreken we voor het gemak van World Soccer Holdings (WSH). Dit is volgens een zegsman van de Amerikanen ‘Een overkoepelende entiteit waarin verschillende individuen van verschillende partijen samenkomen.’

Tweede Kamer

WSH dus. Eén van de twee uitdagingen leek getackeld. ADO had een potentiële koper gevonden. Maar nu moest het tweede probleem, het kort geding, van tafel. Dat stond gepland voor donderdagochtend 10.00 uur in de Haagse rechtbank. De afspraak was dat WSH een bedrag van ongeveer vijf miljoen plus een overbruggingskrediet van twee miljoen euro zou betalen. Weg financiële problemen ADO, weg kort geding.
Maar er staat nog altijd geen geld op de Haagse bankrekening. UVS en WSH hadden elkaar op hoofdpunten gevonden. Er was een deal waarbij de Chinezen 95,1 procent van de aandelen over zouden doen aan de Amerikanen. Opvallend en vooralsnog onderbelicht detail: UVS behoudt zelf ook nog een paar procent.

Maar er was ruis op de lijn. Al bij de eerste gesprekken die WSH voerde met UVS, benadrukte het de organisatiestructuur van de club te willen wijzigen. De Chinezen merkten op dat het onmogelijk was om snel iets voor elkaar te krijgen in Den Haag. Iedereen moest er maar een plasje over doen. Het was eenvoudiger om een wetsvoorstel door de Eerste en Tweede Kamer te krijgen, dan een Chinees plan door het Cars Jeans Stadion. De Amerikanen wilden die problemen voor zijn en stelden enkele structuurwijzigingen voor. En dat was vooral gericht op de Stichting Toekomst ADO en de vereniging HFC. Twee minderheidsaandeelhouders binnen de club.

De Stichting Toekomst ADO (STA) bezit het prioriteitsaandeel. Zij hebben onder meer zeggenschap waar het gaat om een aandelentransitie. De HFC is een vereniging binnen de club en wordt gezien als cultuurbewaker. Zij bezitten het bijzondere aandeel en leveren een lid voor de RVC. Twee ogenschijnlijk kleine spelers, maar van groot belang voor de continuïteit van ADO Den Haag én deze deal.
De Amerikanen willen de STA opheffen én van de HFC een open vereniging maken. Nu is het nog een gesloten vereniging, waar je enkel op uitnodiging lid van kan worden. Dat werd in september 2020 al op tafel gelegd, maar destijds liepen de Chinezen weg. Ze dachten dat het Zwitserse Cosiunus een betere partij zou zijn, maar kwamen begin dit jaar op hangende pootjes terug bij UVS.

Big shots

De jubelstemming van het akkoord op maandag maakt al snel ruimte voor irritatie. In het stuk van VI lekten namen uit die geheim hadden moeten blijven en er wordt maar geen klap gegeven op de deal. Het probleem is die structuurwijziging. De STA en HFC geven niet thuis. Vanuit China probeert Wang de druk op te voeren. De Amerikanen kunnen ervoor zorgen dat ADO niet omvalt. De boodschap: ‘Als jullie nu niet meewerken, dan zijn jullie er mede verantwoordelijk voor als ADO binnenkort omvalt.’ Het is vooral RVC-voorzitter Frans van Steenis die het moet ontgelden.

Intussen probeert China in allerijl alsnog geld bij elkaar te krijgen en op de Haagse bankrekening te storten. Ze willen hoe dan ook van dat kort geding af. 12.00 uur wordt 15.00 uur, 18.00 uur wordt 22.00 uur. Maar er is nog geen euro overgeboekt. Het kort geding gaat door.
Dinsdagavond tegen 22.00 uur krijgen we een berichtje namens WSH. Het is afkomstig van Bob Heere, een Nederlandse hoogleraar Sport Entertainment Management in de Verenigde Staten. Hij is als adviseur betrokken bij WSH en vraagt naar ons mailadres.
Hij zegt binnen een uur een verklaring te mailen, maar na 45 minuten volgt een appje. ‘De big shots willen nog een dag wachten met het persbericht. Tot dan kan ik niets zeggen dat de mogelijke deal beschadigt.’ 2.51 uur Nederlandse tijd volgt alsnog het persbericht. De conclusie is dat STA en HFC een deal tegenwerken.

‘Deze partijen moeten akkoord gaan met organisatiestructuur wijzigingen om de overeenkomst te bekrachtigen, maar weigeren vooralsnog met WSH hierover te praten. Gesprekken tussen lokale investeerders en WSH waren gaande, maar ook deze gesprekken kunnen momenteel geen voortgang vinden zonder dat de huidige structuur wordt aangepast.’

Rechter

Alles loopt weer ouderwets door elkaar. Iets voor 10.00 uur lopen we deze donderdag de rechtbank van Den Haag binnen. UVS en Jiahua East Holdings Group zijn afwezig. De bode vertelt de rechter dat de zaal om 11.00 uur weer beschikbaar moet zijn. ‘Dat gaat wel lukken’, zegt deze. ‘Dit gaat niet lang duren.’
Ook fluistert hij dat er twee belanghebbenden de zaal in willen. De gebroeders Lentze. Die kwamen we afgelopen week al tegen. Martijn is een vastgoedondernemer en heeft een box in het stadion. Zijn broer Jeroen spraken we kort. Ze zouden interesse hebben om in ADO te investeren. Gister bevestigde een bron dat zij ook gelieerd zijn aan het grotere plan van WSH. Ze willen investeren. Geen wonder dus dat zij als enige op de publieke tribune plaatsnemen. Belanghebbend zijn ze zeker.

Net voordat de zitting daadwerkelijk begint, volgt een volgend persbericht. Het is van Ronald Florisson, een woordvoerder die een week eerder is aangesteld voor niet-voetbalgerelateerde zaken. Naar verluidt omdat de RVC en aandeelhouders een mediastorm zagen aankomen. In dit geval schrijft hij namens de STA en HFC. ‘HFC en STA hebben geen bevestiging van UVS gekregen dat er een overeenstemming met een overnemende partij ligt. Otium heeft bij hen geen concrete onderbouwing en (financiële) plannen voor de toekomst van ADO op tafel gelegd. HFC en STA willen inzage in de overeenkomst en de gevolgen voor ADO.’
‘Wat wil Otium met de clubkleuren, de naam, de bedragen die in ADO Den Haag worden geïnvesteerd, kortom alles wat belangrijk voor de club en supporters is? Als dat duidelijk is willen zij praten over de toekomst. Iedereen weet dat er leergeld met UVS is betaald. Al dagen is getracht om de informatie boven tafel te krijgen. Noch supporters, noch de club heeft iets aan een deal met een koper die niet door de toetsing van de KNVB komt.’

De informatie is explosiever dan wat we in de rechtbank meekrijgen. De rechter baalt zichtbaar van het feit dat de Chinezen niet zijn komen opdagen en stelt voor de vorm nog maar een paar vragen aan de raadsvrouw van ADO. Ook merkt hij grappend op dat ‘ADO niet meedoet aan de nieuwe Super League.’ Daarmee is het eigenlijk ook wel gedaan. Na elf minuten, korter dan het Haagse kwartiertje, is de zitting gedaan. Uiterlijk maandagmiddag is er een uitspraak.
Het is alweer een tijdje geleden dat ADO zo zeker was van een overwinning.

Barcelona

Het is hoogstwaarschijnlijk een papieren overwinning. UVS heeft al een heel seizoen niet betaald en wil dat nu ook niet. De investeerders van WSH moeten dat doen, maar die gaan rollebollend over straat met belanghebbenden binnen ADO. Gaat dat nog goed komen? De tijd tikt door.
De aantijgingen van de STA en HFC laten weinig ruimte voor speculatie. Het wekt de suggestie dat WSH als een dief in de nacht ADO wil overnemen. Maar dit ligt op basis van de stukken die wij hebben ingezien toch net even anders. Wil WSH de bestuursleden niet inlichten of geven de bestuursleden niet thuis?

In het artikel dat we afgelopen maandag publiceerden, hadden we al dieper in willen gaan op de rol van zowel de HFC als Frans van Steenis, de voorzitter van de Raad van Commissarissen. Maar dat deel moesten we schrappen nadat duidelijk werd dat UVS een potentiële koper had.
We begrepen dat Van Steenis de laatste weken aardig onder vuur was komen te liggen bij United Vansen. Hij zou zich net iets te nadrukkelijk hebben bemoeid met de aandelenoverdracht. Er zou gedreigd zijn om hem af te laten zetten als voorzitter van de RVC, maar dat werd op het laatste moment voorkomen. Maar dan moest Van Steenis wel meer het ADO-belang gaan vertegenwoordigen.

Meermaals probeerden we contact te leggen met Van Steenis. Hij verwees ons vervolgens direct door naar de nieuwe woordvoerder. Later appte hij nog wel of al onze vragen beantwoord waren. We gaven aan dat we inmiddels meer vragen dan antwoorden hadden gekregen.
Van Steenis speelt, zo blijkt nu, weldegelijk een cruciale rol. In tegenstelling tot wat de woordvoerder verkondigt, werd hij op 4 april samen met Harm de Boer (voorzitter HFC) door WSH geïnformeerd over de plannen van de Amerikanen. Maar achttien dagen later wordt beweerd dat er helemaal geen informatie is gedeeld.

Aangezien in Den Haag niemand de afgelopen twee weken de telefoon op wilde nemen, proberen we het maar eens in Amerika. We bellen met Heere, de adviseur van WSH. Of we het na 12.00 uur willen proberen in verband met het tijdsverschil. De Nederlander in Amerikaanse dienst schetst de communicatie van de voorbije weken.
‘Ze hebben een visiedocument ontvangen en er is meermaals contact geweest. Dat wij geen uitleg hebben gegeven is pertinent niet waar’, schetst hij. ‘Sterker nog, we willen graag met ze in gesprek. Voor WSH is het essentieel dat de HFC en STA akkoord gaan met de organisatiewijzigingen. Natuurlijk nemen we ze dan mee in de gesprekken. Dat hebben we in september ook al tegen UVS gezegd. We hebben ook een sneak preview gegeven van mogelijke veranderingen. Op een dag is er zelfs een afspraak gemaakt voor een presentatie. Het voorstel was dat we om 14.00 uur zouden presenteren. Maar dan moest er wel eerst 500 duizend euro worden overgemaakt. Dat doen we natuurlijk niet.’

WSH wil een intentieverklaring van beide partijen dat ze akkoord gaan met een structuurwijziging. Gebeurt dit niet, dan is de deal van tafel. ‘Ik kan het de Amerikanen niet meer uitleggen’, vertelt Heere. ‘De Stichting Toekomst ADO heeft zeggenschap. Maar waarom? En namens wie? Daar is niks over bekend. Ik heb het proberen uit te zoeken maar ik kan het nergens vinden. En dus zeggen ze in Amerika: weg ermee.’
‘We begrijpen het nut van de vereniging. Sterker nog, we willen daar juist mee verder. In Amerika zijn ze jaloers op onze verenigingsstructuur. Alleen is het nu een gesloten organisatie. Wij willen dat het open wordt, dat vijftienduizend ADO-fans lid kunnen worden. Uit hun midden kiezen ze een voorzitter die ook aanwezig is bij de aandeelhoudersvergaderingen. Het is een beetje wat de socios bij Barcelona zijn. Prachtig toch?’

Weglopen

De man in Dalles kan het goed verkopen. Maar de gemiddelde ADO-supporter zal denken: wat halen we binnen? Een Amerikaanse partij die niet in de kaarten wil laten kijken en bij de eerste externe communicatie direct zegt dat het twee controlerende organen anders wil inrichten. ADO zou niet de eerste club zijn die haar eigen identiteit kwijtraakt. Heere lacht.
‘De clubkleuren en de naam ADO Den Haag zullen niet verdwijnen. Nooit’
‘Ik snap de emoties, maar dan zie je het echt helemaal verkeerd. De clubkleuren en de naam ADO Den Haag zullen niet verdwijnen. Nooit. Waarom zouden we anders in deze club investeren? Het is een prachtige stad, een prachtige oude vereniging. Dat willen we niet veranderen en dat hebben we de verschillende partijen ook al eerder laten weten. Het gaat ons om de mogelijkheden met deze mooie club.’
STA en HFC willen de boeken inzien. Je wilt natuurlijk wel weten of een kopende club ook daadwerkelijk de middelen heeft om ADO te kopen en een gezonde toekomst te bieden. Dan krabbelt Heere voor het eerst een beetje terug. ‘Dat is nu niet aan de orde. We willen heel veel met ze delen. Sterker nog, dat proberen we al een tijdje. Maar zij willen niet naar ons luisteren. Intussen worden allerlei namen en zaken gelekt. Als dat nog langer zo doorgaat, ben ik bang dat partijen af zullen haken. Je moet niet vergeten dat wij niks te verliezen hebben. We hebben de kennis, de expertise en het geld. Maar we kunnen ook zo weer weglopen. Maar ik moet er eerlijk bij zeggen dat het ieder moment kan klappen. Dit duurt nu wel erg lang. Het is aan UVS en ADO Den Haag om hier uit te komen. Ons standpunt is duidelijk.’

Het begint een aardig welles-nietes spelletje te worden. Wat hebben de STA en de HFC daadwerkelijk ingezien en hoe betrouwbaar is deze Amerikaanse partij? Veel slechter dan onder UVS zal het niet worden, maar wat nu als WSH een wolf in schaapskleren blijkt te zijn? We krijgen van diverse kanten te horen dat er één grote nog onbekende speler achter zit maar Heere laat niks los. WSH laat het nu aan ADO en UVS. Zij moeten de ontstane problemen maar oplossen.
De Amerikanen hebben het momentum: ADO staat op omvallen en UVS krijgt maandagmiddag te horen dat het moet betalen. Als de club er over een paar weken niet meer is, zal iedereen wijzen naar de STA, HFC én Van Steenis. Zij hadden de voorbije weken, door akkoord te gaan met de voorwaarden van de Amerikanen, de club kunnen redden. En tegelijkertijd: wat als ADO de club nu halsoverkop verkoopt en het in verkeerde handen valt. Wie is dan verantwoordelijk?

Tot slot dan toch nog maar een belletje richting Florisson, de woordvoerder namens de minderheidsaandeelhouders. Waarom zeggen ze dat er geen informatie is gedeeld terwijl dit wel het geval blijkt te zijn? ‘Het wemelt van de open eindes’, aldus Florisson. ‘Allereerst staat er nog helemaal niks op papier. Er is nog helemaal geen contract. Waar moet je dan over praten? Wat voor track record heeft het bedrijf? Geen, het is nog in oprichting. Het prioriteitsaandeel is juist in het leven geroepen om een goede partij te vinden. Eigenlijk zeggen ze nu: ‘Teken maar bij het kruisje. Daarna zullen we precies zeggen wat de plannen zijn.’
‘Dat willen we niet. Denk je dat de KNVB daar wel mee akkoord gaat? De minderheidsaandeelhouders willen best in gesprek, maar dan wel met een partij die een akkoord heeft. En dan moet er ook inzage komen in de financiën en de toekomstplannen. We kunnen toch niet akkoord gaan met een partij die we niet kennen? Zoals we al schreven in het persbericht: Iedereen weet dat er leergeld is betaald met UVS.’
Een patstelling dus. WSH wil enkel praten als de STA en HFC ingaan op hun eisen, de minderheidsaandeelhouders willen eerst de boeken inzien, UVS probeert de druk op te voeren en ADO? Dat heeft nog tot dit weekend geld op de rekening staan. ‘Maar het is nog lang geen maandag’, zegt Florisson. Als we het laatste gerucht checken - of het klopt dat er een andere partij klaarstaat nog dit weekend in te stappen - beëindigt hij vrij abrupt het gesprek. ‘Daar kan ik op dit moment niks over zeggen.’

Wordt vervolgd.

JB schreef:

Het gaat er niet om dat die Amerikanen dat specifiek van plan zouden zijn.

Het zijn praktische voorbeelden van de risico`s die je zou kunnen lopen op het moment dat zij hun zin krijgen en HFC ADO en STA buiten spel worden gezet.

Zeg maar een kansen - bedreigingen sessie met witte vellen op de CADD-muren waar we met elkaar geeltjes op plakken.

Geeltjes plakken kan tegenwoordig ook gewoon online via Mural .

Overigens ben ik het ermee eens dat HFC voet bij stuk moet houden en in de huidige vorm in stand moet blijven. De meerwaarde van STA is mij tegelijkertijd niet duidelijk.

Stuk uit jaarverslag 19/20

Het maatschappelijk kapitaal bedraagt € 5.940.002. Het is verdeeld in één bijzonder aandeel van
€ 1,65, één prioriteitsaandeel van € 1,65 en 3.599.999 gewone aandelen van € 1,65. Per 30 juni 2012 zijn er 1.215.445 gewone aandelen, 1 bijzonder aandeel en 1 prioriteitsaandeel geplaatst en volgestort. De houder van het bijzonder aandeel is vereniging HFC ADO Den Haag, de houder van de prioriteit is de Stichting “Toekomst ADO”. NV ADO Den Haag droeg het prioriteitsaandeel gedurende het vorige boekjaar over aan de Stichting “Toekomst ADO” tegen de nominale waarde van € 1,65.

Lot ADO Den Haag in handen van Chinezen of Amerikanen, of toch van het stadhuis?

Line up ADO Den Haag tegen SC Heerenveen | Foto: SoccratesImages.com

DEN HAAG - De Haagse gemeenteraad is dinsdag door het stadsbestuur via een geheime brief bijgepraat over de financiële situatie bij ADO Den Haag. Ondanks de interesse van Amerikaanse investeerders is het gevaar van een faillissement van de voetbalclub nog niet afgewend. Als er binnen een paar dagen geen twee miljoen euro op de rekening van ADO staat, valt de club om. Het stadhuis kan een reddingsboei zijn voor de club, maar hoe reëel is gemeentelijke financiële steun?

GESCHREVEN DOOR

 Lot van Bree
Politiek verslaggever

Dinsdagmiddag om 14.30 uur heeft de gemeenteraad een brief van het college van burgemeester en wethouders gekregen met als onderwerp `ADO Den Haag`. Het gaat om een stuk `op rood` zoals dat heet, oftewel een geheime brief slechts bestemd voor de ogen van de raadsleden.

Wat erin staat laat zich raden, maar het lijkt erop dat ADO zich tot de gemeente heeft gewend nu de club in een penibele situatie terecht is gekomen. Oorzaak van de problemen is de Chinese eigenaar United Vansen (UVS) die niet aan zijn betalingsverplichting kan of wil voldoen.

Rechtszaak

Donderdagochtend dient een rechtszaak die ADO heeft aangespannen tegen de grootaandeelhouder, waarin de club eist dat de Chinezen over de brug komen met de toegezegde twee miljoen euro. Gebeurt dat niet, en ketst de deal met de Amerikanen alsnog af, dan zit ADO in acute geldnood. Mogelijk kan de gemeente de club redden door bijvoorbeeld als stadioneigenaar de huur te verlagen of uitstel van betaling te geven.

Maar dat het stadhuis financieel bijspringt, is allerminst vanzelfsprekend. Dat gebeurde wel in 2008. Toen stond de club aan het randje van de afgrond en gooide de gemeenteraad ADO Den Haag een reddingsboei toe in de vorm van leningen en investeringen. In ruil daarvoor kreeg het stadsbestuur een gouden aandeel in ADO, zodat de gemeente zeggenschap zou krijgen en het stadhuis de club financieel in de gaten kon houden. Een paar jaar later, in 2011, kocht de gemeente het stadion, zodat de huur voor ADO omlaag kon.

`Geen geld meer naar ADO`

Na deze reddingsoperaties bezwoer de gemeenteraad dat het ADO niet meer te hulp zou schieten. `Geen geld meer naar ADO Den Haag`, klonk het keer op keer als de club in financieel zwaar weer terecht kwam. De betaald-voetbalorganisatie moet zijn eigen broek maar ophouden zoals alle bedrijven dat doen, vonden vrijwel alle partijen in de gemeenteraad. In de zomer van 2017 trok Den Haag zijn handen helemaal af van de club en gaf het gouden aandeel weer terug. Volgens toenmalig wethouder Tom de Bruijn (D66) was het gouden aandeel een wassen neus en leverde het de gemeente nauwelijks invloed op.

Sindsdien zijn de banden tussen het stadhuis en ADO wat losser geworden, alhoewel voormalig wethouder Richard de Mos (Hart voor Den Haag/Groep de Mos) zich nog, zonder succes, heeft ingespannen om het gouden aandeel terug te krijgen. Desondanks laat het college zich op de achtergrond door de clubleiding goed informeren over het wel en wee van de club. Dat ligt voor de hand want er bestaat nog altijd een belangrijke band: die van huurder en verhuurder. De gemeente Den Haag is eigenaar van het stadion en dus betaalt ADO het stadhuis huur.

Faillissement grote impact

Dit geeft direct de complexiteit van de relatie aan. Een faillissement van ADO heeft grote impact op de stad, omdat vele voetbalsupporters hun club ten onder zien gaan. Maar bovenal blijft Den Haag bij een faillissement met een leeg stadion zitten waar alleen `grasmaai-wedstrijden gehouden kunnen worden` en loopt het miljoenen aan huurinkomsten mis.

Daarnaast is er al heel veel gemeenschapsgeld naar de voetbalclub gegaan: bijna 50 miljoen euro. De bouw van het stadion in het Forepark heeft 28 miljoen euro gekost en daarnaast heeft de gemeente voor 20 miljoen euro aan leningen en investeringen in de club gestoken om ADO te behoeden voor een faillissement.

Emotioneel en financieel aan elkaar verbonden

De gemeente en ADO lijken daarom emotioneel en financieel aan elkaar verbonden. Als de Amerikanen afhaken en de voetbalclub deze week op de stoep van het stadhuis staat, zullen de meeste politieke partijen streng zijn. Zeker in deze coronatijd, waardoor vele organisaties, bedrijven en overheden met tekorten kampen zou een miljoeneninjectie in een professionele voetbalclub maatschappelijk slecht te verkopen zijn.

Tel daarbij op dat ADO als gevolg van de coronacrisis, net als andere organisaties waar de gemeente een huurrelatie mee heeft, al tegemoet is gekomen door uitstel van huurbetaling te krijgen. Maar het is niet makkelijk om je te ontworstelen uit een gedwongen huwelijk.

Goed stuk van VI.

Heino bedankt voor het plaatsen.

Nog 49 uur tot de rechtzaak....

Tommy schreef:

Het eveneens Amerikaanse Neltex Sports is een bedrijf dat professionele honkbal- en voetbalteams in Amerika bezit en exploiteert. Vooruitgeschoven man is vooralsnog Ian Joyce, de oprichter en managing partner bij de Otium Group.

 Dus ervaring zal de man wel hebben. Verder idd afwachten

Ja dat haal je uit dat stuk. Ik heb dus even doorgezocht wat die “professionele teams” precies inhouden. Dat valt dus wel tegen, want het zijn geen College sportsteams en het zijn niet de professionele teams uit de hoogste competities, ook niet het tweede niveau. Valt dus erg tegen qua niveau.

Flinke lap tekst van VI Pro:

Hoe ADO Den Haag een prooi werd voor koopjesjagers en cowboys
Achtergrond

Oh, oh, Den Haag. Voor het oog van de wereld vecht ADO tegen degradatie én de eigen grootaandeelhouder, achter de schermen staat het al een half jaar te koop. VI dook in het overnamedossier en stuitte onder meer op president Xi Jinping én de Chinese maffia. Intussen is code rood afgegeven: staat er eind deze week geen geld op de Haagse bankrekening, dan dreigt een faillissement.

‘Kom je voor ADO? Weet je het zeker? Je ken nu nog terug…’ Het is zondag 4 april. We willen onze auto parkeren op P2 bij het Cars Jeans Stadion, maar een ijverige steward houdt ons tegen. De wagens voor ons heeft hij doorgestuurd naar een grote, witte tent. Het blijkt een officiële vaccinatielocatie. Het is er, ondanks alle negatieve berichten in de media, opvallend druk. Geen van de aanwezigen die weet dat de prikjes AstraZeneca die hier worden gezet, nodig zijn om ADO op de been te houden. Daarover later meer.

De steward laat ons door. Over een uur begint ADO tegen FC Utrecht. Een niemanddalletje in de Eredivisie. De ene ploeg is vrijwel zeker van play-offs voor Europees voetbal, de ander staat na vanmiddag met anderhalve been in de Keuken Kampioen Divisie. Wie de eerste helft objectief analyseert, moet wel concluderen dat het elftal van Ruud Brood het volgend jaar ook lastig gaat krijgen in Oss en Dordrecht. De sfeer op de hoofdtribune laat zich raden. Toch is de dreigende degradatie op dat moment de minst grote zorg. Een overname is aanstaande én er is een acuut liquiditeitsprobleem. Een paar dagen eerder ontvingen we nog een noodkreet vanuit het hart van de club. ‘Als er niet snel wat gebeurt, gaat ADO failliet.’ Alles Door Oefening is bijna Einde Oefening.

Casino

Ons verhaal begint een maand eerder. Op 8 maart om precies te zijn. VI wordt getipt dat ADO Den Haag een rechtszaak voorbereidt tegen United Vansen, beter bekend onder de naam UVS. Het is het Chinese bedrijf van voorman Hui Wang, dat sinds 2014 een meerderheidsbelang heeft in de club. UVS zou meerdere betalingstermijnen hebben gemist met als gevolg dat ADO nu in serieuze financiële problemen verkeert. Het is een paar dagen groot nieuws, maar sneeuwt al snel onder als duidelijk wordt dat UVS na zeven jaar de club probeert te verkopen. Een vechtscheiding? ADO heeft dringend geld nodig en de Chinezen betalen niet. En toch is het niet wat het lijkt.

Club en aandeelhouder worstelen over een garantstelling. De reglementen van de licentiecommissie van de KNVB schrijven voor dat elke grootaandeelhouder aan het begin van het seizoen garant moet staan voor de tekorten. Op basis van de ingediende begroting zullen de Chinezen dit seizoen zo’n drie miljoen euro moeten aftikken. Beide partijen spreken af dat het in termijnen wordt overgemaakt met een eerste storting in oktober. Maar er komt niks. ‘We hebben wat uitdagingen in eigen land’, is de uitleg van Felix Wu, CEO van UVS en tevens rvc-lid bij ADO. ‘We betalen het volledige bedrag in december. Kunnen jullie het zo lang uitzingen?’ Dat lukt nog wel.
Maar als in december nog altijd geen euro is overgeboekt, wordt de situatie nijpend. Het personeel dreigt niet alleen het kerstpakket mis te lopen, maar ook het salaris. De directie sluit eind 2020 ternauwernood een grote deal met Hommerson Casino’s, dat een eigen vestiging opent in het stadion. Tevens wordt de al genoemde vaccinatielocatie binnengehaald, waardoor ADO alsnog aan alle betalingsverplichtingen kan voldoen. Maar het is kantje boord. Door de commerciële successen hoeft UVS nu nog maar een gat van twee, in plaats van drie miljoen euro dicht te fietsen. De Chinezen sturen ronkende berichtjes en beloven na het Chinese nieuwjaar, dat valt op 12 februari, het volledige bedrag over te boeken. Maar eind februari staat er nog niks op de rekening. De club gaat noodgedwongen met de pet rond bij sponsors. Het financiële beleid hangt van noodverbandjes aan elkaar. UVS geeft niet thuis en dus is een gang naar de rechter het enige alternatief.
Afgelopen week werd duidelijk dat het kort geding – zonder tegenbericht – aanstaande donderdag plaatsvindt. En dat is geen dag te vroeg. Uit de stukken die we inzien blijkt dat op 25 april, net nadat de salarissen van april zijn overgemaakt, de clubkas leeg is. Een faillissement dreigt. We vragen algemeen directeur Mohammed Hamdi om een reactie, maar die wil pas na het kort geding reageren.

Shock

Het is niet de eerste keer dat de Chinezen moeite hebben met het Haagse rekeningnummer. Begin 2017 oordeelde de rechter al eens dat Hui Wang 2,5 miljoen euro moest aftikken. Nu is de situatie nog penibeler. Maar zoals gezegd, tot afgelopen week domineert ander nieuws. ADO Den Haag staat te koop. Op 13 maart wordt gelekt dat de grootaandeelhouder met Cosinus Group Capital Partners in gesprek is over een aandelenverkoop. Anderhalve week later ligt er een schriftelijk akkoord met de in Zwitserland gevestigde investeringsmaatschappij. De aandacht wordt getrokken door ene Anthony Rothengatter, uitvoerend partner bij het bedrijf en een geboren Hagenees. Een voormalig hockeyer die in 1983 naar het buitenland zou zijn verhuisd. Een grote onbekende op de ADO-tribune.
Hui Wang: `Ik wil dit project voor eeuwig voortzetten, tot in mijn graf`
Tijd om contact te leggen met China. Hoe zit het met die betalingsachterstand en is er inderdaad sprake van een deal met Cosinus? We proberen het bij Wu en Terry Wang, de zoon van Hui Wang. Als we het +86-nummer kiezen, wordt What a wonderful world van Louis Armstrong afgespeeld. Na twee keer een intro van pakweg dertig seconden, volgt een computerstem die ons vriendelijk vraagt het later nog eens te proberen. Dat doen we zeker.
Terug naar het Cars Jeans Stadion. Met vragen over een mogelijke verkoop hoeven we niet aan te kloppen bij de directie. Men zegt net zo verrast te zijn als de rest van Nederland. Hamdi zou begin maart via-via zijn getipt over overnamegesprekken met de Otium Group, een Amerikaans vastgoedbedrijf. ‘We waren in shock’, vertelt een medewerker, die anoniem wenst te blijven. Er is dagelijks contact met UVS, maar niemand die het nodig vond te melden dat er een Te Koop-bord in de voortuin stond. Eenmaal geconfronteerd met het nieuws, konden de Chinezen het niet langer ontkennen. Echt loslippig was Wang niet, ook omdat het formeel niet hoeft. De werknemers in Den Haag zouden wel een seintje krijgen als de nieuwe eigenaar zijn intrek zou nemen. De rvc laat via een woordvoerder weten dat het tijdig is ingelicht door UVS, maar dat wordt weer door anderen tegengesproken. De Otium Group, die kennelijk onder de vlag van Neltex Sports opereert, was overigens al dichtbij. Naar verluidt ketste een deal af op een overbruggingskrediet van twee miljoen euro. Inderdaad, het bedrag dat UVS nog verschuldigd is aan ADO.
MVV
Ondanks getekende geheimhoudingsverklaringen liggen de namen van vrijwel alle potentiële investeerders twee weken geleden gewoon op straat. Niet alleen de Haagse defensie is dit seizoen zo lek als een mandje. Naast Otium en Cosinus is ook het Amerikaanse Pacific Media Group (PMG) in beeld. Wat ons vooral opvalt is hoe actief de handel in voetbalclubs is. Er zijn tientallen zo niet honderden tussenpersonen en bedrijfjes die partijen maar wat graag, tegen een vergoeding, met elkaar in contact brengen. Tussen de serieuze overnamekandidaten wemelt het van de cowboys. In Nederland blijkt bovengemiddeld veel interesse voor Feyenoord en FC Den Bosch te zijn, maar ook Maastricht blijkt goed in de markt te liggen. De tussenhandelaren weten het zeker: MVV is de volgende.
Wanneer is de Haagse uitverkoop eigenlijk begonnen? De ADO-directie zou het begin maart bij toeval hebben gehoord. Maar dan is de koopjeshoek al een maand of zes geopend. Iemand tipt ons Stijn Janssen eens te bellen. Was dat niet de Roda JC-supporter die de club uit Kerkrade koppelde aan Aleksei Korotaev? De multimiljonair annex schoonspringer, die samen met adviseur Nicolas Anelka de Koempels naar de Champions League zou brengen? We zaten op de eerste rij bij de legendarische presentatie in het Parkstad Limburg Stadion. Deze Janssen zou in 2020 al met de Chinezen hebben onderhandeld. ‘Ik ben compleet verrast door je belletje’, klinkt het aan de andere kant van de lijn. ‘Hoe kunnen jullie dit nu weer weten?’
In september worden Janssen en Ron de Bot, een voormalig directeur bij AS Trencín, benaderd door een Amerikaanse partij. Dit concern, waarvan de naam vanwege een getekende geheimhoudingsverklaring geheim moet blijven, wil investeren in een Nederlandse club. Hun oog valt op de stad Den Haag. Janssen en De Bot wordt gevraagd de partij in contact te brengen met UVS, wat uiteindelijk lukt via een Chinese zakenkennis. Wang laat de onderhandelingen aan zijn zoon. Het wordt de Amerikanen snel duidelijk dat UVS wel in is voor een verkoop, maar dan wel tegen de hoofdprijs. Er moet een kleine twintig miljoen euro op tafel worden gelegd. ‘Wij hoeven niet te verkopen’, wordt gezegd. ‘We geloven nog altijd in dit project.’ ADO is dankzij corona in de Eredivisie gebleven en volgens de Chinezen een ambitieuze Eredivisie-club. De Amerikanen waarderen de club echter miljoenen lager en na onderhandelingen van ruim twee maanden, wordt de boel afgeblazen. De Bot bevestigt eens te meer dat de partij waar vorig jaar mee werd gesproken, niet Cosinus, Otium of PMG is. Een vierde gegadigde dus. ‘Ik weet niet of ze nog openstaan voor ADO. Misschien komen ze wel weer in beeld als het bedrag dat UVS vraagt in hun ogen nu realistischer is.’

Xi Jinping

Was UVS iets minder gretig geweest, dan was de club op een koude novemberavond zo overgegaan van een stel Chinezen naar Amerikanen. En niemand in Den Haag die er wat aan had kunnen doen. Maar waarom willen de Chinezen ADO uitgerekend nu van de hand doen? Voor het voetbal hoef je al langer niet naar Den Haag te komen en financieel is het nooit interessant geweest. In zeven jaar tijd maakt UVS ruim twintig miljoen euro verlies. Toch gaan ze uitgerekend nu van het ene naar het andere digitale kopje koffie. UVS kunnen we niet vragen naar de beweegredenen. Achter het Chinese netnummer zingt Louis Armstrong nog altijd over groene bomen en rode rozen. Ook op tekstberichten wordt niet gereageerd.

Zijn de Chinezen misschien klaar met de dagelijkse leiding? Begin vorige week nog niet. We krijgen een mail onder ogen, verstuurd op 12 april. Het is geschreven door Wang en geadresseerd aan diverse stakeholders, waaronder de rvc en de directie. De grootaandeelhouder merkt op dat de overname door de Cosinus Group is afgeketst, maar benadrukt zeer tevreden te zijn met de huidige leiding. Navraag leert dat er ondanks de betalingsachterstanden, een geheime uitverkoop én een aanstaand kort geding, nog dagelijks contact is. In een mail aan Cosinus noemt UVS Hamdi de beste CEO van de laatste zeven jaar.

Na een paar moeizame jaren lijken de Chinezen eind 2019 weer helemaal aan boord. Een Haagse delegatie bezoekt China, waar de onlangs aangestelde algemeen directeur een meerjarenplan presenteert. De club wil commercieel stappen maken en de gemiddelde leeftijd in de selectie moet drastisch omlaag. China is positief en zegt één miljoen euro extra toe om alles te verwezenlijken. Dat bedrag komt echter niet direct uit de portemonnee van UVS. In China wordt eens te meer duidelijk dat Hui Wang, de man die zich in 2014 presenteert als de nieuwe grootaandeelhouder, niet het laatste woord heeft. Dat is Yihui Wang, de zwager van Hui Wang. Hij leidt Jiahua East Holdings Group dat 51 procent van de aandelen United Vansen bezit. Yihui Wang staat dicht bij het partijbestuur van de communistische partij, waar president Xi Jinping de scepter zwaait. Het Haagse gezelschap ziet zijn kans schoon en vraagt via een tolk aan Wang senior wat nu eigenlijk de bedoeling is met ADO. ‘Het is een prestigeproject’, vertaalt de tolk vrij. ‘Ik wil dit project voor eeuwig voortzetten, tot in mijn graf.’

Toch praat UVS nog geen twaalf maanden later met Amerikanen. De dagelijkse leiding vraagt meermaals naar de beweegredenen, maar een antwoord blijft uit. Sportief is er weinig progressie geboekt sinds het bezoekje aan China, commercieel maakt het wél stappen. In het Haagse doen inmiddels twee scenario’s de ronde. Allereerst zou Hui Wang in scheiding liggen met de zus van Yihui Wang. Dat is in Chinese kringen reden genoeg om alle banden met United Vansen door te snijden. Een tweede en logischere verklaring, is een rigoureuze koerswijziging. Collega Süleyman Öztürk beschreef recent al hoe de Chinese bubbel uiteen is gespat. Een paar jaar terug wilde Xi Jinping van China een voetbalgrootmacht maken, nu zijn investeringen in het mondiale voetbal uit den boze. In eigen land gaan clubs failliet, in Europa worden clubs massaal te koop gezet. In een lezerswaardig artikel merken de journalisten van Follow The Money op dat Xi Jinping er met gestrekt been in gaat. Al het geld dat ooit is geïnvesteerd in buitenlandse clubs, moet terugvloeien naar China. Zo niet, dan volgen sancties. Wang zou niet de eerste clubeigenaar zijn die in de gevangenis belandt.

Frankfurt

Het zou verklaren waarom er nu sprake lijkt van een spoedeisend belang. Wang en Wang moeten ADO zo snel mogelijk van de hand doen om Xi Jinping tevreden te stellen. Bovendien helpt de ranglijst niet mee. Als bespeler van de Keuken Kampioen Divisie is ADO direct een stuk minder waard. En dat terwijl we begrijpen dat de vraagprijs in zes maanden tijd toch al zo’n beetje gehalveerd is. UVS zet nu in op zo’n 7,5 miljoen euro. Daarin zit ook een achtergestelde lening van 1,7 miljoen. Daarnaast moet een geïnteresseerde partij ook helpen met die bruglening van twee miljoen euro. Voor grofweg tien miljoen euro heb je dus een eigen voetbalclub pal aan de A12.
De aasgieren cirkelen inmiddels boven het Cars Jeans Stadion. Cowboys uit alle windstreken melden zich via tussenpersonen in Peking. Ondanks de schuld, die volgens ingewijden is opgelopen tot zo’n vijf miljoen euro, liggen er kennelijk gouden bergen achter de duinen.

Tot 11 april ligt Cosinus op pole position. UVS praat vanwege een exclusiviteitscontract alleen met de Zwitsers. Datzelfde weekend krijgt VI de presentatie waarmee het potentiële investeerders probeert te verleiden in handen. We bladeren door de PowerPoint van dertien pagina’s, voor zien van de clubkleuren en wat Haagse wolkenkrabbers. Op pagina vijf zien we Aaron Meijers en Crysencio Summerville staan, twee spelers die niet meer actief zijn in Den Haag. Gelukkig klopt het aankoop bedrag van 7,5 miljoen euro wél. De enige conclusie die we kunnen trekken na het zien van deze presentatie is dat ADO een absolute cashcow is. Cosinus gaat voor het seizoen 2021/22 nog uit van een negatief resultaat van 16,7 miljoen euro, vier jaar later is dat ruim 36 miljoen positief. De club moet een innovatie- en technologie-hub worden, er komen field labs en start-ups. Geen idee of Ruud Brood daar verstand van heeft, maar deze spin-offs moeten in 2026 jaarlijks 25 miljoen euro opleveren.
We hebben inmiddels het nummer van Rothengatter weten te achterhalen. In eerste instantie reageert hij niet op onze belletjes en berichten. Als we appen dat we de presentatie in handen hebben, worden we echter direct teruggebeld. ‘U heeft iets in handen dat niet van u is’, begint de stakeholder van Cosinus. ‘Het heeft geen journalistieke meerwaarde om hierover te berichten. Bovendien kan het ADO schaden. We vragen het u niet te delen.’ Rothengatter benadrukt dat het plan onvolledig is. We vragen naar het grotere plaatje. Het komt erop neer dat ADO geld moet gaan verdienen met andere dingen dan voetbal. ‘Sport en vooral voetbal, is heel ouderwets. Als het om inkomsten gaat, wordt gekeken naar media- en transferrechten. Maar juist daaromheen kan je geld verdienen. Wij willen een innovatie- en technologie-hub beginnen met voetbal als visitekaartje.’
Hij stuurt een artikel door over Eintracht Frankfurt, dat het meest innovatieve en digitale Bundesliga-team wil worden. Den Haag moet het Silicon Valley van Nederland worden, de geïnteresseerde partijen zouden volgens de bestuurder al klaarstaan. We leggen de cijfers voor aan een willekeurige Eredivisie-bestuurder. Deze denkt dat het onhaalbaar is. ‘Onhaalbaar?’, reageert Rothengatter. ‘Wij vinden zelfs nog dat we conservatief hebben begroot. Alles draait om innovatie. Bij KPN was telefonie ook jarenlang het visitekaartje. Maar die leveren nu ook veel meer diensten.’

Seasons 21/22 22/23 23/24 24/25 25/26
Results 16.700- 16.475- 7.875 19.500 36.250
Return ADO 0 3.728 5.788 10.900 17.085
Return Limited Partners 0 748 2.088 8.600 19.565

Dit zijn de resultaten die de Cosinus Group de komende jaren presenteert voor ADO Den Haag. De opbrengsten (x 1000) worden gedeeld tussen de voetbalclub en de investeerders, ook wel limited partners.

Jordania

Rothengatter is er dan nog van overtuigd dat Cosinus binnen afzienbare tijd de aandelen in handen heeft. Er is al contact geweest met de KNVB én er zou een schriftelijk akkoord zijn met UVS. Maar Wang laat op 12 april dus weten dat de deal is afgeketst. Cosinus is in gebreke gebleven, het zou meerdere betalingstermijnen hebben laten verlopen. Het contract is daarmee ontbonden. Rothengatter spreekt dit tegen. ‘Dat contract is nooit ontbonden’, bezweert hij. ‘Wij houden UVS aan het contract. Als zij dat niet erkennen, treedt er een clausule in werking. Dat gaat ze een heleboel miljoenen kosten.’
Belangrijkste twistpunt is volgens Cosinus het overbruggingskrediet. De Zwitsers willen een dekking van UVS, maar krijgen deze niet. Het vreest voor een Kakhi Jordania-scenario. De Georgiër stopte eigen geld in FC Den Bosch, maar kwam vervolgens niet door de ballotage van de licentiecommissie. Op 16 april, vier dagen nadat de deal volgens UVS is afgeketst, probeert Cosinus in allerijl alsnog de twee miljoen bij elkaar te krijgen. ‘Want niemand is erbij gebaat als ADO failliet gaat.’
Wat UVS betreft is het exclusiviteitscontract inmiddels verlopen en het zou in gesprek zijn met de Pacific Media Group. De Amerikaanse investeringsgroep van topman Paul Conway heeft al een meerderheidsbelang in onder meer KV Oostende, AS Nancy en Barnsley FC. Saillant detail: PMG is nog altijd de belangrijkste overnamekandidaat bij FC Den Bosch. De Amerikanen ogen betrouwbaar, maar niet iedereen is even enthousiast. ‘Ze worden in verband gebracht met de Chinese maffia’, vertelt een ingewijde, met wie PMG eerder contact opnam. ‘Daar wil ik me niet mee inlaten. Ik heb ook een vrouw en kinderen.’

Rangers

De overnamesoap is compleet. Eind vorige week hebben we al meer dan dertig men sen gesproken en het plot verandert met elk telefoontje. Cosinus meent een deal te hebben, PMG zit aan tafel en we begrijpen dat Otium een comeback overweegt. Het lijstje geïnteresseerden is overigens nog veel langer. Op de dag dat UVS een streep zet door Cosinus, meldt een Haagse onder nemer zich in China. Hij druipt een paar dagen later alweer af.
Ook komen we uit bij de broers Lentze. Martijn Lentze is een vastgoedondernemer en heeft een eigen box in het stadion. We worden getipt dat hij samen met zijn broer Jeroen én een aantal invloedrijke mensen rondom de club, een poging wil wagen. Namen van onder meer Tscheu La Ling en Ed Maas vallen. ‘Ik kan op dit mo ment niks melden over UVS’, zegt Jeroen voorzichtig. ‘Er wordt gekeken of er draagvlak is om iets op te pakken. Wellicht kan ik over een aantal weken meer duidelijkheid geven.’

Lentze zegt ons nummer te noteren. Een woordvoerder zal terugbellen. Tot op de dag van vandaag hebben we nog niks vernomen. Een ander scenario dat door een groep mensen wordt onderzocht is een faillissement. Het Rangers-traject, waarbij ADO in Haagse handen opklimt via een lager niveau. Een Haags advocatenbureau onderzoekt de mogelijkheden. Mark van der Kallen, de man die ADO eerder verkocht aan UVS, zou ook al zijn benaderd. ‘Als iemand hier de kar gaat trekken, wil ik best advies geven. Maar ik ga het zelf niet meer doen’, laat deze desgevraagd weten.
Maandagmiddag tovert UVS een konijn uit de hoge hoed. Het meent een overeenkomst te hebben met de Otium Group/Neltex Sports
Intussen zingt Louis Armstrong vrolijk verder. UVS zwijgt. China is enkel uit op een verkoop. Hoe ADO Den Haag daar uiteindelijk uitkomt, heeft niet de eerste prioriteit. De Hagenezen zijn niet te benijden. De Eerste Divisie lonkt, er staat een kort geding met de huidige eigenaar op de rol en als het een beetje tegenzit, kunnen in mei de salarissen niet meer worden betaald. Intussen vechten cowboys, luchtfietsers en investeringsmaatschappijen elkaar de tent uit.

Tijd is dezer dagen China’s grootste vijand. De verhalen over een mogelijk Rangers-scenario voor ADO hebben ook Peking bereikt. In dat geval staat Wang met lege handen. Achter de schermen nemen de irritaties rond het weekend toe. UVS heeft moeite met bepaalde leden van de rvc en de club neemt een woordvoerder voor niet-voetbaltechnische zaken in dienst. Die spreken we vaker dan ons lief is.
De Chinezen kunnen nog zo snel willen, er zijn partijen die de zaak kunnen vertragen. Stichting Toekomst ADO bijvoorbeeld, dat een overname moet goedkeuren, maar vooral ook de licentiecommissie van de KNVB. De eisen voor een aandelenovername zijn recent veel strenger geworden. Vraag het Jordania, FC Den Bosch of anders Fortuna Sittard. Het is dus niet ondenkbaar dat United Vansen en ADO begin 2022 nog gewoon tot elkaar veroordeeld zijn. Dat maakt het kort geding van aanstaande donderdag extra precair.

Áls dat kort geding tenminste nog doorgaat. Maandagmiddag tovert UVS een konijn uit de hoge hoed. Het meent een overeenkomst te hebben. Niet met PMG, maar met de Otium Group/Neltex Sports. Als eenmaal alles op papier staat, moet er zo snel mogelijk geld naar Zuid-Holland worden overgemaakt. Waar hebben we dat eerder gehoord? De verbazing bij Cosinus is groot. Het spreekt van een probleem. ‘Want hoe vaak kan je één club dan verkopen?’ Uiteindelijk zouden de Amerikanen maar zeven miljoen betalen: vijf miljoen plus het overbruggingskrediet van twee miljoen.
Het is nauwelijks bij te houden. Is ADO nu verkocht en zo ja aan wie? ‘Netflix baalt dat ze met Feyenoord in zee zijn gegaan’, twitterde Joop Buyt (hij bedoelde Disney+, red.), een invloedrijke fan, vorige week. Buitenlanders zouden bij het kijken van de ADO-documentaire waarschijnlijk zeggen dat het allemaal zó ongeloofwaardig is, dat het wel gescript moet zijn. Wel had de hele ADO-soap dan in ieder geval nog wat geld opgeleverd.

De trouwe ADO Den Haag-supporter kan de komende weken alleen maar hopen. Hopen dat het eerste elftal niet degradeert, dat iemand de beloofde twee miljoen euro overboekt op de Haagse bankrekening én dat als er zich een potentiële koper meldt die enkel en alleen luchtkastelen komt bouwen, deze zelfde steward tegenkomt bij het Cars Jeans Stadion. ‘Kom je voor ADO? Weet je het zeker? Je ken nu nog terug…’

Jansen had `wat` met Otium en die worden specifiek genoemd in het VI Pro-stuk. Dus het hoeft nog niet van de baan te zijn.

Otium had volgens de berichten een eerder akkoord dan Cosinus. Cosinus bood meer dan het bedrag dan nu is overeengekomen, maar die kregen de betalingen niet rond. Zou het zo gegaan zijn? Plak nu gewoon wat berichten aan elkaar.

Bleek schreef:

Ik vind er niets grappig aan dat die charlatan Remco van Veen jaarlijks tonnen aan facturen kon toesturen..

Maar goed Pajam denkt te weten dat er een Haagse groep klaar staat om te investeren. Dat hebben ze natuurlijk zogenaamd al een aantal keer gestaan maar als het puntje bij paaltje komt geven ze niet thuis.

Ik moet vooral lachen om de stelling dat er met geld gesmeten is i.c.m. genoemde spelers.

Situatie was natuurlijk stuk genuanceerder, maar ik zal vanaf mijn kant niet wéér dezelfde plaat afdraaien (zoals de UVS / Hamdi adepten doen).

Heeft verder niks te maken met wat ik "denk" te weten.

Goed stuk over Pacific Media Group.

Bron: https://theathletic.com/2479880/2021/04/03/from-barnsley-to-belgium-the-club-owners-taking-on-the-elite-with-data-pressing-and-young-players/

From Barnsley to Belgium, the club owners taking on the elite with data, pressing and young players

Sheikh Mansour has piped more than £1 billion into City Football Group, 10 clubs in 10 countries, including Manchester City, the mothership. Austrian drinks company Red Bull has poured hundreds of millions into clubs in Austria, Brazil, Germany and the United States. Even Matthew Benham, the physicist turned gambler, has more than £100 million staked in Brentford and Midtjylland.

Owning one club is usually a good way to turn a big fortune into a smaller one, so owning several sounds like a dare or a punishment.

Of course, the owners of these multi-club groups, which are multiplying like rabbits, will tell you they are long-term investments or sophisticated branding exercises and we should not sweat the small stuff like annual losses.

But there is one group that has been put together on a budget of just over £40 million and does worry about balancing the books. They are pushing for Europe in Belgium and chasing promotion in Denmark, England, France and Switzerland. Their clubs have a distinctive playing style and a commitment to youth, on and off the pitch, but have not lost their individual identities.

They are Barnsley, Esbjerg, Nancy, Oostende and Thun, the Pacific Media Group gang, a Poundland Red Bull, and this is how they have done it.

When asked by The Athletic what his personal experience of playing, coaching and watching football was before he started buying clubs, Paul Conway replies with five sentences that waste no words but are packed with information. Most conversations with the 51-year-old American are like this.

He started playing the game at school because his dad, who went to college on a soccer scholarship, told him “you can’t just play one sport and sit around for nine months — you are going to play soccer, too”.

He was a left-footed central defender, something he notes is a “black swan on the recruiting front” these days, but his playing career lasted long enough to learn his fortune lay elsewhere.

There was also a stint as a coach of a youth team while still at high school. He decided this was not for him when he was shown a red card. And the first game he remembers going to see was a North American Soccer League fixture in the late 1970s involving the Philadelphia Fury.

So, from those bare biographical details, we can see that a young Conway learned how to spot an unsustainable business model, that there might be some benefits to kicking a ball about and he is a bad loser.

If we fast forward to 2010, we find Conway moving to China to restructure a company he had just bought for a wealthy client of the investment bank he worked for.

This company was SearchMedia Holdings and for “restructure”, read fire people — a ballsy move for somebody who did not speak the language. As part of this process, he shut down down a subsidiary that almost literally fought back. Claiming it was owed money by the parent firm, it hired goons to follow Conway around. It did not work. He hired some muscle of his own.

SearchMedia became Tiger Media, a profitable business Conway ran until 2013, when he set up a hedge fund with Chien Lee, a US-based Chinese entrepreneur who owned a successful hotel chain. By this point, Conway had been helping Chinese firms do business in America, and vice-versa, for years, so the next logical step was his own company, Pacific Media Group (PMG), which he set up with Hong Kong-based businesswoman Grace Hung in 2014.

Conway, Lee and Hung: three investors who united to make money in the Asian entertainment sector but who would go on to form half the boards at football clubs in Barnsley and beyond.

PMG’s first moves were investments in films such as The Martian and X-Men Apocalypse. It also built up a portfolio of cartoons for the Chinese market, as well as investments in computer games and merchandising spin-offs.

But in June 2016, it teamed up with Lee, another Chinese hotelier called Alex Zheng and Elliot Hayes, an American banker, to buy 80 per cent of OGC Nice. At first, this looked like just another Chinese-led investment in European football, something that had long stopped being unusual, but it did not take long for this lot to separate themselves from the herd.

First, they were immediately successful, as Nice finished third in 2017, earning a place in the Champions League. And second, Nice was just the beginning.

In the 18 months after that purchase, Lee’s NewCity Capital investment firm and PMG tried to buy Hull City, Middlesbrough and Partick Thistle, before finally agreeing a deal to buy 80 per cent of Barnsley for £6.3 million in December 2017. This was a very different proposition to Nice.

Barnsley had been well run since 2003, when local businessman Patrick Cryne saved them from bankruptcy. Under his watch, the South Yorkshire side were twice promoted to the Championship, relegated once, reached the semi-finals of the FA Cup, won the Football League Trophy and built a reputation for developing talent.

But their turnover as a Championship team was about a quarter of Nice’s and when Conway, Lee and new partners — Indian investor Neerav Parekh and Oakland Athletics’ executive vice-president Billy “Moneyball” Beane (by far the most famous of the evolving ownership groups PMG have put together but only a silent partner at one club) — took over in December 2017, Barnsley were sinking.

It was a difficult time. Paul Heckingbottom, the manager who got them promoted in 2016 and led them to a mid-table finish in 2017, quit the club in the February to become Leeds United boss, taking his backroom staff with him. He was replaced by Jose Morais but the Portuguese coach could not turn the team’s form around and they were relegated in May.

But there was worse news off the pitch. Cryne had put the club on the market after he was diagnosed with cancer. Three months before the sale was completed, he told fans he was “living on borrowed time”. That time ran out a month after the takeover.

He was replaced on the board by his son James but Barnsley would be starting the 2018-19 season in League One with new owners, a new manager and a 30-year-old chief executive from France called Gauthier Ganaye.

“I remember when I went to the first interview, I told my wife I wasn’t even sure if I wanted the job,” recalls Ganaye. “But after meeting Patrick I called her to say, ‘I want it now!’.

“I liked the way he talked about the club, what it meant to him and the town. I’m very grateful to him for giving me the chance: he changed my life.”

Ganaye got his first job in football, head of legal at Ligue 2 side RC Lens, in 2013 when he was only 25. Him being “only” a certain age is something he still gets, despite having more experience than half the executives in European football.

He got that job because he was the best-qualified person for the role. For his business law degree at the Universite Catholique de Lille, he wrote a dissertation on how French clubs could improve their competitiveness. He then completed his studies at one of France’s top business schools. Two years after joining Lens, he became their club secretary, taking on a marketing role, as well.

He wanted more responsibility, though, and he thought French football might be too conservative to appoint a 29-year-old as chief executive, so he sent his CV to Nolan Partners, a global recruitment agency. A few months later, he was heading to a hotel in Manchester to meet Cryne. Two interviews later, he had the job.

The night before he was named as the club’s new boss in June 2017, Cryne invited Ganaye for dinner at his house and told him two things: Cryne was dying and he needed Ganaye to sell the club.

Given the fact that new owners usually replace chief executives, this was a lot to dump on a new employee, particularly as his wife was at home in France six months pregnant. Ganaye need not have worried. As far as Conway and Co were concerned, Ganaye was one of the assets they had acquired.

Initially, he thought he might live in Leeds, a more cosmopolitan city he knew from his student days, but he decided he had to be in Barnsley.

“You could see Oakwell from the balcony of my apartment,” he says. “(Former Barnsley manager) Gerhard Struber inherited it from me and I think (current manager) Valerien Ismael is in there now!

“Barnsley seemed very British to me but it also reminded me of northern France. It has found it hard to transform its economy from mining but the people are humble and hard-working. My family felt very at home and I was a little bit sorry to leave when I did because everything we had put in place was starting to click.”

Ganaye left on February 1, 2019, because Conway and Lee offered him the chance to run Nice. It was too good an opportunity to decline. But he did not want to go until the transfer window had closed and he had done everything he could to give Daniel Stendel, the manager hired to replace Morais, the tools needed to get Barnsley back to the Championship.

So, the window shut and a taxi picked him up two hours later to take him to Heathrow. He arrived for work at Nice at 8am. “There are 24 hours in a day” is how Ganaye describes his work ethic, something he shares with others in the group.

Stendel was a classic PMG appointment. Unknown in England, the 44-year-old German had been out of work for a year since his sacking by Hannover 96. In fact, the former youth-team coach had only taken charge of 34 senior matches. But in those games, his team had pressed opponents high up the pitch and scored lots of goals.

“It’s fair to say things didn’t initially go to plan,” says Carlo van de Watering, from The Reds Report podcast. “The Jose Morais appointment was hasty but his dismissal allowed the owners to find someone that fitted their plan.

“Step forward, Daniel Stendel, and he got Barnsley back to the Championship at the first time of asking. Faith restored in the credibility but also the integrity of the board.

“Since then, all appointments, staff and players, have fitted the long-term vision. Academy products are coming through and being sold for profit, player recruitment has been spot on and the fans are on board with the plan: sustainability through clever recruitment and a playing style that represents the town and its heritage.

“The owners have also been true to their word in making the fans’ experience better with a fan zone. OK, we do not see or hear from them that often but when you’re flying in the Championship, fans aren’t too bothered.

“We’re in with a realistic shout for the play-offs and then, perhaps, the promised land of the Premier League. Once the doors to Oakwell are open again, the majority of fans will want to show their thanks to the board for sticking to their plan and giving Barnsley a renewed feeling of pride and optimism.”

That was the mission Ganaye wanted to achieve at Nice but seven months after arriving, he was out. For the second job in a row, he had joined a club that was open to offers and a £90 million one from British billionaire Sir Jim Radcliffe was too good to turn down.

“They couldn’t say no,” says Ganaye. “But I regret not getting a chance to get started at Nice. There is unfinished business there.”

Out of work, Ganaye stayed busy. Conway and Lee were now certain their data-led, youth-oriented, high-pressing approach worked, they had money to reinvest and new investors in the group, American financiers Randy Frankel and Michael Kalt, co-owners of the Tampa Bay Rays, who reached the World Series last season with one of the lowest budgets in baseball.

Lee and PMG already had a deal in the pipeline to buy a stake in Swiss second-tier team FC Thun, which was completed in November 2019, but Ganaye was now assisting the search for clubs in new markets. They looked at several in Scotland but the Scottish FA’s rules on dual-ownership made that difficult, so they returned their attention to France, where Toulouse were available, and Belgium, perhaps the most open league in Europe to multi-club ownership.

By May, they had found their next reclamation project.

Thorsten Theys owns an accountancy firm in Ostend and one of his biggest clients in recent years has been KV Oostende, the Belgian city’s football team.

By 2019, they were, as Theys puts it, “in a terrible mess”. Belgian pharmaceuticals billionaire Marc Coucke, the club’s majority shareholder since 2013, had handed them over to his family investment firm in 2017 when he traded up to buy Anderlecht, one of Belgium’s biggest clubs.

That left Oostende adrift and they were second from bottom of the country’s top division when the season was halted and then cancelled because of COVID-19. By that point, they were £9 million in debt but worse was to come when the Belgian football federation withdrew the club’s licence, without which they could not continue.

Theys had been brought in almost full time to help with the licence application, come up with a business plan and find fresh investment. In six months, he received offers from 18 different parties, most of them who were agents trying to gain control of a club so they could use it as a shop window.

“Paul (Conway’s) group was the clear winner,” explains Theys, who, like Ganaye, was somebody PMG wanted to keep.

“He said he’d like me to become chief operating officer. Well, what he really said was ’90 per cent of Belgians are corrupt or incompetent, and many are both, but I like you’.

“Paul is very direct. I’ve heard his sales pitch a few times now — as he’s looking for other clubs — and it’s always the same. He tells it like it is. In business, you don’t achieve anything by always trying to be the nice guy. He’s already scared the local council by threatening to move to a new ground — he did the same thing in Barnsley.

“He’s not interested in trying to please people, he’s interested in results. What you see is what you get but he’s actually very funny.

“About 75 per cent of the club’s staff start panicking when Paul visits. There’s a saying here about wanting to see how the sun is shining upon someone before you approach them. He reminds me of my father in that way. But then they see the two of us eating sandwiches and laughing about South Park and know everything is OK.”

And everything is OK.

First, Ganaye was installed as president. Then Oostende got their licence back, enabling them to start the new season in the Pro League’s Division A. Then, having lost their first two games, they started winning.

How? The same way they started winning at Nice, Barnsley and Thun. They got younger, they hired a counter-pressing specialist from RB Leipzig’s academy to coach the side and they blitzed teams with double their budget.

That coach, Alexander Blessin, is now in the frame to replace Chris Wilder at Sheffield United. If he is offered the job, his bosses are unlikely to stand in his way.

Just as they did when Struber left Barnsley for the New York Red Bulls last year (the two organisations seem to trade coaches), they will bank the compensation and unearth another gem. They will already know who the next best counter-pressing teams are in European football, that is how they found Struber’s replacement Ismael at Austrian side LASK.

“All PMG sides try to take the ball in your half and do something in the chaos,” says Theys. “This works better against the better teams, though, and not so well against teams that park the bus.

“But look, I’m an accountant: I’m happy when debit and credit are in balance. I know nothing about football. I watch it in the same way my mother watches it.”

Oostende are fourth in the table. Club Brugge are champions, 16 points clear, with three to play. Antwerp are second, five points ahead of Oostende, Genk third, one ahead, and Anderlecht fifth, level on points but behind Oostende because they have won fewer games. The top two qualify for the Champions League, the third-placed team goes to the Europa League and fourth and fifth will play in the inaugural Europa Conference League.

Leuven and Beerschot, four and five points back, could still spoil the party, particularly Beerschot, who Oostende play next weekend. Their two other games, though, are against the bottom two sides, hence Theys’ remark about parked buses. But whatever happens over the next fortnight, Oostende’s season is a minor miracle.

“The club was heading for relegation or even worse,” says Theys. “Anybody taking over would have been treated like a saviour and they were. But then fans and the media saw that Barnsley and Thun had made bad starts to the season and started to ask if these guys knew what they were doing.

“I remember telling sponsors we were going to play this high-press style, with an inexperienced coach who knew nothing about Belgium and a load of young guys we’d found using data — to say they were sceptical is an understatement.

“Now, they’re talking about Nobel prizes. Everybody can feel the positivity: fans, sponsors, staff, players, the city. We thought with COVID we might struggle on the commercial side but it’s been the opposite. We’ve done more renewals and we’ve signed another lead sponsor.

“And we’re getting lots of publicity. There’s a documentary coming out here next month about us (Kustboys: Make Oostende Great Again). It will be like Sunderland ‘Til I Die. So, it’s been the worst year for Belgian football since World War II but a good year for us.

“The media are ready to crown Alex coach of the year and everyone is looking at our young stars, (Senegalese striker Makhtar) Gueye, (Zambian striker Fashion) Sakala, (Belgian defender Artur) Theate. Gauthier is on the Pro League assembly and they listen when we speak.

“You know those pictures you see on Twitter? How it started and how it’s going? It’s like that. This is a resurrection.”

But do not just take his word for it.

“The financial problems were huge. We were almost bankrupt,” says Peter Van Nuffel, president of Kustboys, the supporters’ federation. “We had already started a crowdfunding scheme to save the club.

“We knew a bit about Barnsley but they weren’t a huge success at the time. I met Mr Conway when PMG bought the club and he explained their data system. I believed in the process.

“At the beginning of the season we were favourites to be relegated but we soon became appreciated for the way we play. The fans are delighted. We are alive, there is a good vibe between club and supporters and we play attractive football.”

Michel Platini won two French player of the year awards with AS Nancy in the 1970s, scoring the only goal when they claimed their greatest prize, the Coupe de France in 1978. But by the end of last year, those memories were almost the only thing the club’s fans had left.

“We had been in a difficult position for years, on and off the field,” explains Juliette Schang, editor of the Fans of Nancy website.

“The president, Jacques Rousselot, wanted to sell the club but couldn’t — we had big financial difficulties and the French soccer authorities demoted us in 2019. The president had to put four million euros in to save us.

“Many Nancy fans were grateful to Rousselot, because without him there would be no soccer in Nancy. He was in charge for 25 years, so the fact he sold the club scared a lot of fans.

“I didn’t know Pacific Media well, so I wasn’t happy or worried when they took over. My attitude was wait and see.”

PMG, Lee, Kalt and Krishen Sud, a Connecticut-based investor in the healthcare sector, bought AS Nancy on December 31, when Nancy were 17th in Ligue 2 and on a nine-game winless run.

In the three months since, they have lost just twice in 14 games and are now eighth in the table. With only eight games to play, they are 15 points behind third-placed Toulouse, the team PMG looked at in 2019. Too much to do this year but Schang has seen enough to believe Nancy could go up next season.

“If you started the season in January, we would be top,” she says. “We press more, it shows. The team hasn’t got much younger yet because only one player joined us in January.

“Yes, there are some fans who are concerned about being considered a satellite club but I’m waiting to see what happens this summer. Gauthier Ganaye seems to be involved in the life of the club, so I expect movement from the investors.”

You can take that for granted, Juliette.

Ganaye was speaking to The Athletic as he drove to work at Nancy’s Stade Marcel Picot. He is now in charge of Oostende and Nancy but what some would see as an impossible task, he believes is the group’s competitive advantage.

“We make decisions in minutes that other clubs spend days thinking about,” he explains. “Our dedication to data, our recruitment, our style of play, they are almost automatic now.

“But if you ask me what the difference is between us and other clubs, it is the speed of our decision-making. Me, Paul (Conway), Chien (Lee), Michael (Kalt), it’s not a lot of people.”

Conway, who is never in one place for long, agrees.

“Our model has a sound prospectus and we’re pretty ruthless,” he says. “We are a small team and it was inevitable there would be pushback to what we wanted to do at first at Nice and Barnsley.

“But we’re three years in now and Barnsley are humming. Whatever happens in the run-in, we’ll be competitive again next season. Apart from one player, we own the whole squad and they’re young.

“The need for change in Belgium was more dramatic because they were in a worse shape. But the plan was the same: youth, high press, a coach who knows the system. The whole league thought we’d be a joke but we’ve proved our point.

“There wasn’t much we could do at Nancy this season but we’ve shown the coach (the highly experienced Jean-Louis Garcia) our data. We asked him why he was playing all these guys aged 30 or over, who account for 40 per cent of the wage bill. He said, ‘Because they’re our best-paid players’. We said, ‘How’s that working out?’.

“We had a France under-17 international (Warren Bondo) in the youth team. We said, ‘The kid’s got to play, he’s our best prospect, don’t hide him’.

“If you have a strategy, stick with it. There’s so much noise in football and people just don’t have the balls to stick to their guns. We got a call from an English club recently because they were thinking about hiring a German coach who didn’t know the EFL. What did they do? They went with an English guy. They didn’t have the guts to do it.

“It’s the same with agents. When we want to sell a player, we have a good idea of who might need him. So, we call them up and ask if they want to make us an offer — 90 per cent of clubs don’t do this. They leave it to agents. Oostende’s income was about seven million euros last year but they paid out 2.5 million euros to agents.”

Under PMG, Oostende’s entire transfer spend has been less than €400,000.

Conway, as you would imagine, is evangelical about the benefits of multi-club models. Savings in the back office and gains to be made in player development, recruitment and trading.

As an example, earlier this week Oostende got a six-figure sum from Swedish side IFK Norkkoping for 33-year-old Icelandic international Ari Skulason.

“Most clubs don’t care and wouldn’t even know the Swedish transfer window was still open,” says Conway. “We were able to sell a player with three months left on his contract and it opens up minutes for our 20-year-old left-back.”

Conway believes it is PMG’s presence in so many markets, and the direct relationships it is making, that enable the group to make moves like this.

And there are benefits to being part of something bigger for the players themselves.

A £990,000 signing from Luton in the summer of 2017, Cameron McGeehan, finished last season on loan from Barnsley at Portsmouth. At 25, he knew he was older than the players Ismael would be basing his Barnsley side on this season and he was in the last year of his contract.

“I didn’t really fit into the new manager’s plans,” says McGeehan. “But I had stayed in touch with Gauthier and he knew I was interested in playing abroad.

“So, when he took over at Oostende, he gave me a call and I jumped at the chance to do something different. I didn’t know much about Belgium or the Belgian league but it’s been great. The standard is high, the facilities are good and you’ve got some really big clubs like Brugge and Anderlecht.

“As I’m a bit older than their typical player, I think they thought I’d be one of the leaders.”

That plan was working well until mid-January, when the Northern Ireland youth international picked up an ankle injury. But he will back next season and he is convinced Oostende will be even stronger.

“Barnsley were using ‘Moneyball’ ideas before the Americans bought them — I think that’s one of the reasons why they chose Barnsley, because they shared a philosophy,” he says.

“It’s why Barnsley bought me from Luton. They were looking for players who were a bit undervalued. I don’t completely understand the system they use but Gauthier has told me a little bit about it. They look for certain characteristics. For a midfielder, I had a high goal expectancy. Barnsley saw that and thought the goals would come if I got the right opportunities.

“Young players and German coaches. It’s basically the gegenpressing system that Jurgen Klopp has made famous. They get players from clubs and leagues you’ve never heard of and you sometimes wonder how that’s going to work, but it does.

“Paul Conway has talked about young players being hungry. I’m not saying older players aren’t motivated but when you get a group of young players together you do get a lot of energy and desire.”

Is it also because they run further?

“Not really,” he says. “I’ve heard Klopp talk about this, too. We try to win the ball higher up the pitch and that should save us some running.

“There is an emphasis on sprinting and reacting quickly, though. There are slight differences between the managers, too. I haven’t played for him but the boys at Barnsley tell me the new manager wants a really aggressive press. He says if one goes, we all go.

“Stendel was a bit like that. He used clips of birds migrating to show us how they all go together as one. Struber was a bit more strategic. He wanted us to pick our moments. Blessin, the manager at Oostende, is more like that.”

Theys has had to bring in an associate partner to run his accountancy firm now, as “120 per cent” of his time is taken up by Oostende.

“Next year will be the big challenge,” he says. “We have to confirm this to prove we didn’t just win the lottery this year. I’m sure we will because I know Gauthier has his targets and if we make five, six, seven million in player sales, it will all get reinvested in making the squad even more valuable.”

Some will say Barnsley won the lottery last season when they narrowly avoided relegation. They finished one point clear of Charlton and two ahead of Wigan but the Lancashire side were docked 12 points for going into an administration when their Chinese owners stunned everyone by simply withdrawing all funding with half a dozen games to play.

There is no disputing that Wigan’s fate was harsh but if any Championship club deserved a break last season it was Barnsley. They had the lowest budget and the youngest side in the division, and were bottom of the table when the pandemic halted the season in March.

But Conway told The Athletic at the time he thought they would be better equipped than most for Project Restart’s congested calendar and he was right. The last nine games brought four wins and two draws, including victories over Nottingham Forest and play-off bound Brentford on the last day of the season.

Never one to miss an opportunity, though, it is no surprise that Conway, Ganaye and Kalt were among the first to contact Wigan’s administrators about buying the club. They could not agree a deal but they are still looking to add to their portfolio, with clubs in Austria, England, the Netherlands and further afield on their radar.

In February, they bought Danish second-tier side Esbjerg FB. With 10 games of the regular season to play, they are a point off second place.

As Theys puts it: “When you’re an entrepreneur, the real achievement is to do it again. It’s the same with great writers. You can’t just write one good book, you’ve got to write 10.”

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

FFL, S.upporter, MikeyMolenaar, Raoul88, Marcelvld, Marijn en 71 gasten.

Bekijk de topshouts